Job 27
1 Muling nagsalita si Job at sinabi,
And Job adds to lift up his allegory and says:
2 Habang nabubuhay ang Diyos, na siyang nag-alis ng aking katarungan, ang Makapangyarihan, na may gawa ng kapaitan ko sa aking buhay,
“God lives! He turned aside my judgment, And the Mighty—He made my soul bitter.
3 na habang nasa akin pa ang aking buhay at ang hininga mula sa Diyos ay nasa mga butas ng aking ilong,
For all the while my breath [is] in me, And the wind of God in my nostrils.
4 tunay nga hindi magsasalita ng hindi matuwid ang aking mga labi, ni magsasalita ng panlilinlang ang aking dila.
My lips do not speak perverseness, And my tongue does not utter deceit.
5 Hinding-hindi ko matatanggap na kayo ay tama; hanggang mamatay ako, hindi ko kailanman itatanggi ang aking dangal.
Defilement to me—if I justify you, Until I expire I do not turn aside my integrity from me.
6 Pinaninindigan ko ang aking pagkamatuwid at hindi ko ito bibitiwan; hindi ako susumbatan ng aking mga isipan habang ako ay nabubuhay.
On my righteousness I have laid hold, And I do not let it go, My heart does not reproach me while I live.
7 Hayaang ang aking kaaway ay maging tulad ng isang masamang tao; hayaang ang lumalaban sa akin ay maging tulad ng isang makasalanang tao.
My enemy is as the wicked, And my withstander as the perverse.
8 Para saan ang pag-asa ng isang taong walang diyos kapag kinitil siya ng Diyos, kapag kinuha ng Diyos ang kaniyang buhay?
For what [is] the hope of the profane, When He cuts off? When God casts off his soul?
9 Maririnig ba ng Diyos ang kaniyang iyak kapag dumating ang kaguluhan sa kaniya?
[Does] God hear his cry, When distress comes on him?
10 Kaluluguran ba niya ang Makapangyarihan at tatawag sa Diyos sa lahat ng oras?
Does he delight himself on the Mighty? Call God at all times?
11 Ituturo ko sa inyo ang tungkol sa kamay ng Diyos; hindi ko itatago ang mga isipan ng Makapangyarihan.
I show you by the hand of God, That which [is] with the Mighty I do not hide.
12 Tingnan ninyo, kayong lahat mismo ang nakakita nito; kung gayon bakit ninyo sinabi ang lahat ng mga walang katuturan na ito?
Behold, you—all of you—have seen, And why [is] this—you are altogether vain?
13 Ito ang kapalaran na itatakda ng Diyos para sa isang masamang tao, ang pamana na tinatanggap ng nang-aapi mula sa Makapangyarihan:
This [is] the portion of wicked man with God, And the inheritance of terrible ones They receive from the Mighty.
14 Kapag dumami ang kaniyang mga anak, ito ay para sa tabak; ang kaniyang mga anak ay hindi kailanman magkakaroon ng sapat na pagkain.
If his sons multiply—a sword [is] for them. And his offspring [are] not satisfied [with] bread.
15 Ang mga mananatiling buhay ay ililibing ng salot, at ang kanilang mga biyuda ay hindi magluluksa para sa kanila.
His remnant are buried in death, And his widows do not weep.
16 Kahit na ang masamang tao ay nagtatambak ng pilak na parang alikabok, at nagtatamabk ng kasuotan na parang luwad,
If he heaps up silver as dust, And prepares clothing as clay,
17 maaaring magyambak siya ng kasuotan, pero isusuot ito ng mga matutuwid na tao, at paghahati-hatian ng mga inosenteng tao ang pilak.
He prepares—and the righteous puts [it] on, And the innocent apportions the silver.
18 Tinatayo niya ang kaniyang bahay tulad ng isang gagamba, tulad ng isang kubo na ginagawa ng isang bantay.
He has built his house as a moth, And as a shelter a watchman has made.
19 Mayaman siyang humihiga sa kama, pero hindi niya laging gagawin ito; imumulat niya ang kaniyang mga mata, at lahat ng bagay ay wala na.
He lies down rich, and he is not gathered, He has opened his eyes, and he is not.
20 Inaabutan siya ng mga malalaking takot tulad ng tubig sa baha; tinatangay siya ng isang bagyo sa gabi.
Terrors overtake him as waters, By night a whirlwind has stolen him away.
21 Tinatangay siya ng hanging silangan, at siya ay nawawala; tinatangay siya nito mula sa kaniyang lugar.
An east wind takes him up, and he goes, And it frightens him from his place,
22 Binabayo siya nito nang walang humpay; sinisikap niyang tumakas mula sa mga kamay nito.
And it casts at him, and does not spare, He diligently flees from its hand.
23 Ipinapalakpak nito ang kaniyang mga kamay sa kaniya sa pangungutya; sinasagitsit siya nito mula sa kaniyang lugar.
It claps its hands at him, And it hisses at him from his place.”
