< Job 16 >

1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
Job progovori i reče:
2 “Narinig ko ang maraming ganoong mga bagay; kayong lahat ay nakakainis na mga tagapag-aliw.
“Koliko se takvih naslušah besjeda, kako ste mi svi vi mučni tješioci!
3 May katapusan ba ang mga walang saysay na mga salita? Ano ang nangyayari sa iyo na ganito ang iyong sagot?
Ima li kraja tim riječima ispraznim? Što te goni da mi tako odgovaraš?
4 Maaari din akong magsalita tulad ng ginagawa mo, kung ikaw ay nasa aking kinalalagyan; maaari kong tipunin at pagsama-samahin ang mga salita laban sa iyo at ilingin ang aking ulo sa iyo nang may pangungutya.
I ja bih mogao k'o vi govoriti da vam je duša na mjestu duše moje; i ja bih vas mog'o zasuti riječima i nad sudbom vašom tako kimat' glavom;
5 O, paano ko palalakasin ang loob mo gamit ang aking bibig! Paano ko mapapagaan ang iyong pighati gamit ang aking mga labi!
i ja bih mogao ustima vas hrabrit', i ne bih žalio trud svojih usana.
6 Kung magsasalita ako, ang aking pighati ay hindi mababawasan; kung hindi ako magsasalita, paano ako matutulungan?
Al' ako govorim, patnja se ne blaži, ako li zašutim, zar će me minuti?
7 Pero ngayon, O Diyos, pinahirapan mo ako; pinabayaan mo ang buong pamilya ko.
Zlopakost me sada shrvala posvema, čitava se rulja oborila na me.
8 Ginawa mo akong matuyo, na sa sarili nito ay isang saksi laban sa akin; ang pagpayat ng aking katawan ay tumatayo laban sa akin, at nagpapatotoo ito laban sa aking mukha.
Ustao je proti meni da svjedoči i u lice mi se baca klevetama.
9 Sa matinding galit ng Diyos nilupig at inusig niya ako; nagngangalit siya sa akin gamit ang kaniyang ngipin; ipinako ng kaaway ang kaniyang paningin sa akin habang sinisira niya ako.
Jarošću me svojom razdire i goni, škrgućuć' zubima obara se na me. Moji protivnici sijeku me očima,
10 Napanganga sa akin ang mga tao; sinampal niya ako nang may mapanisi sa pisngi; sila ay nagsama-samang nagtipon laban sa akin.
prijeteći, na mene usta razvaljuju, po obrazima me sramotno ćuškaju, u čoporu svi tad navaljuju na me.
11 Ibinigay ako ng Diyos sa taong hindi maka-diyos, at inihagis ako sa kamay ng masamang tao.
Da, zloćudnicima Bog me predao, u ruke opakih on me izručio.
12 Nasa kaginhawahan ako at sinira niya ako. Tunay nga, hinalbot ako sa leeg at binasag ako ng pira-piraso; inilagay niya rin ako bilang kaniyang puntirya.
Mirno življah dok On ne zadrma mnome, za šiju me ščepa da bi me slomio.
13 Pinalibutan ako ng kaniyang tagapana; O Diyos tinusok mo ang aking laman-loob at hindi ako kinaawaan; pinalabas niya ang aking bituka sa lupa.
Uze me za biljeg i strijelama osu, nemilosrdno mi bubrege probode i mojom žuči zemlju žednu natopi.
14 Dinurog niya ng paulit-ulit ang aking pader; tumakbo siya tulad ng isang mandirigma.
Na tijelu mi ranu do rane otvara, kao bijesan ratnik nasrće na mene.
15 Tinahi ko ang sako sa aking balat; sinaksak ko sa lupa ang aking sungay.
Tijelo sam golo u kostrijet zašio, zario sam čelo svoje u prašinu.
16 Mamula-mula ang aking mukha sa pag-iyak; nasa pilik-mata ko ang anino ng kamatayan
Zapalilo mi se sve lice od suza, sjena tamna preko vjeđa mi je pala.
17 bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking panalangin ay dalisay.
A nema nasilja na rukama mojim, molitva je moja bila uvijek čista.
18 O lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo; hayaan ang aking iyak ay walang lugar ng kapahingahan.
O zemljo, krvi moje nemoj sakriti i kriku mom ne daj nigdje da počine.
19 Kahit ngayon, tingnan mo, ang aking saksi ay nasa langit; siyang mananagot sa akin ay nasa kaitaasan.
Odsad na nebu imam ja svjedoka, u visini gore moj stoji branitelj.
20 Hinahamak ako ng aking mga kaibigan, pero umiiyak ko sa Diyos.
Moja vika moj je odvjetnik kod Boga dok se ispred njega suze moje liju:
21 Hiniling ko sa saksi ng kalangitang iyon na makipagtalo para sa taong ito kasama ang Diyos tulad ng isang tao na ginagawa sa kaniyang kapwa!
o, da me obrani u parbi mojoj s Bogom ko što smrtnik brani svojega bližnjega.
22 Nang lumipas ang ilang taon, pupunta ako sa isang lugar na hindi na ako babalik.
No životu mom su odbrojena ljeta, na put bez povratka meni je krenuti.

< Job 16 >