Job 19
1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
Respondeu porém Job, e disse:
2 “Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan at babasagin ng pira-piraso na may mga salita?
Até quando entristecereis a minha alma, e me quebrantareis com palavras?
3 Sampung beses ninyo na akong pinagsasabihan; hindi kayo nahihiya na pinagmamalupitan ninyo ako.
Já dez vezes me envergonhastes; vergonha não tendes: contra mim vos endureceis.
4 Kung totoo nga na nagkasala ako, mananatiling panagutan ko ang aking pagkakamali.
Embora haja eu, na verdade, errado, comigo ficará o meu erro.
5 Kung totoo nga na magmamalaki kayo laban sa akin at mapaniwala ang lahat ng mga tao na nagkasala ako,
Se deveras vos levantais contra mim, e me arguis com o meu opróbrio,
6 kung gayon dapat alam ninyo na ginawan ako ng mali ng Diyos at nahuli ako sa kaniyang lambat.
Sabei agora que Deus é o que me transtornou, e com a sua rede me cercou.
7 Tingnan ninyo, sumisigaw ako na ginawan ako ng mali, pero hindi ako narinig; nanawagan ako ng tulong, pero walang katarungan.
Eis que clamo: violência; porém não sou ouvido; grito: socorro; porém não há justiça.
8 Pinaderan niya ang aking daanan para hindi ako makatawid, at pinadilim niya ang aking nilalakaran.
O meu caminho entrincheirou, e já não posso passar, e nas minhas veredas pôs trevas.
9 Hinubad niya ang aking karangalan, at kinuha niya ang korona mula sa ulo ko.
Da minha honra me despojou; e tirou-me a coroa da minha cabeça.
10 Giniba niya ako sa bawat dako, at naglaho na ako; binunot niya ang aking mga pag-asa katulad ng isang puno.
Derribou-me ele em roda, e eu me vou, e arrancou a minha esperança, como a uma árvore.
11 Pinasiklab din niya ang kaniyang galit laban sa akin; tinuturing niya ako bilang isa sa kaniyang mga kaaway.
E fez inflamar contrar mim a sua ira, e me reputou para consigo, como a seus inimigos.
12 Nagtitipon ang mga hukbo niya, nagtayo sila ng tungtungan na panlusob laban sa akin at nagkampo sa paligid ng aking tolda.
Juntas vieram as suas tropas, e prepararam contra mim o seu caminho, e se acamparam ao redor da minha tenda.
13 Nilayo niya mula sa akin ang mga kapatid ko, nilayo niya ako mula sa aking mga kakilala.
Pôs longe de mim a meus irmãos, e os que me conhecem deveras me estranharam.
14 Binigo ako ng aking mga kamag-anak; kinalimutan na ako ng malapit kong mga kaibigan.
Os meus parentes me deixaram, e os meus conhecidos se esqueceram de mim.
15 Ang mga taong minsang tumuloy sa bahay ko bilang panauhin pati na ang mga lingkod kong babae ay itinuring akong ibang tao; isa akong dayuhan sa paningin nila.
Os meus domésticos e as minhas servas me reputaram como um estranho, e vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.
16 Nananawagan ako sa aking lingkod, pero hindi niya ako tinutugon kahit na nagmamakaawa ako sa pamamagitan ng aking bibig.
Chamei a meu criado, e ele me não respondeu, suplicando-lhe eu por minha própria boca.
17 Nakasusulasok sa asawa ko ang aking paghinga; nakapandidiri ang aking panawagan sa sariling kong mga kapatid na lalaki at babae.
O meu bafo se fez estranho a minha mulher, e eu a suplico pelos filhos do meu corpo.
18 Kahit ang mga bata ay kinasusuklaman ako; kung babangon ako para magsalita, pinagsasalitaan nila ako.
Até os rapazes me desprezam, e, levantando-me eu, falam contra mim.
19 Kinamumuhian ako ng lahat ng aking mga kaibigan; tinalikuran ako ng lahat ng mga minamahal ko.
Todos os homens do meu secreto conselho me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.
20 Nakakapit ang mga buto ko sa aking balat at laman; buto't balat na lamang ang natitira sa akin.
Os meus ossos se apegaram à minha pele e à minha carne, e escapei só com a pele dos meus dentes.
21 Maawa kayo sa akin, maawa kayo sa akin, mga kaibigan ko, dahil hinawakan ako ng kamay ng Diyos. Bakit ninyo ako inaapi na parang kayo ang Diyos?
Compadecei-vos de mim, amigos meus, compadecei-vos de mim, porque a mão de Deus me tocou.
22 Bakit hindi pa kayo nasisiyahan sa pag-ubos ng laman ko?
Porque me perseguis assim como Deus, e da minha carne vos não fartais?
23 O, sana ay maisulat na ngayon ang mga sinasabi ko! O, sana maitala sa aklat ang mga ito!
Quem me dera agora, que as minhas palavras se escrevessem! quem me dera, que se gravassem num livro!
24 O, sana ay magpakailanmang maiukit ito ng bakal na panulat at tingga sa isang bato!
E que, com pena de ferro, e com chumbo, para sempre fossem esculpidas na rocha!
25 Pero para sa akin, alam ko na nabubuhay ang aking Manunubos, at balang araw ay tatayo siya sa daigdig;
Porque eu sei que o meu redentor vive, e que estará em pé no derradeiro dia sobre o pó.
26 pagkatapos mawasak ang balat ko, iyon ay, ang aking katawan, saka makikita ko ang Diyos sa aking pangangatawan.
E depois de roída a minha pele, contudo desde a minha carne verei a Deus,
27 Makikita ko siya, ako mismo ang makakakita sa kaniya sa aking tabi; makikita siya ng aking mga mata, at hindi bilang isang dayuhan. Bibigay ang lamang-loob ko.
A quem eu verei por mim mesmo, e os meus olhos o verão, e não outro: e por isso os meus rins se consomem no meu seio.
28 Kung sinasabi ninyo, 'Paano natin siya pahihirapan! Nasa kaniya ang ugat ng kaniyang mga kaguluhan',
Na verdade, que devieis dizer: Porque o perseguimos? Pois a raiz da acusação se acha em mim.
29 matakot kayo sa espada, dahil ang poot ang nagdadala ng kaparusahan ng espada, para malaman ninyo na mayroong paghahatol.”
Temei vós mesmos a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que haverá um juízo.
