Job 23

1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,

Then Job answered and said:

2 “Kahit ngayon ay mapait ang aking dinadaing; mas mabigat ang aking paghihirap kaysa sa aking paghihinagpis.

Even to-day is my complaint bitter; my hand is become heavy because of my groaning.

3 O, sana alam ko kung saan ko siya matatagpuan! O, sana makalapit ako sa kinaroroonan niya!

Oh that I knew where I might find Him, that I might come even to His seat!

4 Ilalatag ko sa kaniyang harapan ang aking kaso at pupunuin ang aking bibig ng pangangatwiran.

I would order my cause before Him, and fill my mouth with arguments.

5 Matututunan ko ang mga salita na isasagot niya at mauunawaan ko ang sasabihin niya sa akin.

I would know the words which He would answer me, and understand what He would say unto me.

6 Makikipagtalo ba siya laban sa akin sa kadakilaan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi, pakikinggan niya ako.

Would He contend with me in His great power? Nay; but He would give heed unto me.

7 Doon maaaring makipagtalo sa kaniya ang taong matuwid. Sa ganitong paraan mapapawalang-sala ako magpakailanman ng aking hukom.

There the upright might reason with Him; so should I be delivered for ever from my Judge.

8 Tingnan ninyo, pumupunta ako pasilangan, pero wala siya roon, at pumupunta ako pakanluran, pero hindi ko siya maramdaman.

Behold, I go forward, but He is not there, and backward, but I cannot perceive Him;

9 Sa hilaga, kung saan siya gumagawa, pero hindi ko siya makita, at sa timog, kung saan niya tinatago ang kaniyang sarili para hindi ko siya makita.

On the left hand, when He doth work, but I cannot behold Him, He turneth Himself to the right hand, but I cannot see Him.

10 Pero alam niya ang daanan na aking tinatahak; kapag sinubukan na niya ako, lilitaw ako tulad ng ginto.

For He knoweth the way that I take; when He hath tried me, I shall come forth as gold.

11 Nanindigan ang aking mga paa sa kaniyang mga yapak; pinanatili ko ang pamamaraan niya at hindi lumihis.

My foot hath held fast to His steps, His way have I kept, and turned not aside.

12 Hindi ko tinalikuran ang mga kautusan ng kaniyang mga labi; iningatan ko sa aking puso ang mga salita ng kaniyang bibig.

I have not gone back from the commandment of His lips; I have treasured up the words of His mouth more than my necessary food.

13 Pero kakaiba siya, sino ang kayang magpatalikod sa kaniya? Kung ano ang ninanais niya, ginagawa niya.

But He is at one with Himself, and who can turn Him? And what His soul desireth, even that He doeth.

14 Dahil isinasakatuparan niya ang mga atas niya laban sa akin; marami ang mga tulad nito.

For He will perform that which is appointed for me; and many such things are with Him.

15 Kaya, natatakot ako sa kaniyang presensiya; kapag iniisip ko siya, natatakot ako sa kaniya.

Therefore am I affrighted at His presence; when I consider, I am afraid of Him.

16 Dahil pinahina ng Diyos ang aking puso; sinindak ako ng Makapangyarihan.

Yea, God hath made my heart faint, and the Almighty hath affrighted me;

17 Hindi dahil sa pinutol ako ng kadiliman, ni tinatakpan ng makapal na kadiliman ang aking mukha.

Because I was not cut off before the darkness, neither did He cover the thick darkness from my face.