Job 16

1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,

Then Job answered, and said:

2 “Narinig ko ang maraming ganoong mga bagay; kayong lahat ay nakakainis na mga tagapag-aliw.

I have often heard such things as these: you are all troublesome comforters.

3 May katapusan ba ang mga walang saysay na mga salita? Ano ang nangyayari sa iyo na ganito ang iyong sagot?

Shall windy words have no end? or is it any trouble to thee to speak?

4 Maaari din akong magsalita tulad ng ginagawa mo, kung ikaw ay nasa aking kinalalagyan; maaari kong tipunin at pagsama-samahin ang mga salita laban sa iyo at ilingin ang aking ulo sa iyo nang may pangungutya.

I also could speak like you: and would God your soul were for my soul. I would comfort you also with words, and would wag my head over you.

5 O, paano ko palalakasin ang loob mo gamit ang aking bibig! Paano ko mapapagaan ang iyong pighati gamit ang aking mga labi!

I would strengthen you with my mouth, and would move my lips, as sparing you.

6 Kung magsasalita ako, ang aking pighati ay hindi mababawasan; kung hindi ako magsasalita, paano ako matutulungan?

But what shall I do? If I speak, my pain will not rest: and if I hold my peace, it will not depart from me.

7 Pero ngayon, O Diyos, pinahirapan mo ako; pinabayaan mo ang buong pamilya ko.

But now my sorrow hath oppressed me, and all my limbs are brought to nothing.

8 Ginawa mo akong matuyo, na sa sarili nito ay isang saksi laban sa akin; ang pagpayat ng aking katawan ay tumatayo laban sa akin, at nagpapatotoo ito laban sa aking mukha.

My wrinkles bear witness against me, and a false speaker riseth up against my face, contradicting me.

9 Sa matinding galit ng Diyos nilupig at inusig niya ako; nagngangalit siya sa akin gamit ang kaniyang ngipin; ipinako ng kaaway ang kaniyang paningin sa akin habang sinisira niya ako.

He hath gathered together his fury against me, and threatening me he hath gnashed with his teeth upon me: my enemy hath beheld me with terrible eyes.

10 Napanganga sa akin ang mga tao; sinampal niya ako nang may mapanisi sa pisngi; sila ay nagsama-samang nagtipon laban sa akin.

They have opened their mouths upon me, and reproaching me they have struck me on the cheek, they are filled with my pains.

11 Ibinigay ako ng Diyos sa taong hindi maka-diyos, at inihagis ako sa kamay ng masamang tao.

God hath shut me up with the unjust man, and hath delivered me into the hands of the wicked.

12 Nasa kaginhawahan ako at sinira niya ako. Tunay nga, hinalbot ako sa leeg at binasag ako ng pira-piraso; inilagay niya rin ako bilang kaniyang puntirya.

I that was formerly so wealthy, am all on a sudden broken to pieces: he hath taken me by my neck, he hath broken me, and hath set me up to be his mark.

13 Pinalibutan ako ng kaniyang tagapana; O Diyos tinusok mo ang aking laman-loob at hindi ako kinaawaan; pinalabas niya ang aking bituka sa lupa.

He hath compassed me round about with his lances, he hath wounded my loins, he hath not spared, and hath poured out my bowels on the earth.

14 Dinurog niya ng paulit-ulit ang aking pader; tumakbo siya tulad ng isang mandirigma.

He hath torn me with wound upon wound, he hath rushed in upon me like a giant.

15 Tinahi ko ang sako sa aking balat; sinaksak ko sa lupa ang aking sungay.

I have sowed sackcloth upon my skin, and have covered my flesh with ashes.

16 Mamula-mula ang aking mukha sa pag-iyak; nasa pilik-mata ko ang anino ng kamatayan

My face is swollen with weeping, and my eyelids are dim.

17 bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking panalangin ay dalisay.

These things have I suffered without the iniquity of my hand, when I offered pure prayers to God.

18 O lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo; hayaan ang aking iyak ay walang lugar ng kapahingahan.

O earth, cover not thou my blood, neither let my cry find a hiding place in thee.

19 Kahit ngayon, tingnan mo, ang aking saksi ay nasa langit; siyang mananagot sa akin ay nasa kaitaasan.

For behold my witness is in heaven, and he that knoweth my conscience is on high.

20 Hinahamak ako ng aking mga kaibigan, pero umiiyak ko sa Diyos.

My friends are full of words: my eye poureth out tears to God.

21 Hiniling ko sa saksi ng kalangitang iyon na makipagtalo para sa taong ito kasama ang Diyos tulad ng isang tao na ginagawa sa kaniyang kapwa!

And O that a man might so be judged with God, as the son of man is judged with his companion!

22 Nang lumipas ang ilang taon, pupunta ako sa isang lugar na hindi na ako babalik.

For behold short years pass away and I am walking in a path by which I shall not return.