Job 27
1 Muling nagsalita si Job at sinabi,
约伯接着说：
2 Habang nabubuhay ang Diyos, na siyang nag-alis ng aking katarungan, ang Makapangyarihan, na may gawa ng kapaitan ko sa aking buhay,
神夺去我的理，全能者使我心中愁苦。 我指着永生的 神起誓：
3 na habang nasa akin pa ang aking buhay at ang hininga mula sa Diyos ay nasa mga butas ng aking ilong,
我的生命尚在我里面； 神所赐呼吸之气仍在我的鼻孔内。
4 tunay nga hindi magsasalita ng hindi matuwid ang aking mga labi, ni magsasalita ng panlilinlang ang aking dila.
我的嘴决不说非义之言； 我的舌也不说诡诈之语。
5 Hinding-hindi ko matatanggap na kayo ay tama; hanggang mamatay ako, hindi ko kailanman itatanggi ang aking dangal.
我断不以你们为是； 我至死必不以自己为不正！
6 Pinaninindigan ko ang aking pagkamatuwid at hindi ko ito bibitiwan; hindi ako susumbatan ng aking mga isipan habang ako ay nabubuhay.
我持定我的义，必不放松； 在世的日子，我心必不责备我。
7 Hayaang ang aking kaaway ay maging tulad ng isang masamang tao; hayaang ang lumalaban sa akin ay maging tulad ng isang makasalanang tao.
愿我的仇敌如恶人一样； 愿那起来攻击我的，如不义之人一般。
8 Para saan ang pag-asa ng isang taong walang diyos kapag kinitil siya ng Diyos, kapag kinuha ng Diyos ang kaniyang buhay?
不敬虔的人虽然得利， 神夺取其命的时候还有什么指望呢？
9 Maririnig ba ng Diyos ang kaniyang iyak kapag dumating ang kaguluhan sa kaniya?
患难临到他， 神岂能听他的呼求？
10 Kaluluguran ba niya ang Makapangyarihan at tatawag sa Diyos sa lahat ng oras?
他岂以全能者为乐， 随时求告 神呢？
11 Ituturo ko sa inyo ang tungkol sa kamay ng Diyos; hindi ko itatago ang mga isipan ng Makapangyarihan.
神的作为，我要指教你们； 全能者所行的，我也不隐瞒。
12 Tingnan ninyo, kayong lahat mismo ang nakakita nito; kung gayon bakit ninyo sinabi ang lahat ng mga walang katuturan na ito?
你们自己也都见过， 为何全然变为虚妄呢？
13 Ito ang kapalaran na itatakda ng Diyos para sa isang masamang tao, ang pamana na tinatanggap ng nang-aapi mula sa Makapangyarihan:
神为恶人所定的分， 强暴人从全能者所得的报乃是这样：
14 Kapag dumami ang kaniyang mga anak, ito ay para sa tabak; ang kaniyang mga anak ay hindi kailanman magkakaroon ng sapat na pagkain.
倘或他的儿女增多，还是被刀所杀； 他的子孙必不得饱食。
15 Ang mga mananatiling buhay ay ililibing ng salot, at ang kanilang mga biyuda ay hindi magluluksa para sa kanila.
他所遗留的人必死而埋葬； 他的寡妇也不哀哭。
16 Kahit na ang masamang tao ay nagtatambak ng pilak na parang alikabok, at nagtatamabk ng kasuotan na parang luwad,
他虽积蓄银子如尘沙， 预备衣服如泥土；
17 maaaring magyambak siya ng kasuotan, pero isusuot ito ng mga matutuwid na tao, at paghahati-hatian ng mga inosenteng tao ang pilak.
他只管预备，义人却要穿上； 他的银子，无辜的人要分取。
18 Tinatayo niya ang kaniyang bahay tulad ng isang gagamba, tulad ng isang kubo na ginagawa ng isang bantay.
他建造房屋如虫做窝， 又如守望者所搭的棚。
19 Mayaman siyang humihiga sa kama, pero hindi niya laging gagawin ito; imumulat niya ang kaniyang mga mata, at lahat ng bagay ay wala na.
他虽富足躺卧，却不得收殓， 转眼之间就不在了。
20 Inaabutan siya ng mga malalaking takot tulad ng tubig sa baha; tinatangay siya ng isang bagyo sa gabi.
惊恐如波涛将他追上； 暴风在夜间将他刮去。
21 Tinatangay siya ng hanging silangan, at siya ay nawawala; tinatangay siya nito mula sa kaniyang lugar.
东风把他飘去， 又刮他离开本处。
22 Binabayo siya nito nang walang humpay; sinisikap niyang tumakas mula sa mga kamay nito.
神要向他射箭，并不留情； 他恨不得逃脱 神的手。
23 Ipinapalakpak nito ang kaniyang mga kamay sa kaniya sa pangungutya; sinasagitsit siya nito mula sa kaniyang lugar.
人要向他拍掌， 并要发叱声，使他离开本处。
