Job 17
1 Ang aking espiritu ay naubos, at ang aking mga araw ay tapos na; handa na ang libingan para sa akin.
“Inge moul luk uh apkuran in safla. Arulana upa nu sik in momong; Wangin ma lula nu sik sayen kulyuk luk, su akoeyukla soaneyu.
2 Tunay nga na mayroong mangungutyang kasama ko; lagi ko dapat makita ang kanilang pagtatangka.
Nga liye lah mwet nukewa arulana aksruksrukeyu.
3 Ibigay ngayon ang isang pangako, maging isang tagapanagot para sa akin sa iyong sarili; sino pa roon ang tutulong sa akin?
Nga kaskas pwayena, O God. Nunak munas, lulalfongi kas luk. Wangin mwet ac ku in iweyula fin tia kom.
4 Dahil sa iyo, O Diyos, iningatan mo ang kanilang mga puso na maunawaan ito; kaya, hindi mo sila maitatas nang higit sa akin.
Kom kaliya nunak lalos, pwanang elos tia ku in nunkauk kutena ma pwaye; Nimet lela elos in kutangyula inge.
5 Siyang bumabatikos sa kaniyang mga kaibigan para sa isang gantimpala, sa mata ng kaniyang mga anak ay hindi magtatagumpay.
Soakas matu se fahk mu sie mwet fin kiapwela mwet kawuk lal ke sripen mani, Na tulik natul fah eis mwata ac keok kac.
6 Pero ginawa niya akong isang usap-usapan ng mga tao; dinuraan nila ang aking mukha.
Ac inge mwet uh orekmakin soakas se inge in lainyu; Elos tuku ac acni nu in mutuk.
7 Malabo na rin ang aking mata dahil sa kalungkutan; payat na ang buong katawan ko gaya ng mga anino.
Asor luk apkuranna in konela mutuk; Pouk ac niuk arulana minini oana lul uh.
8 Sinisindak nito ang mga matutuwid; ang inosente ay ginugulo ang kaniyang sarili laban sa taong hindi maka-diyos.
Mwet ma sifacna nunku mu elos suwos uh elos lut, Ac elos nukewa kasrkusrak ac fahk mu nga tia lulalfongi God.
9 Nag-iingat ang taong matuwid sa kaniyang landas; siyang may malinis na mga kamay ay lalakas nang lalakas.
Elos su sifacna pangon mu elos mwet suwoswos, Yokyokelikna nunkeya selos mu pwaye selos.
10 Pero para sa inyong lahat, halika ka ngayon; hindi ako makakakita ng matalinong tao sa kalagitnaan ninyo.
Tusruktu elos nukewa fin tuku ac tu ye mutuk, Nga lukun tia ku in konauk mu oasr siefanna selos lalmwetmet.
11 Lumipas na ang mga araw ko, tapos na ang mga plano ko, kahit ang mga kahilingan ng aking puso.
“Len luk uh somla; ako luk uh tia orekla; Ac finsrak luk uh wanginla.
12 Ang mga taong ito, ang mga mangungutya, pinalitan ang gabi ng araw; ang liwanag, sinabi nila, malapit na sa kadiliman.
A mwet kawuk luk uh fahk mu fong uh kalem; Elos fahk mu kalem uh apkuranme, Tusruk nga etu lah nga srakna muta in lohsr.
13 Nang tumingin ako sa sheol bilang aking tahanan; mula nang lumaganap ang aking higaan sa kadiliman; (Sheol h7585)
Finsrak sefanna luk pa facl sin mwet misa, Yen su nga ac fah ona ac motul in lohsr uh. (Sheol h7585)
14 mula nang sinabi ko sa hukay, 'ikaw ang aking ama,' at sa uod, 'ikaw ang aking ina o aking kapatid na babae,'
Nga ac fah pangon kulyuk uh pa papa tumuk, Ac wet ma ac kangyula uh, Nga ac fah pangon mu nina kiuk ac tamtael luk.
15 nasaan na ngayon ang aking pag-asa?, dahil sa aking pag-asa, sinong makakakita ng anuman?
Pia mwe finsrak luk uh? Su ku in liyauk lah oasr oya?
