< Job 17 >
1 Ang aking espiritu ay naubos, at ang aking mga araw ay tapos na; handa na ang libingan para sa akin.
My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are mine.
2 Tunay nga na mayroong mangungutyang kasama ko; lagi ko dapat makita ang kanilang pagtatangka.
Are there not mockers around me? and doth [not] mine eye abide in their provocation?
3 Ibigay ngayon ang isang pangako, maging isang tagapanagot para sa akin sa iyong sarili; sino pa roon ang tutulong sa akin?
Lay down now [a pledge], be thou surety for me with thyself: who is he that striketh hands with me?
4 Dahil sa iyo, O Diyos, iningatan mo ang kanilang mga puso na maunawaan ito; kaya, hindi mo sila maitatas nang higit sa akin.
For thou hast hidden their heart from understanding; therefore thou wilt not exalt [them].
5 Siyang bumabatikos sa kaniyang mga kaibigan para sa isang gantimpala, sa mata ng kaniyang mga anak ay hindi magtatagumpay.
He that betrayeth friends for a prey — even the eyes of his children shall fail.
6 Pero ginawa niya akong isang usap-usapan ng mga tao; dinuraan nila ang aking mukha.
And he hath made me a proverb of the peoples; and I am become one to be spit on in the face.
7 Malabo na rin ang aking mata dahil sa kalungkutan; payat na ang buong katawan ko gaya ng mga anino.
And mine eye is dim by reason of grief, and all my members are as a shadow.
8 Sinisindak nito ang mga matutuwid; ang inosente ay ginugulo ang kaniyang sarili laban sa taong hindi maka-diyos.
Upright men [shall be] astonished at this, and the innocent shall be stirred up against the ungodly;
9 Nag-iingat ang taong matuwid sa kaniyang landas; siyang may malinis na mga kamay ay lalakas nang lalakas.
But the righteous shall hold on his way, and he that hath clean hands shall increase in strength.
10 Pero para sa inyong lahat, halika ka ngayon; hindi ako makakakita ng matalinong tao sa kalagitnaan ninyo.
But as for you all, pray come on again; and I shall not find one wise man among you.
11 Lumipas na ang mga araw ko, tapos na ang mga plano ko, kahit ang mga kahilingan ng aking puso.
My days are past, my purposes are broken off, the cherished thoughts of my heart.
12 Ang mga taong ito, ang mga mangungutya, pinalitan ang gabi ng araw; ang liwanag, sinabi nila, malapit na sa kadiliman.
They change the night into day; the light [they imagine] near in presence of the darkness.
13 Nang tumingin ako sa sheol bilang aking tahanan; mula nang lumaganap ang aking higaan sa kadiliman; (Sheol )
If I wait, Sheol is my house; I spread my bed in the darkness: (Sheol )
14 mula nang sinabi ko sa hukay, 'ikaw ang aking ama,' at sa uod, 'ikaw ang aking ina o aking kapatid na babae,'
I cry to the grave, Thou art my father! to the worm, My mother, and my sister!
15 nasaan na ngayon ang aking pag-asa?, dahil sa aking pag-asa, sinong makakakita ng anuman?
And where is then my hope? yea, my hope, who shall see it?
16 Ang pag-asa ba ay bababa sa tarangkahan ng sheol kapag kami ay pumanaog sa alabok? (Sheol )
It shall go down to the bars of Sheol, when [our] rest shall be together in the dust. (Sheol )