Job 16

1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,

ヨブ答へて曰く

2 “Narinig ko ang maraming ganoong mga bagay; kayong lahat ay nakakainis na mga tagapag-aliw.

斯る事は我おほく聞り 汝らはみな人を慰めんとして却つて人を煩はす者なり

3 May katapusan ba ang mga walang saysay na mga salita? Ano ang nangyayari sa iyo na ganito ang iyong sagot?

虚しき言語あに終極あらんや 汝なにに勵されて應答をなすや

4 Maaari din akong magsalita tulad ng ginagawa mo, kung ikaw ay nasa aking kinalalagyan; maaari kong tipunin at pagsama-samahin ang mga salita laban sa iyo at ilingin ang aking ulo sa iyo nang may pangungutya.

我もまた汝らの如くに言ことを得 もし汝らの身わが身と處を換なば我は言語を練て汝らを攻め 汝らにむかひて首を搖ことを得

5 O, paano ko palalakasin ang loob mo gamit ang aking bibig! Paano ko mapapagaan ang iyong pighati gamit ang aking mga labi!

また口をもて汝らを強くし 唇の慰藉をもて汝らの憂愁を解ことを得るなり

6 Kung magsasalita ako, ang aking pighati ay hindi mababawasan; kung hindi ako magsasalita, paano ako matutulungan?

たとひ我言を出すとも我憂愁は解ず 默するとても何ぞ我身の安くなること有んや

7 Pero ngayon, O Diyos, pinahirapan mo ako; pinabayaan mo ang buong pamilya ko.

彼いま已に我を疲らしむ 汝わが宗族をことごとく荒せり

8 Ginawa mo akong matuyo, na sa sarili nito ay isang saksi laban sa akin; ang pagpayat ng aking katawan ay tumatayo laban sa akin, at nagpapatotoo ito laban sa aking mukha.

なんぢ我をして皺らしめたり 是われに向ひて見證をなすなり 又わが痩おとろへたる状貌わが面の前に現はれ立て我を攻む

9 Sa matinding galit ng Diyos nilupig at inusig niya ako; nagngangalit siya sa akin gamit ang kaniyang ngipin; ipinako ng kaaway ang kaniyang paningin sa akin habang sinisira niya ako.

かれ怒てわれを撕裂きかつ窘しめ 我にむかひて齒を噛鳴し我敵となり目を鋭して我を看る

10 Napanganga sa akin ang mga tao; sinampal niya ako nang may mapanisi sa pisngi; sila ay nagsama-samang nagtipon laban sa akin.

彼ら我にむかひて口を張り 我を賤しめてわが頬を打ち 相集まりて我を攻む

11 Ibinigay ako ng Diyos sa taong hindi maka-diyos, at inihagis ako sa kamay ng masamang tao.

神われを邪曲なる者に交し 惡き者の手に擲ちたまへり

12 Nasa kaginhawahan ako at sinira niya ako. Tunay nga, hinalbot ako sa leeg at binasag ako ng pira-piraso; inilagay niya rin ako bilang kaniyang puntirya.

我は安穩なる身なりしに彼いたく我を打惱まし 頸を執へて我をうちくだき遂に我を立て鵠となしたまひ

13 Pinalibutan ako ng kaniyang tagapana; O Diyos tinusok mo ang aking laman-loob at hindi ako kinaawaan; pinalabas niya ang aking bituka sa lupa.

その射手われを遶り圍めり やがて情もなく我腰を射透し わが膽を地に流れ出しめたまふ

14 Dinurog niya ng paulit-ulit ang aking pader; tumakbo siya tulad ng isang mandirigma.

彼はわれを打敗りて破壞に破壞を加へ 勇士のごとく我に奔かかりたまふ

15 Tinahi ko ang sako sa aking balat; sinaksak ko sa lupa ang aking sungay.

われ麻布をわが肌に縫つけ我角を塵にて汚せり

16 Mamula-mula ang aking mukha sa pag-iyak; nasa pilik-mata ko ang anino ng kamatayan

我面は泣て頳くなり 我目縁には死の蔭あり

17 bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking panalangin ay dalisay.

然れども我手には不義あること無く わが祈祷は清し

18 O lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo; hayaan ang aking iyak ay walang lugar ng kapahingahan.

地よ我血を掩ふなかれ 我號呼は休む處を得ざれ

19 Kahit ngayon, tingnan mo, ang aking saksi ay nasa langit; siyang mananagot sa akin ay nasa kaitaasan.

視よ今にても我證となる者天にあり わが眞實を表明す者高き處にあり

20 Hinahamak ako ng aking mga kaibigan, pero umiiyak ko sa Diyos.

わが朋友は我を嘲けれども我目は神にむかひて涙を注ぐ

21 Hiniling ko sa saksi ng kalangitang iyon na makipagtalo para sa taong ito kasama ang Diyos tulad ng isang tao na ginagawa sa kaniyang kapwa!

願くは彼人のために神と論辨し 人の子のためにこれが朋友と論辨せんことを

22 Nang lumipas ang ilang taon, pupunta ako sa isang lugar na hindi na ako babalik.

數年すぎさらば我は還らぬ旅路に往べし