Job 18
1 Pagkatapos sumagot si Bildad ang Suhita at sinabi,
Then Bildad the Shuhite replied:
2 Kailan ka titigil sa iyong pagsasalita? Pag-isipan mo, at pagkatapos saka kami magsasalita.
“How long until you end these speeches? Show some sense, and then we can talk.
3 Bakit mo pinapalagay na gaya kami ng mga halimaw; bakit kami naging hangal sa iyong paningin?
Why are we regarded as cattle, as stupid in your sight?
4 Ikaw na sinisira ang sarili sa iyong galit, dapat bang pabayaan ang daigdig para lang sa iyo o dapat bang alisin ang mga bato mula sa kanilang mga lugar?
You who tear yourself in anger— should the earth be forsaken on your account, or the rocks be moved from their place?
5 Tunay nga, ang liwanag ng masamang tao ay papatayin; ang kislap ng kaniyang apoy ay hindi magliliwanag.
Indeed, the lamp of the wicked is extinguished; the flame of his fire does not glow.
6 Magdidilim ang liwanag sa kaniyang tolda; ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
The light in his tent grows dark, and the lamp beside him goes out.
7 Ang mga hakbang ng kaniyang lakas ay magiging maikli; ang kaniyang sariling mga plano ang magpapabagsak sa kaniya.
His vigorous stride is shortened, and his own schemes trip him up.
8 Dahil siya ay ihahagis sa isang lambat ng kaniyang sariling mga paa; lalakad siya sa isang patibong.
For his own feet lead him into a net, and he wanders into its mesh.
9 Isang bitag ang huhuli sa kaniya sa sakong; isang patibong ang huhuli sa kaniya.
A trap seizes his heel; a snare grips him.
10 Nakatago sa lupa ang isang silo; at isang bitag para sa kaniyang daraanan.
A noose is hidden in the ground, and a trap lies in his path.
11 Mga kakila-kilabot ang tatakot sa bawat tabi; siya ay kanilang hahabulin sa kaniyang mga sakong.
Terrors frighten him on every side and harass his every step.
12 Ang kaniyang kayamanan ay mapapalitan ng kagutuman, at ang kalamidad ay magiging handa sa kaniyang tabi.
His strength is depleted, and calamity is ready at his side.
13 Ang mga bahagi ng kaniyang katawan ay lalamunin; tunay nga, ang panganay ng kamatayan ang lalamon sa kaniyang mga bahagi.
It devours patches of his skin; the firstborn of death devours his limbs.
14 Siya ay tatanggalin sa kaniyang tolda, ang tahanan na ngayon ay kaniyang pinagkakatiwalaan; dadalhin siya sa kamatayan, ang hari ng mga takot.
He is torn from the shelter of his tent and is marched off to the king of terrors.
15 Ang mga tao na hindi kaniyang pag-aari ay maninirahan sa kaniyang tolda pagkatapos nilang makita na kumalat ang asupre sa loob ng kaniyang tahanan.
Fire resides in his tent; burning sulfur rains down on his dwelling.
16 Ang kaniyang mga ugat ay matutuyo sa ilalim; sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang mga sanga.
The roots beneath him dry up, and the branches above him wither away.
17 Ang kaniyang alaala ay mawawala sa lupa; mawawalan siya ng pangalan sa lansangan.
The memory of him perishes from the earth, and he has no name in the land.
18 Itutulak siya mula sa liwanag patungo sa kadiliman at itatapon sa labas ng mundong ito.
He is driven from light into darkness and is chased from the inhabited world.
19 Hindi siya magkakaroon ng anak o apo sa kalagitnaan ng kaniyang bayan, ni anumang natitirang kaanak ang mananatili kung saan siya natira.
He has no offspring or posterity among his people, no survivor where he once lived.
20 Silang naninirahan sa kanluran ay nanginig sa takot sa kung ano ang mangyayari sa kaniya isang araw; silang naninirahan sa silangan ay matatakot sa pamamagitan nito.
Those in the west are appalled at his fate, while those in the east tremble in horror.
21 Tunay na ganoon ang mga tahanan ng mga hindi matutuwid na tao, ang mga lugar ng mga taong hindi nakakakilala sa Diyos.”
Surely such is the dwelling of the wicked and the place of one who does not know God.”
