Job 18
1 Pagkatapos sumagot si Bildad ang Suhita at sinabi,
Maka jawab Bildad, "Hai Ayub, kapankah kau habis bicara? Diamlah, dan dengarkanlah kini kami mau berkata-kata.
2 Kailan ka titigil sa iyong pagsasalita? Pag-isipan mo, at pagkatapos saka kami magsasalita.
3 Bakit mo pinapalagay na gaya kami ng mga halimaw; bakit kami naging hangal sa iyong paningin?
Mengapa kauanggap kami dungu, dan kausamakan kami dengan lembu?
4 Ikaw na sinisira ang sarili sa iyong galit, dapat bang pabayaan ang daigdig para lang sa iyo o dapat bang alisin ang mga bato mula sa kanilang mga lugar?
Kemarahanmu hanya menyakiti dirimu. Haruskah untuk kepentinganmu bumi kehilangan penduduknya, dan gunung-gunung dipindahkan dari tempatnya?
5 Tunay nga, ang liwanag ng masamang tao ay papatayin; ang kislap ng kaniyang apoy ay hindi magliliwanag.
Pelita orang jahat pasti dipadamkan; apinya tak akan pernah lagi dinyalakan.
6 Magdidilim ang liwanag sa kaniyang tolda; ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
Terang dalam kemahnya menjadi pudar; pelita penerangnya tidak lagi bersinar.
7 Ang mga hakbang ng kaniyang lakas ay magiging maikli; ang kaniyang sariling mga plano ang magpapabagsak sa kaniya.
Langkahnya yang mantap menjadi terhuyung-huyung; rancangannya sendiri menyebabkan ia tersandung.
8 Dahil siya ay ihahagis sa isang lambat ng kaniyang sariling mga paa; lalakad siya sa isang patibong.
Ia berjalan ke dalam jaring, maka tersangkutlah kakinya.
9 Isang bitag ang huhuli sa kaniya sa sakong; isang patibong ang huhuli sa kaniya.
Tumitnya terjerat oleh perangkap, sehingga tertangkaplah ia.
10 Nakatago sa lupa ang isang silo; at isang bitag para sa kaniyang daraanan.
Di tanah, tersembunyi tali jerat; di jalan, terpasang jebak dan pikat.
11 Mga kakila-kilabot ang tatakot sa bawat tabi; siya ay kanilang hahabulin sa kaniyang mga sakong.
Orang jahat dikejutkan oleh kengerian dari segala arah; ketakutan mengikutinya langkah demi langkah.
12 Ang kaniyang kayamanan ay mapapalitan ng kagutuman, at ang kalamidad ay magiging handa sa kaniyang tabi.
Dahulu ia kuat, kini ia merana; bencana menemaninya di mana-mana.
13 Ang mga bahagi ng kaniyang katawan ay lalamunin; tunay nga, ang panganay ng kamatayan ang lalamon sa kaniyang mga bahagi.
Kulitnya dimakan penyakit parah; lengan dan kakinya busuk bernanah.
14 Siya ay tatanggalin sa kaniyang tolda, ang tahanan na ngayon ay kaniyang pinagkakatiwalaan; dadalhin siya sa kamatayan, ang hari ng mga takot.
Ia direnggut dari kemahnya, tempat ia merasa aman, lalu diseret untuk menghadap kematian.
15 Ang mga tao na hindi kaniyang pag-aari ay maninirahan sa kaniyang tolda pagkatapos nilang makita na kumalat ang asupre sa loob ng kaniyang tahanan.
Kini siapa saja boleh tinggal dalam kemahnya, dan di situ ditaburkan belerang, pembasmi penyakitnya.
16 Ang kaniyang mga ugat ay matutuyo sa ilalim; sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang mga sanga.
Akar-akarnya gersang dan berkerut; ranting-rantingnya kering dan kisut.
17 Ang kaniyang alaala ay mawawala sa lupa; mawawalan siya ng pangalan sa lansangan.
Ia tak dikenal lagi di dalam maupun di luar kota; tak ada seorang pun yang masih ingat namanya.
18 Itutulak siya mula sa liwanag patungo sa kadiliman at itatapon sa labas ng mundong ito.
Dari terang ia diusir ke dalam kegelapan; dari dunia orang hidup ia dienyahkan.
19 Hindi siya magkakaroon ng anak o apo sa kalagitnaan ng kaniyang bayan, ni anumang natitirang kaanak ang mananatili kung saan siya natira.
Anak dan keturunan ia tak punya; di kampung halamannya seorang pun tak tersisa.
20 Silang naninirahan sa kanluran ay nanginig sa takot sa kung ano ang mangyayari sa kaniya isang araw; silang naninirahan sa silangan ay matatakot sa pamamagitan nito.
Mendengar nasibnya penduduk di barat terkejut, sedang penduduk di timur gemetar karena takut.
21 Tunay na ganoon ang mga tahanan ng mga hindi matutuwid na tao, ang mga lugar ng mga taong hindi nakakakilala sa Diyos.”
Begitulah nasib orang durhaka, mereka yang tidak mengindahkan Allah."
