Job 27

1 Muling nagsalita si Job at sinabi,

Moreover Job continued his discourse, and said:

2 Habang nabubuhay ang Diyos, na siyang nag-alis ng aking katarungan, ang Makapangyarihan, na may gawa ng kapaitan ko sa aking buhay,

As God liveth, who hath rejected my cause, And the Almighty, who hath afflicted my soul;

3 na habang nasa akin pa ang aking buhay at ang hininga mula sa Diyos ay nasa mga butas ng aking ilong,

As long as my breath is in me, And the spirit of God is in my nostrils,

4 tunay nga hindi magsasalita ng hindi matuwid ang aking mga labi, ni magsasalita ng panlilinlang ang aking dila.

Never shall my lips speak falsehood, Nor my tongue utter deceit.

5 Hinding-hindi ko matatanggap na kayo ay tama; hanggang mamatay ako, hindi ko kailanman itatanggi ang aking dangal.

God forbid that I should acknowledge you to be just: To my last breath will I assert my integrity.

6 Pinaninindigan ko ang aking pagkamatuwid at hindi ko ito bibitiwan; hindi ako susumbatan ng aking mga isipan habang ako ay nabubuhay.

I will hold fast my innocence, and not let it go; My heart reproacheth me for no part of my life.

7 Hayaang ang aking kaaway ay maging tulad ng isang masamang tao; hayaang ang lumalaban sa akin ay maging tulad ng isang makasalanang tao.

May mine enemy be as the wicked, And he that riseth up against me as the unrighteous!

8 Para saan ang pag-asa ng isang taong walang diyos kapag kinitil siya ng Diyos, kapag kinuha ng Diyos ang kaniyang buhay?

For what is the hope of the wicked, when God cutteth off his web, And taketh away his life?

9 Maririnig ba ng Diyos ang kaniyang iyak kapag dumating ang kaguluhan sa kaniya?

Will he listen to his cry, When trouble cometh upon him?

10 Kaluluguran ba niya ang Makapangyarihan at tatawag sa Diyos sa lahat ng oras?

Can he delight himself in the Almighty, And call at all times upon God?

11 Ituturo ko sa inyo ang tungkol sa kamay ng Diyos; hindi ko itatago ang mga isipan ng Makapangyarihan.

I will teach you concerning the hand of God; That which is with the Almighty I will not conceal.

12 Tingnan ninyo, kayong lahat mismo ang nakakita nito; kung gayon bakit ninyo sinabi ang lahat ng mga walang katuturan na ito?

Behold, ye yourselves have all seen it; Why then do ye cherish such vain thoughts?

13 Ito ang kapalaran na itatakda ng Diyos para sa isang masamang tao, ang pamana na tinatanggap ng nang-aapi mula sa Makapangyarihan:

This is the portion of the wicked man from God, —The inheritance which oppressors receive from the Almighty.

14 Kapag dumami ang kaniyang mga anak, ito ay para sa tabak; ang kaniyang mga anak ay hindi kailanman magkakaroon ng sapat na pagkain.

If his children be multiplied, it is for the sword; And his offspring shall not be satisfied with bread.

15 Ang mga mananatiling buhay ay ililibing ng salot, at ang kanilang mga biyuda ay hindi magluluksa para sa kanila.

Those of them that escape shall be buried by Death, And their widows shall not bewail them.

16 Kahit na ang masamang tao ay nagtatambak ng pilak na parang alikabok, at nagtatamabk ng kasuotan na parang luwad,

Though he heap up silver as dust, And procure raiment as clay, —

17 maaaring magyambak siya ng kasuotan, pero isusuot ito ng mga matutuwid na tao, at paghahati-hatian ng mga inosenteng tao ang pilak.

He may procure, but the righteous shall wear it, And the innocent shall share the silver.

18 Tinatayo niya ang kaniyang bahay tulad ng isang gagamba, tulad ng isang kubo na ginagawa ng isang bantay.

He buildeth his house like the moth, Or like the shed which the watchman maketh.

19 Mayaman siyang humihiga sa kama, pero hindi niya laging gagawin ito; imumulat niya ang kaniyang mga mata, at lahat ng bagay ay wala na.

The rich man lieth down, and is not buried; In the twinkling of an eye he is no more.

20 Inaabutan siya ng mga malalaking takot tulad ng tubig sa baha; tinatangay siya ng isang bagyo sa gabi.

Terrors pursue him like a flood; A tempest stealeth him away in the night.

21 Tinatangay siya ng hanging silangan, at siya ay nawawala; tinatangay siya nito mula sa kaniyang lugar.

The east wind carrieth him away, and he perisheth; Yea, it sweepeth him away from his place.

22 Binabayo siya nito nang walang humpay; sinisikap niyang tumakas mula sa mga kamay nito.

God sendeth his arrows at him, and doth not spare; He would fain escape from His hand.

23 Ipinapalakpak nito ang kaniyang mga kamay sa kaniya sa pangungutya; sinasagitsit siya nito mula sa kaniyang lugar.

Men clap their hands at him, And hiss him away from his place.