< Job 17 >
1 Ang aking espiritu ay naubos, at ang aking mga araw ay tapos na; handa na ang libingan para sa akin.
My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are ready for me.
2 Tunay nga na mayroong mangungutyang kasama ko; lagi ko dapat makita ang kanilang pagtatangka.
Are there not mockers with me? and doth not mine eye continue in their provocation?
3 Ibigay ngayon ang isang pangako, maging isang tagapanagot para sa akin sa iyong sarili; sino pa roon ang tutulong sa akin?
Lay down now, put me in a surety with thee; who is he that will strike hands with me?
4 Dahil sa iyo, O Diyos, iningatan mo ang kanilang mga puso na maunawaan ito; kaya, hindi mo sila maitatas nang higit sa akin.
For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt them.
5 Siyang bumabatikos sa kaniyang mga kaibigan para sa isang gantimpala, sa mata ng kaniyang mga anak ay hindi magtatagumpay.
He that speaketh flattery to his friends, even the eyes of his children shall fail.
6 Pero ginawa niya akong isang usap-usapan ng mga tao; dinuraan nila ang aking mukha.
He hath made me also a byword of the people; and aforetime I was as a tabret.
7 Malabo na rin ang aking mata dahil sa kalungkutan; payat na ang buong katawan ko gaya ng mga anino.
Mine eye also is dim by reason of sorrow, and all my members are as a shadow.
8 Sinisindak nito ang mga matutuwid; ang inosente ay ginugulo ang kaniyang sarili laban sa taong hindi maka-diyos.
Upright men shall be astonied at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite.
9 Nag-iingat ang taong matuwid sa kaniyang landas; siyang may malinis na mga kamay ay lalakas nang lalakas.
The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.
10 Pero para sa inyong lahat, halika ka ngayon; hindi ako makakakita ng matalinong tao sa kalagitnaan ninyo.
But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find one wise man among you.
11 Lumipas na ang mga araw ko, tapos na ang mga plano ko, kahit ang mga kahilingan ng aking puso.
My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
12 Ang mga taong ito, ang mga mangungutya, pinalitan ang gabi ng araw; ang liwanag, sinabi nila, malapit na sa kadiliman.
They change the night into day: the light is short because of darkness.
13 Nang tumingin ako sa sheol bilang aking tahanan; mula nang lumaganap ang aking higaan sa kadiliman; (Sheol )
If I wait, the grave is mine house: I have made my bed in the darkness. (Sheol )
14 mula nang sinabi ko sa hukay, 'ikaw ang aking ama,' at sa uod, 'ikaw ang aking ina o aking kapatid na babae,'
I have said to corruption, Thou art my father: to the worm, Thou are my mother, and my sister.
15 nasaan na ngayon ang aking pag-asa?, dahil sa aking pag-asa, sinong makakakita ng anuman?
And where is now my hope? as for my hope, who shall see it?
16 Ang pag-asa ba ay bababa sa tarangkahan ng sheol kapag kami ay pumanaog sa alabok? (Sheol )
They shall go down to the bars of the pit, when our rest together is in the dust. (Sheol )