Job 16
1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
約伯回答說：
2 “Narinig ko ang maraming ganoong mga bagay; kayong lahat ay nakakainis na mga tagapag-aliw.
這樣的話我聽了許多； 你們安慰人，反叫人愁煩。
3 May katapusan ba ang mga walang saysay na mga salita? Ano ang nangyayari sa iyo na ganito ang iyong sagot?
虛空的言語有窮盡嗎？ 有甚麼話惹動你回答呢？
4 Maaari din akong magsalita tulad ng ginagawa mo, kung ikaw ay nasa aking kinalalagyan; maaari kong tipunin at pagsama-samahin ang mga salita laban sa iyo at ilingin ang aking ulo sa iyo nang may pangungutya.
我也能說你們那樣的話； 你們若處在我的境遇， 我也會聯絡言語攻擊你們， 又能向你們搖頭。
5 O, paano ko palalakasin ang loob mo gamit ang aking bibig! Paano ko mapapagaan ang iyong pighati gamit ang aking mga labi!
但我必用口堅固你們， 用嘴消解你們的憂愁。
6 Kung magsasalita ako, ang aking pighati ay hindi mababawasan; kung hindi ako magsasalita, paano ako matutulungan?
我雖說話，憂愁仍不得消解； 我雖停住不說，憂愁就離開我嗎？
7 Pero ngayon, O Diyos, pinahirapan mo ako; pinabayaan mo ang buong pamilya ko.
但現在上帝使我困倦， 使親友遠離我，
8 Ginawa mo akong matuyo, na sa sarili nito ay isang saksi laban sa akin; ang pagpayat ng aking katawan ay tumatayo laban sa akin, at nagpapatotoo ito laban sa aking mukha.
又抓住我，作見證攻擊我； 我身體的枯瘦也當面見證我的不是。
9 Sa matinding galit ng Diyos nilupig at inusig niya ako; nagngangalit siya sa akin gamit ang kaniyang ngipin; ipinako ng kaaway ang kaniyang paningin sa akin habang sinisira niya ako.
主發怒撕裂我，逼迫我， 向我切齒； 我的敵人怒目看我。
10 Napanganga sa akin ang mga tao; sinampal niya ako nang may mapanisi sa pisngi; sila ay nagsama-samang nagtipon laban sa akin.
他們向我開口， 打我的臉羞辱我， 聚會攻擊我。
11 Ibinigay ako ng Diyos sa taong hindi maka-diyos, at inihagis ako sa kamay ng masamang tao.
上帝把我交給不敬虔的人， 把我扔到惡人的手中。
12 Nasa kaginhawahan ako at sinira niya ako. Tunay nga, hinalbot ako sa leeg at binasag ako ng pira-piraso; inilagay niya rin ako bilang kaniyang puntirya.
我素來安逸，他折斷我， 掐住我的頸項，把我摔碎， 又立我為他的箭靶子。
13 Pinalibutan ako ng kaniyang tagapana; O Diyos tinusok mo ang aking laman-loob at hindi ako kinaawaan; pinalabas niya ang aking bituka sa lupa.
他的弓箭手四面圍繞我； 他破裂我的肺腑，並不留情， 把我的膽傾倒在地上，
14 Dinurog niya ng paulit-ulit ang aking pader; tumakbo siya tulad ng isang mandirigma.
將我破裂又破裂， 如同勇士向我直闖。
15 Tinahi ko ang sako sa aking balat; sinaksak ko sa lupa ang aking sungay.
我縫麻布在我皮膚上， 把我的角放在塵土中。
16 Mamula-mula ang aking mukha sa pag-iyak; nasa pilik-mata ko ang anino ng kamatayan
我的臉因哭泣發紫， 在我的眼皮上有死蔭。
17 bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking panalangin ay dalisay.
我的手中卻無強暴； 我的祈禱也是清潔。
18 O lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo; hayaan ang aking iyak ay walang lugar ng kapahingahan.
地啊，不要遮蓋我的血！ 不要阻擋我的哀求！
19 Kahit ngayon, tingnan mo, ang aking saksi ay nasa langit; siyang mananagot sa akin ay nasa kaitaasan.
現今，在天有我的見證， 在上有我的中保。
20 Hinahamak ako ng aking mga kaibigan, pero umiiyak ko sa Diyos.
我的朋友譏誚我， 我卻向上帝眼淚汪汪。
21 Hiniling ko sa saksi ng kalangitang iyon na makipagtalo para sa taong ito kasama ang Diyos tulad ng isang tao na ginagawa sa kaniyang kapwa!
願人得與上帝辯白， 如同人與朋友辯白一樣；
22 Nang lumipas ang ilang taon, pupunta ako sa isang lugar na hindi na ako babalik.
因為再過幾年， 我必走那往而不返之路。
