< Job 20 >

1 Pagkatapos sumagot si Zofar ang taga-Naaman,
Then Zophar the Naamathite replied:
2 “Mabilis akong pinapasagot ng aking kaisipan dahil sa aking pag-aalala.
“So my anxious thoughts compel me to answer, because of the turmoil within me.
3 Nakarinig ako mula sa iyo ng isang pagsaway na nagpahiya sa akin, pero tinutugon ako ng espiritu na higit sa aking pang-unawa.
I have heard a rebuke that insults me, and my understanding prompts a reply.
4 Hindi mo ba alam ang katotohanan na ito noong sinaunang panahon, nang nilagay ng Diyos ang tao sa lupa:
Do you not know that from antiquity, since man was placed on the earth,
5 saglit lang ang katagumpayan ng masama, at ang kagalakan ng taong hindi naniniwala diyos ay hindi nagtatagal?
the triumph of the wicked has been brief and the joy of the godless momentary?
6 Bagaman umabot sa kalangitan ang tangkad niya, at umabot ang ulo niya sa kaulapan,
Though his arrogance reaches the heavens, and his head touches the clouds,
7 pero maglalaho ang taong iyon katulad ng kaniyang dumi; sasabihin ng mga nakakita sa kaniya, 'Nasaan siya?'
he will perish forever, like his own dung; those who had seen him will ask, ‘Where is he?’
8 Lilipad siya palayo tulad ng panaginip at hindi na masusumpungan; itataboy siya palayo katulad ng pangitain sa gabi.
He will fly away like a dream, never to be found; he will be chased away like a vision in the night.
9 Hindi na siya muling makikita ng mga mata na nakakita sa kaniya; hindi na siya muling makikita ng pinanggalingan niya.
The eye that saw him will see him no more, and his place will no longer behold him.
10 Hihingi ng kapatawaran ang mga anak niya sa mga dukha, ibabalik ng mga kamay niya ang kaniyang kayamanan.
His sons will seek the favor of the poor, for his own hands must return his wealth.
11 Puno ng kasiglahan ang kaniyang mga buto, pero kasama niya itong hihiga sa kaniya sa alabok.
The youthful vigor that fills his bones will lie down with him in the dust.
12 Bagaman matamis ang kasamaan sa kaniyang bibig, bagaman itinatago niya ito sa ilalim ng kaniyang dila,
Though evil is sweet in his mouth and he conceals it under his tongue,
13 bagaman pinipigilan niya ito at hindi pinapakawalan pero pinapanatili pa rin ito sa kaniyang bibig—
though he cannot bear to let it go and keeps it in his mouth,
14 magiging mapait ang pagkain sa kaniyang bituka, magiging kamandag ito ng mga ahas sa loob niya.
yet in his stomach his food sours into the venom of cobras within him.
15 Nilulunok niya ang kaniyang mga kayamanan, pero isusuka niya ulit ito; palalabasin ito ng Diyos mula sa kaniyang tiyan.
He swallows wealth but vomits it out; God will force it from his stomach.
16 Sisipsipin niya ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.
He will suck the poison of cobras; the fangs of a viper will kill him.
17 Hindi siya mabubuhay para magalak sa panonood ng mga ilog at dumadaloy na agos ng pulot at mantikilya.
He will not enjoy the streams, the rivers flowing with honey and cream.
18 Pagbabayaran niya ang kaniyang mga pinaghirapan; hindi niya ito lulunukin; hindi siya magagalak sa kayamanan na nakuha niya.
He must return the fruit of his labor without consuming it; he cannot enjoy the profits of his trading.
19 Dahil inapi niya at pinabayaan ang mga dukha; sapilitan niyang inagaw ang mga bahay na hindi niya itinayo.
For he has oppressed and forsaken the poor; he has seized houses he did not build.
20 Dahil hindi siya makahanap ng kasiyahan sa kaniyang sarili, hindi niya maliligtas ang kahit anong bagay na nagbibigay sa kaniya ng kaligayahan.
Because his appetite is never satisfied, he cannot escape with his treasure.
21 Walang naiwang bagay ang hindi niya nilamon; kaya hindi magtatagal ang kaniyang kasaganaan.
Nothing is left for him to consume; thus his prosperity will not endure.
22 Sa kasaganaan ng kaniyang kayamanan siya ay mahuhulog sa kaguluhan; darating sa kaniya ang kamay ng lahat ng nasa kahirapan.
In the midst of his plenty, he will be distressed; the full force of misery will come upon him.
23 Kapag naghahanda na siyang magpakabusog, ibubuhos ng Diyos ang bagsik ng kaniyang poot sa taong iyon; papaulanin niya ito sa kaniya habang kumakain siya.
When he has filled his stomach, God will vent His fury upon him, raining it down on him as he eats.
24 Bagaman tatakas ang taong iyon sa bakal na sandata, patatamaan siya ng isang tanso na pana.
Though he flees from an iron weapon, a bronze-tipped arrow will pierce him.
25 Tatagos ang palaso mula sa likod niya; tunay nga, lalabas mula sa atay niya ang kumikinang na dulo nito; katakot-takot na mga bagay ang darating sa kaniya.
It is drawn out of his back, the gleaming point from his liver. Terrors come over him.
26 Nakalaan ang ganap na kadiliman para sa kaniyang mga kayamanan; lalamunin siya ng apoy na hindi naapula; lalamunin nito kung ano ang nalabi sa kaniyang tolda.
Total darkness is reserved for his treasures. A fire unfanned will consume him and devour what is left in his tent.
27 Ipapakita ng kalangitan ang kaniyang mga kasalanan, at babangon ang kalupaan laban sa kaniya bilang isang saksi.
The heavens will expose his iniquity, and the earth will rise up against him.
28 Maglalaho ang kayamanan ng kaniyang bahay; aanurin ang kaniyang mga kalakal sa araw ng poot ng Diyos.
The possessions of his house will be removed, flowing away on the day of God’s wrath.
29 Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Diyos, ang pamana ng Diyos na nakalaan para sa kaniya.”
This is the wicked man’s portion from God, the inheritance God has appointed him.”

< Job 20 >