< Job 20 >

1 Pagkatapos sumagot si Zofar ang taga-Naaman,
Then Zophar the Naamathite answered,
2 “Mabilis akong pinapasagot ng aking kaisipan dahil sa aking pag-aalala.
“Therefore my thoughts answer me, even by reason of my haste that is in me.
3 Nakarinig ako mula sa iyo ng isang pagsaway na nagpahiya sa akin, pero tinutugon ako ng espiritu na higit sa aking pang-unawa.
I have heard the reproof which puts me to shame. The spirit of my understanding answers me.
4 Hindi mo ba alam ang katotohanan na ito noong sinaunang panahon, nang nilagay ng Diyos ang tao sa lupa:
Do not you know this from old time, since man was placed on earth,
5 saglit lang ang katagumpayan ng masama, at ang kagalakan ng taong hindi naniniwala diyos ay hindi nagtatagal?
that the triumphing of the wicked is short, the joy of the godless but for a moment?
6 Bagaman umabot sa kalangitan ang tangkad niya, at umabot ang ulo niya sa kaulapan,
Though his height mount up to the heavens, and his head reach to the clouds,
7 pero maglalaho ang taong iyon katulad ng kaniyang dumi; sasabihin ng mga nakakita sa kaniya, 'Nasaan siya?'
yet he will perish forever like his own dung. Those who have seen him will say, ‘Where is he?’
8 Lilipad siya palayo tulad ng panaginip at hindi na masusumpungan; itataboy siya palayo katulad ng pangitain sa gabi.
He will fly away as a dream, and will not be found. Yes, he will be chased away like a vision of the night.
9 Hindi na siya muling makikita ng mga mata na nakakita sa kaniya; hindi na siya muling makikita ng pinanggalingan niya.
The eye which saw him will see him no more, neither will his place see him any more.
10 Hihingi ng kapatawaran ang mga anak niya sa mga dukha, ibabalik ng mga kamay niya ang kaniyang kayamanan.
His children will seek the favor of the poor. His hands will give back his wealth.
11 Puno ng kasiglahan ang kaniyang mga buto, pero kasama niya itong hihiga sa kaniya sa alabok.
His bones are full of his youth, but youth will lie down with him in the dust.
12 Bagaman matamis ang kasamaan sa kaniyang bibig, bagaman itinatago niya ito sa ilalim ng kaniyang dila,
“Though wickedness is sweet in his mouth, though he hide it under his tongue,
13 bagaman pinipigilan niya ito at hindi pinapakawalan pero pinapanatili pa rin ito sa kaniyang bibig—
though he spare it, and will not let it go, but keep it still within his mouth,
14 magiging mapait ang pagkain sa kaniyang bituka, magiging kamandag ito ng mga ahas sa loob niya.
yet his food in his bowels is turned. It is cobra venom within him.
15 Nilulunok niya ang kaniyang mga kayamanan, pero isusuka niya ulit ito; palalabasin ito ng Diyos mula sa kaniyang tiyan.
He has swallowed down riches, and he will vomit them up again. God will cast them out of his belly.
16 Sisipsipin niya ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.
He will suck cobra venom. The viper’s tongue will kill him.
17 Hindi siya mabubuhay para magalak sa panonood ng mga ilog at dumadaloy na agos ng pulot at mantikilya.
He will not look at the rivers, the flowing streams of honey and butter.
18 Pagbabayaran niya ang kaniyang mga pinaghirapan; hindi niya ito lulunukin; hindi siya magagalak sa kayamanan na nakuha niya.
He will restore that for which he labored, and will not swallow it down. He will not rejoice according to the substance that he has gotten.
19 Dahil inapi niya at pinabayaan ang mga dukha; sapilitan niyang inagaw ang mga bahay na hindi niya itinayo.
For he has oppressed and forsaken the poor. He has violently taken away a house, and he will not build it up.
20 Dahil hindi siya makahanap ng kasiyahan sa kaniyang sarili, hindi niya maliligtas ang kahit anong bagay na nagbibigay sa kaniya ng kaligayahan.
“Because he knew no quietness within him, he will not save anything of that in which he delights.
21 Walang naiwang bagay ang hindi niya nilamon; kaya hindi magtatagal ang kaniyang kasaganaan.
There was nothing left that he did not devour, therefore his prosperity will not endure.
22 Sa kasaganaan ng kaniyang kayamanan siya ay mahuhulog sa kaguluhan; darating sa kaniya ang kamay ng lahat ng nasa kahirapan.
In the fullness of his sufficiency, distress will overtake him. The hand of everyone who is in misery will come on him.
23 Kapag naghahanda na siyang magpakabusog, ibubuhos ng Diyos ang bagsik ng kaniyang poot sa taong iyon; papaulanin niya ito sa kaniya habang kumakain siya.
When he is about to fill his belly, God will cast the fierceness of his wrath on him. It will rain on him while he is eating.
24 Bagaman tatakas ang taong iyon sa bakal na sandata, patatamaan siya ng isang tanso na pana.
He will flee from the iron weapon. The bronze arrow will strike him through.
25 Tatagos ang palaso mula sa likod niya; tunay nga, lalabas mula sa atay niya ang kumikinang na dulo nito; katakot-takot na mga bagay ang darating sa kaniya.
He draws it out, and it comes out of his body. Yes, the glittering point comes out of his liver. Terrors are on him.
26 Nakalaan ang ganap na kadiliman para sa kaniyang mga kayamanan; lalamunin siya ng apoy na hindi naapula; lalamunin nito kung ano ang nalabi sa kaniyang tolda.
All darkness is laid up for his treasures. An unfanned fire will devour him. It will consume that which is left in his tent.
27 Ipapakita ng kalangitan ang kaniyang mga kasalanan, at babangon ang kalupaan laban sa kaniya bilang isang saksi.
The heavens will reveal his iniquity. The earth will rise up against him.
28 Maglalaho ang kayamanan ng kaniyang bahay; aanurin ang kaniyang mga kalakal sa araw ng poot ng Diyos.
The increase of his house will depart. They will rush away in the day of his wrath.
29 Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Diyos, ang pamana ng Diyos na nakalaan para sa kaniya.”
This is the portion of a wicked man from God, the heritage appointed to him by God.”

< Job 20 >