Job 16
1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi,
约伯回答说：
2 “Narinig ko ang maraming ganoong mga bagay; kayong lahat ay nakakainis na mga tagapag-aliw.
这样的话我听了许多； 你们安慰人，反叫人愁烦。
3 May katapusan ba ang mga walang saysay na mga salita? Ano ang nangyayari sa iyo na ganito ang iyong sagot?
虚空的言语有穷尽吗？ 有什么话惹动你回答呢？
4 Maaari din akong magsalita tulad ng ginagawa mo, kung ikaw ay nasa aking kinalalagyan; maaari kong tipunin at pagsama-samahin ang mga salita laban sa iyo at ilingin ang aking ulo sa iyo nang may pangungutya.
我也能说你们那样的话； 你们若处在我的境遇， 我也会联络言语攻击你们， 又能向你们摇头。
5 O, paano ko palalakasin ang loob mo gamit ang aking bibig! Paano ko mapapagaan ang iyong pighati gamit ang aking mga labi!
但我必用口坚固你们， 用嘴消解你们的忧愁。
6 Kung magsasalita ako, ang aking pighati ay hindi mababawasan; kung hindi ako magsasalita, paano ako matutulungan?
我虽说话，忧愁仍不得消解； 我虽停住不说，忧愁就离开我吗？
7 Pero ngayon, O Diyos, pinahirapan mo ako; pinabayaan mo ang buong pamilya ko.
但现在 神使我困倦， 使亲友远离我，
8 Ginawa mo akong matuyo, na sa sarili nito ay isang saksi laban sa akin; ang pagpayat ng aking katawan ay tumatayo laban sa akin, at nagpapatotoo ito laban sa aking mukha.
又抓住我，作见证攻击我； 我身体的枯瘦也当面见证我的不是。
9 Sa matinding galit ng Diyos nilupig at inusig niya ako; nagngangalit siya sa akin gamit ang kaniyang ngipin; ipinako ng kaaway ang kaniyang paningin sa akin habang sinisira niya ako.
主发怒撕裂我，逼迫我， 向我切齿； 我的敌人怒目看我。
10 Napanganga sa akin ang mga tao; sinampal niya ako nang may mapanisi sa pisngi; sila ay nagsama-samang nagtipon laban sa akin.
他们向我开口， 打我的脸羞辱我， 聚会攻击我。
11 Ibinigay ako ng Diyos sa taong hindi maka-diyos, at inihagis ako sa kamay ng masamang tao.
神把我交给不敬虔的人， 把我扔到恶人的手中。
12 Nasa kaginhawahan ako at sinira niya ako. Tunay nga, hinalbot ako sa leeg at binasag ako ng pira-piraso; inilagay niya rin ako bilang kaniyang puntirya.
我素来安逸，他折断我， 掐住我的颈项，把我摔碎， 又立我为他的箭靶子。
13 Pinalibutan ako ng kaniyang tagapana; O Diyos tinusok mo ang aking laman-loob at hindi ako kinaawaan; pinalabas niya ang aking bituka sa lupa.
他的弓箭手四面围绕我； 他破裂我的肺腑，并不留情， 把我的胆倾倒在地上，
14 Dinurog niya ng paulit-ulit ang aking pader; tumakbo siya tulad ng isang mandirigma.
将我破裂又破裂， 如同勇士向我直闯。
15 Tinahi ko ang sako sa aking balat; sinaksak ko sa lupa ang aking sungay.
我缝麻布在我皮肤上， 把我的角放在尘土中。
16 Mamula-mula ang aking mukha sa pag-iyak; nasa pilik-mata ko ang anino ng kamatayan
我的脸因哭泣发紫， 在我的眼皮上有死荫。
17 bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking panalangin ay dalisay.
我的手中却无强暴； 我的祈祷也是清洁。
18 O lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo; hayaan ang aking iyak ay walang lugar ng kapahingahan.
地啊，不要遮盖我的血！ 不要阻挡我的哀求！
19 Kahit ngayon, tingnan mo, ang aking saksi ay nasa langit; siyang mananagot sa akin ay nasa kaitaasan.
现今，在天有我的见证， 在上有我的中保。
20 Hinahamak ako ng aking mga kaibigan, pero umiiyak ko sa Diyos.
我的朋友讥诮我， 我却向 神眼泪汪汪。
21 Hiniling ko sa saksi ng kalangitang iyon na makipagtalo para sa taong ito kasama ang Diyos tulad ng isang tao na ginagawa sa kaniyang kapwa!
愿人得与 神辩白， 如同人与朋友辩白一样；
22 Nang lumipas ang ilang taon, pupunta ako sa isang lugar na hindi na ako babalik.
因为再过几年， 我必走那往而不返之路。
