Job 19
1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
2 “Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan at babasagin ng pira-piraso na may mga salita?
¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma, y me moleréis con palabras?
3 Sampung beses ninyo na akong pinagsasabihan; hindi kayo nahihiya na pinagmamalupitan ninyo ako.
Ya me habéis vituperado diez veces: ¿no os avergonzáis de descomediros delante de mí?
4 Kung totoo nga na nagkasala ako, mananatiling panagutan ko ang aking pagkakamali.
Sea así que realmente haya yo errado, conmigo se quedará mi yerro.
5 Kung totoo nga na magmamalaki kayo laban sa akin at mapaniwala ang lahat ng mga tao na nagkasala ako,
Mas si vosotros os engrandeciereis contra mí, y adujereis contra mí mi oprobio,
6 kung gayon dapat alam ninyo na ginawan ako ng mali ng Diyos at nahuli ako sa kaniyang lambat.
Sabed ahora que Dios me ha trastornado, y traído en derredor su red sobre mí.
7 Tingnan ninyo, sumisigaw ako na ginawan ako ng mali, pero hindi ako narinig; nanawagan ako ng tulong, pero walang katarungan.
He aquí yo clamaré agravio, y no seré oído: daré voces, y no habrá juicio.
8 Pinaderan niya ang aking daanan para hindi ako makatawid, at pinadilim niya ang aking nilalakaran.
Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; y sobre mis veredas puso tinieblas.
9 Hinubad niya ang aking karangalan, at kinuha niya ang korona mula sa ulo ko.
Hame despojado de mi gloria, y quitado la corona de mi cabeza.
10 Giniba niya ako sa bawat dako, at naglaho na ako; binunot niya ang aking mga pag-asa katulad ng isang puno.
Arruinóme por todos lados, y perezco; y ha hecho pasar mi esperanza como árbol [arrancado].
11 Pinasiklab din niya ang kaniyang galit laban sa akin; tinuturing niya ako bilang isa sa kaniyang mga kaaway.
E hizo inflamar contra mí su furor, y contóme para sí entre sus enemigos.
12 Nagtitipon ang mga hukbo niya, nagtayo sila ng tungtungan na panlusob laban sa akin at nagkampo sa paligid ng aking tolda.
Vinieron sus ejércitos á una, y trillaron sobre mí su camino, y asentaron campo en derredor de mi tienda.
13 Nilayo niya mula sa akin ang mga kapatid ko, nilayo niya ako mula sa aking mga kakilala.
Hizo alejar de mí mis hermanos, y positivamente se extrañaron de mí mis conocidos.
14 Binigo ako ng aking mga kamag-anak; kinalimutan na ako ng malapit kong mga kaibigan.
Mis parientes se detuvieron, y mis conocidos se olvidaron de mí.
15 Ang mga taong minsang tumuloy sa bahay ko bilang panauhin pati na ang mga lingkod kong babae ay itinuring akong ibang tao; isa akong dayuhan sa paningin nila.
Los moradores de mi casa y mis criadas me tuvieron por extraño: forastero fuí yo en sus ojos.
16 Nananawagan ako sa aking lingkod, pero hindi niya ako tinutugon kahit na nagmamakaawa ako sa pamamagitan ng aking bibig.
Llamé á mi siervo, y no respondió; de mi propia boca le suplicaba.
17 Nakasusulasok sa asawa ko ang aking paghinga; nakapandidiri ang aking panawagan sa sariling kong mga kapatid na lalaki at babae.
Mi aliento vino á ser extraño á mi mujer, aunque por los hijos de mis entrañas [le] rogaba.
18 Kahit ang mga bata ay kinasusuklaman ako; kung babangon ako para magsalita, pinagsasalitaan nila ako.
Aun los muchachos me menospreciaron: en levantándome, hablaban contra mí.
19 Kinamumuhian ako ng lahat ng aking mga kaibigan; tinalikuran ako ng lahat ng mga minamahal ko.
Todos mis confidentes me aborrecieron; y los que yo amaba, se tornaron contra mí.
20 Nakakapit ang mga buto ko sa aking balat at laman; buto't balat na lamang ang natitira sa akin.
Mi cuero y mi carne se pegaron á mis huesos; y he escapado con la piel de mis dientes.
21 Maawa kayo sa akin, maawa kayo sa akin, mga kaibigan ko, dahil hinawakan ako ng kamay ng Diyos. Bakit ninyo ako inaapi na parang kayo ang Diyos?
Oh vosotros mis amigos, tened compasión de mí, tened compasión de mí; porque la mano de Dios me ha tocado.
22 Bakit hindi pa kayo nasisiyahan sa pag-ubos ng laman ko?
¿Por qué me perseguís como Dios, y no os hartáis de mis carnes?
23 O, sana ay maisulat na ngayon ang mga sinasabi ko! O, sana maitala sa aklat ang mga ito!
¡Quién diese ahora que mis palabras fuesen escritas! ¡quién diese que se escribieran en un libro!
24 O, sana ay magpakailanmang maiukit ito ng bakal na panulat at tingga sa isang bato!
¡Que con cincel de hierro y con plomo fuesen en piedra esculpidas para siempre!
25 Pero para sa akin, alam ko na nabubuhay ang aking Manunubos, at balang araw ay tatayo siya sa daigdig;
Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo:
26 pagkatapos mawasak ang balat ko, iyon ay, ang aking katawan, saka makikita ko ang Diyos sa aking pangangatawan.
Y después de deshecha esta mi piel, aun he de ver en mi carne á Dios;
27 Makikita ko siya, ako mismo ang makakakita sa kaniya sa aking tabi; makikita siya ng aking mga mata, at hindi bilang isang dayuhan. Bibigay ang lamang-loob ko.
Al cual yo tengo de ver por mí, y mis ojos lo verán, y no otro, [aunque] mis riñones se consuman dentro de mí.
28 Kung sinasabi ninyo, 'Paano natin siya pahihirapan! Nasa kaniya ang ugat ng kaniyang mga kaguluhan',
Mas debierais decir: ¿Por qué lo perseguimos? ya que la raíz del negocio en mí se halla.
29 matakot kayo sa espada, dahil ang poot ang nagdadala ng kaparusahan ng espada, para malaman ninyo na mayroong paghahatol.”
Temed vosotros delante de la espada; porque [sobreviene] el furor de la espada [á causa] de las injusticias, para que sepáis que hay un juicio.
