Job 23
1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
Then answered Job, and said,
2 “Kahit ngayon ay mapait ang aking dinadaing; mas mabigat ang aking paghihirap kaysa sa aking paghihinagpis.
Even now is my complaint bitter: my suffering is heavier than my groans.
3 O, sana alam ko kung saan ko siya matatagpuan! O, sana makalapit ako sa kinaroroonan niya!
Oh who would grant that I knew where I might find him! that I might attain to his Judgment throne!
4 Ilalatag ko sa kaniyang harapan ang aking kaso at pupunuin ang aking bibig ng pangangatwiran.
I would put in order before him my cause, and my mouth would I fill with arguments.
5 Matututunan ko ang mga salita na isasagot niya at mauunawaan ko ang sasabihin niya sa akin.
I should know the words which he might answer me, and understand what he might say unto me.
6 Makikipagtalo ba siya laban sa akin sa kadakilaan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi, pakikinggan niya ako.
Would he with his power contend against me? he would truly not lay such doings to my charge.
7 Doon maaaring makipagtalo sa kaniya ang taong matuwid. Sa ganitong paraan mapapawalang-sala ako magpakailanman ng aking hukom.
There would an upright one argue with him; and I should be allowed to escape for ever by my judge.
8 Tingnan ninyo, pumupunta ako pasilangan, pero wala siya roon, at pumupunta ako pakanluran, pero hindi ko siya maramdaman.
But, lo, I go eastward—and he is not there; and to the west— and I cannot perceive him;
9 Sa hilaga, kung saan siya gumagawa, pero hindi ko siya makita, at sa timog, kung saan niya tinatago ang kaniyang sarili para hindi ko siya makita.
When he doth great things at the north, I behold him not; he hideth himself in the south—and I see him not.
10 Pero alam niya ang daanan na aking tinatahak; kapag sinubukan na niya ako, lilitaw ako tulad ng ginto.
But he knoweth the way that I take: were he to probe me, I should come forth as gold.
11 Nanindigan ang aking mga paa sa kaniyang mga yapak; pinanatili ko ang pamamaraan niya at hindi lumihis.
On his steps my foot hath held fast: his way have I kept, and swerved not.
12 Hindi ko tinalikuran ang mga kautusan ng kaniyang mga labi; iningatan ko sa aking puso ang mga salita ng kaniyang bibig.
From the commandment of his lips have I also not moved away: as a fixed statute for me have I treasured up the sayings of his mouth.
13 Pero kakaiba siya, sino ang kayang magpatalikod sa kaniya? Kung ano ang ninanais niya, ginagawa niya.
But he is unchangeably one, and who can turn him? And what his will desireth, even that he doth.
14 Dahil isinasakatuparan niya ang mga atas niya laban sa akin; marami ang mga tulad nito.
For he will bring to completion what hath been destined for me: and like these hath he many other things with him.
15 Kaya, natatakot ako sa kaniyang presensiya; kapag iniisip ko siya, natatakot ako sa kaniya.
Therefore am I terrified at his presence: I will reflect, and be in dread of him.
16 Dahil pinahina ng Diyos ang aking puso; sinindak ako ng Makapangyarihan.
Still God hath made timid my heart, and the Almighty hath terrified me;
17 Hindi dahil sa pinutol ako ng kadiliman, ni tinatakpan ng makapal na kadiliman ang aking mukha.
Because I was not destroyed before this darkness, and because he hath not hidden from my face [this] gloom.
