< Job 16 >
1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
Job replied,
2 “Narinig ko ang maraming ganoong mga bagay; kayong lahat ay nakakainis na mga tagapag-aliw.
“I've heard all this before. You are comforters who just cause trouble!
3 May katapusan ba ang mga walang saysay na mga salita? Ano ang nangyayari sa iyo na ganito ang iyong sagot?
Will your windy speeches never cease? What's bothering you that you have to answer me?
4 Maaari din akong magsalita tulad ng ginagawa mo, kung ikaw ay nasa aking kinalalagyan; maaari kong tipunin at pagsama-samahin ang mga salita laban sa iyo at ilingin ang aking ulo sa iyo nang may pangungutya.
I could talk like you do if you were in my place, stringing words together to criticize you, ridiculing you with a toss of my head.
5 O, paano ko palalakasin ang loob mo gamit ang aking bibig! Paano ko mapapagaan ang iyong pighati gamit ang aking mga labi!
I could build you up by my mouth speaking words; the movement of my lips would ease your pain.
6 Kung magsasalita ako, ang aking pighati ay hindi mababawasan; kung hindi ako magsasalita, paano ako matutulungan?
For me, if I speak it doesn't ease my pain, and if I don't speak the pain is still there.
7 Pero ngayon, O Diyos, pinahirapan mo ako; pinabayaan mo ang buong pamilya ko.
God, you have worn me out. You have destroyed my whole family.
8 Ginawa mo akong matuyo, na sa sarili nito ay isang saksi laban sa akin; ang pagpayat ng aking katawan ay tumatayo laban sa akin, at nagpapatotoo ito laban sa aking mukha.
You have made me shrivel up, which is a witness against me; my thin body testifies against me.
9 Sa matinding galit ng Diyos nilupig at inusig niya ako; nagngangalit siya sa akin gamit ang kaniyang ngipin; ipinako ng kaaway ang kaniyang paningin sa akin habang sinisira niya ako.
He has torn me apart in his anger; in his hostility he has gnashed his teeth at me; my enemy pierces me with his fierce look.
10 Napanganga sa akin ang mga tao; sinampal niya ako nang may mapanisi sa pisngi; sila ay nagsama-samang nagtipon laban sa akin.
People stare at me with their mouths wide open, they slap me on my cheeks to mock me, they crowd around me to attack me.
11 Ibinigay ako ng Diyos sa taong hindi maka-diyos, at inihagis ako sa kamay ng masamang tao.
God has handed me over to evil people; he has thrown me into their hands.
12 Nasa kaginhawahan ako at sinira niya ako. Tunay nga, hinalbot ako sa leeg at binasag ako ng pira-piraso; inilagay niya rin ako bilang kaniyang puntirya.
I was living in peace and he smashed me to pieces. He grabbed me by the neck and dashed me to pieces. He set me up as his target.
13 Pinalibutan ako ng kaniyang tagapana; O Diyos tinusok mo ang aking laman-loob at hindi ako kinaawaan; pinalabas niya ang aking bituka sa lupa.
His archers surround me. His arrows pierce my kidneys without mercy. He pours out my gall on the ground.
14 Dinurog niya ng paulit-ulit ang aking pader; tumakbo siya tulad ng isang mandirigma.
Like a wall he breaks me down, breach upon breach, rushing at me like a warrior.
15 Tinahi ko ang sako sa aking balat; sinaksak ko sa lupa ang aking sungay.
I have sown sackcloth to cover my skin; my strength lies broken in the dust.
16 Mamula-mula ang aking mukha sa pag-iyak; nasa pilik-mata ko ang anino ng kamatayan
My face is red from crying and dark shadows surround my eyes,
17 bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking panalangin ay dalisay.
although I have done nothing wrong and my prayer is pure.
18 O lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo; hayaan ang aking iyak ay walang lugar ng kapahingahan.
Earth, do not cover up my blood. May my cry find no place to hide.
19 Kahit ngayon, tingnan mo, ang aking saksi ay nasa langit; siyang mananagot sa akin ay nasa kaitaasan.
Look, right now my witness is in heaven; the one who speaks for me is on high.
20 Hinahamak ako ng aking mga kaibigan, pero umiiyak ko sa Diyos.
My friends scorn me, but my eyes pour out tears to God.
21 Hiniling ko sa saksi ng kalangitang iyon na makipagtalo para sa taong ito kasama ang Diyos tulad ng isang tao na ginagawa sa kaniyang kapwa!
I want my witness to speak for me with God as someone does for their friend.
22 Nang lumipas ang ilang taon, pupunta ako sa isang lugar na hindi na ako babalik.
For in a few short years I shall go down that road from which I shall not return.