Job 19
1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
But Job answered and said:
2 “Hanggang kailan ninyo ako pahihirapan at babasagin ng pira-piraso na may mga salita?
How long will ye vex my soul, And break me in pieces with words?
3 Sampung beses ninyo na akong pinagsasabihan; hindi kayo nahihiya na pinagmamalupitan ninyo ako.
These ten times have ye reviled me; Without shame do ye stun me!
4 Kung totoo nga na nagkasala ako, mananatiling panagutan ko ang aking pagkakamali.
And be it, indeed, that I have erred, My error abideth with myself.
5 Kung totoo nga na magmamalaki kayo laban sa akin at mapaniwala ang lahat ng mga tao na nagkasala ako,
Since, indeed, ye magnify yourselves against me, And plead against me my reproach,
6 kung gayon dapat alam ninyo na ginawan ako ng mali ng Diyos at nahuli ako sa kaniyang lambat.
Know then that it is God who hath brought me low; He hath encompassed me with his net.
7 Tingnan ninyo, sumisigaw ako na ginawan ako ng mali, pero hindi ako narinig; nanawagan ako ng tulong, pero walang katarungan.
Behold, I complain of wrong, but receive no answer; I cry aloud, but obtain no justice.
8 Pinaderan niya ang aking daanan para hindi ako makatawid, at pinadilim niya ang aking nilalakaran.
He hath fenced up my way, so that I cannot pass, And hath set darkness in my paths.
9 Hinubad niya ang aking karangalan, at kinuha niya ang korona mula sa ulo ko.
He hath stripped me of my glory, And taken the crown from my head.
10 Giniba niya ako sa bawat dako, at naglaho na ako; binunot niya ang aking mga pag-asa katulad ng isang puno.
He hath destroyed me on every side, and I am gone! He hath torn up my hope like a tree.
11 Pinasiklab din niya ang kaniyang galit laban sa akin; tinuturing niya ako bilang isa sa kaniyang mga kaaway.
He kindleth his anger against me, And counteth me as his enemy.
12 Nagtitipon ang mga hukbo niya, nagtayo sila ng tungtungan na panlusob laban sa akin at nagkampo sa paligid ng aking tolda.
His troops advance together against me; They throw up for themselves a way to me, And encamp around my dwelling.
13 Nilayo niya mula sa akin ang mga kapatid ko, nilayo niya ako mula sa aking mga kakilala.
My brethren he hath put far from me, And my acquaintance are wholly estranged from me.
14 Binigo ako ng aking mga kamag-anak; kinalimutan na ako ng malapit kong mga kaibigan.
My kinsfolk have forsaken me, And my bosom friends have forgotten me.
15 Ang mga taong minsang tumuloy sa bahay ko bilang panauhin pati na ang mga lingkod kong babae ay itinuring akong ibang tao; isa akong dayuhan sa paningin nila.
The foreigners of my house, yea, my own maid-servants, regard me as a stranger; I am an alien in their eyes.
16 Nananawagan ako sa aking lingkod, pero hindi niya ako tinutugon kahit na nagmamakaawa ako sa pamamagitan ng aking bibig.
I call my servant, and he maketh no answer; With my own mouth do I entreat him.
17 Nakasusulasok sa asawa ko ang aking paghinga; nakapandidiri ang aking panawagan sa sariling kong mga kapatid na lalaki at babae.
My breath is become strange to my wife, And my prayers also to my own mother's sons.
18 Kahit ang mga bata ay kinasusuklaman ako; kung babangon ako para magsalita, pinagsasalitaan nila ako.
Even young children despise me; When I rise up, they speak against me.
19 Kinamumuhian ako ng lahat ng aking mga kaibigan; tinalikuran ako ng lahat ng mga minamahal ko.
All my bosom friends abhor me, And they whom I loved are turned against me.
20 Nakakapit ang mga buto ko sa aking balat at laman; buto't balat na lamang ang natitira sa akin.
My bones cleave to my flesh and my skin, And I have scarcely escaped with the skin of my teeth.
21 Maawa kayo sa akin, maawa kayo sa akin, mga kaibigan ko, dahil hinawakan ako ng kamay ng Diyos. Bakit ninyo ako inaapi na parang kayo ang Diyos?
Have pity upon me, O ye my friends! have pity upon me; For the hand of God hath smitten me!
22 Bakit hindi pa kayo nasisiyahan sa pag-ubos ng laman ko?
Why do ye persecute me like God, And are not satisfied with my flesh?
23 O, sana ay maisulat na ngayon ang mga sinasabi ko! O, sana maitala sa aklat ang mga ito!
O that my words were now written! O that they were marked down in a scroll!
24 O, sana ay magpakailanmang maiukit ito ng bakal na panulat at tingga sa isang bato!
That with an iron pen, and with lead, They were engraven upon the rock for ever!
25 Pero para sa akin, alam ko na nabubuhay ang aking Manunubos, at balang araw ay tatayo siya sa daigdig;
Yet I know that my Vindicator liveth, And will hereafter stand up on the earth;
26 pagkatapos mawasak ang balat ko, iyon ay, ang aking katawan, saka makikita ko ang Diyos sa aking pangangatawan.
And though with my skin this body be wasted away, Yet without my flesh shall I see God.
27 Makikita ko siya, ako mismo ang makakakita sa kaniya sa aking tabi; makikita siya ng aking mga mata, at hindi bilang isang dayuhan. Bibigay ang lamang-loob ko.
Yea, I shall see him my friend; My eyes shall behold him, and not another: For this, my soul panteth within me.
28 Kung sinasabi ninyo, 'Paano natin siya pahihirapan! Nasa kaniya ang ugat ng kaniyang mga kaguluhan',
Since ye say, “How may we persecute him, And find grounds of accusation against him?”
29 matakot kayo sa espada, dahil ang poot ang nagdadala ng kaparusahan ng espada, para malaman ninyo na mayroong paghahatol.”
Be ye afraid of the sword! For malice is a crime for the sword; That ye may know that judgment cometh.
