< Job 16 >
1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
Så tog Job til Orde og svarede:
2 “Narinig ko ang maraming ganoong mga bagay; kayong lahat ay nakakainis na mga tagapag-aliw.
"Nok har jeg hørt af sligt, besværlige Trøstere er I til Hobe!
3 May katapusan ba ang mga walang saysay na mga salita? Ano ang nangyayari sa iyo na ganito ang iyong sagot?
Får Mundsvejret aldrig Ende? Hvad ægged dig dog til at svare?
4 Maaari din akong magsalita tulad ng ginagawa mo, kung ikaw ay nasa aking kinalalagyan; maaari kong tipunin at pagsama-samahin ang mga salita laban sa iyo at ilingin ang aking ulo sa iyo nang may pangungutya.
Også jeg kunde tale som I, hvis I kun var i mit Sted, føje mine Ord imod jer og ryste på Hovedet ad jer,
5 O, paano ko palalakasin ang loob mo gamit ang aking bibig! Paano ko mapapagaan ang iyong pighati gamit ang aking mga labi!
styrke jer med min Mund, ej spare på ynksomme Ord!
6 Kung magsasalita ako, ang aking pighati ay hindi mababawasan; kung hindi ako magsasalita, paano ako matutulungan?
Taler jeg, mildnes min Smerte ikke og om jeg tier, hvad Lindring får jeg?
7 Pero ngayon, O Diyos, pinahirapan mo ako; pinabayaan mo ang buong pamilya ko.
Dog nu har han udtømt min Kraft, du bar ødelagt hele min Kreds;
8 Ginawa mo akong matuyo, na sa sarili nito ay isang saksi laban sa akin; ang pagpayat ng aking katawan ay tumatayo laban sa akin, at nagpapatotoo ito laban sa aking mukha.
at du greb mig, gælder som Vidnesbyrd mod mig, min Magerhed vidner imod mig.
9 Sa matinding galit ng Diyos nilupig at inusig niya ako; nagngangalit siya sa akin gamit ang kaniyang ngipin; ipinako ng kaaway ang kaniyang paningin sa akin habang sinisira niya ako.
Hans Vrede river og slider i mig, han skærer Tænder imod mig. Fjenderne hvæsser Blikket imod mig,
10 Napanganga sa akin ang mga tao; sinampal niya ako nang may mapanisi sa pisngi; sila ay nagsama-samang nagtipon laban sa akin.
de opspiler Gabet imod mig, slår mig med Hån på Kind og flokkes til Hobe omkring mig;
11 Ibinigay ako ng Diyos sa taong hindi maka-diyos, at inihagis ako sa kamay ng masamang tao.
Gud gav mig hen i Niddingers Vold, i gudløses Hænder kasted han mig.
12 Nasa kaginhawahan ako at sinira niya ako. Tunay nga, hinalbot ako sa leeg at binasag ako ng pira-piraso; inilagay niya rin ako bilang kaniyang puntirya.
Jeg leved i Fred, så knuste han mig, han greb mig i Nakken og sønderslog mig; han stilled mig op som Skive,
13 Pinalibutan ako ng kaniyang tagapana; O Diyos tinusok mo ang aking laman-loob at hindi ako kinaawaan; pinalabas niya ang aking bituka sa lupa.
hans Pile flyver omkring mig, han borer i Nyrerne uden Skånsel, udgyder min Galde på Jorden;
14 Dinurog niya ng paulit-ulit ang aking pader; tumakbo siya tulad ng isang mandirigma.
Revne på Revne slår han mig, stormer som Kriger imod mig.
15 Tinahi ko ang sako sa aking balat; sinaksak ko sa lupa ang aking sungay.
Over min Hud har jeg syet Sæk og boret mit Horn i Støvel;
16 Mamula-mula ang aking mukha sa pag-iyak; nasa pilik-mata ko ang anino ng kamatayan
mit Ansigt er rødt af Gråd, mine Øjenlåg hyllet i Mørke,
17 bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking panalangin ay dalisay.
skønt der ikke er Vold i min Hånd, og skønt min Bøn er ren!
18 O lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo; hayaan ang aking iyak ay walang lugar ng kapahingahan.
Dølg ikke, Jord, mit Blod, mit Skrig komme ikke til Hvile!
19 Kahit ngayon, tingnan mo, ang aking saksi ay nasa langit; siyang mananagot sa akin ay nasa kaitaasan.
Alt nu er mit Vidne i Himlen, min Talsmand er i det høje;
20 Hinahamak ako ng aking mga kaibigan, pero umiiyak ko sa Diyos.
gid min Ven lod sig finde! Mit Øje vender sig med Tårer til Gud,
21 Hiniling ko sa saksi ng kalangitang iyon na makipagtalo para sa taong ito kasama ang Diyos tulad ng isang tao na ginagawa sa kaniyang kapwa!
at han skifter Ret mellem Manden og Gud, mellem Mennesket og hans Ven!
22 Nang lumipas ang ilang taon, pupunta ako sa isang lugar na hindi na ako babalik.
Thi talte er de kommende År, jeg skal ud på en Færd, jeg ej vender hjem fra.