Job 15
1 Pagkatapos sumagot si Elifaz ang Temanita at sinabi,
Then answered Eliphaz the Temanite, and said:
2 Nararapat bang sumagot ang isang matalinong tao nang walang kabuluhang kaalaman at pupunuin ba ng kaniyang sarili ng hanging silangan?
Should a wise man answer with arguments of wind, Or fill his bosom with the east wind?
3 Nararapat ba siyang magdahilan nang walang pakinabang na pakikipag-usap o mga pananalita na maaaring hindi makakagawa sa kaniya ng mabuti?
Should he argue with speech that helpeth him not, And with words which do not profit him?
4 Tunay nga, inalis mo ang paggalang para sa Diyos; pinigilan mo ang debosyon para sa kaniya,
Behold, thou makest the fear of God a vain thing, And discouragest prayer before him.
5 dahil ang iyong kasalanan ang nagtuturo sa iyong bibig; pinili mong magkaroon ka ng dila ng isang taong mapanlinlang.
Yea, thy own mouth proclaimeth thy iniquity, Though thou choosest the tongue of the crafty.
6 Ang sarili mong bibig ang sumusumpa sa iyo, hindi sa akin; sa katunayan nga, ang sarili mong mga labi ang nagpapatunay laban sa iyo.
Thy own mouth condemneth thee, and not I; Thy own lips testify against thee.
7 Ikaw ba ang unang taong ipinanganak? Dinala ka ba na mabuhay bago ang mga burol?
Art thou the first man that was born? Wast thou formed before the hills?
8 Narinig mo ba ang lihim na kaalaman ng Diyos? Nilimitahan mo ba ang karunungan sa iyong sarili?
Hast thou listened in the council of God, And drawn all wisdom to thyself?
9 Anong nalalaman mo na hindi namin nalalaman? Anong nauunawaan mo na wala rin sa amin?
What dost thou know, that we know not also? What dost thou understand, that is a secret to us?
10 Kasama namin ang kapwa puti ang buhok at napakatandang tao na mas matanda pa kaysa sa iyong ama.
With us are the aged and hoary-headed; Much older than thy father.
11 Ang mga kaaliwan ba ng Diyos ay napakaliit para sa iyo, ang mga salitang mahinahon sa iyo?
Dost thou despise the consolations of God, And words so full of kindness to thee?
12 Bakit ka nadaig ng iyong puso? Bakit ang iyong mga mata ay nanglilisik,
Why hath thy passion taken possession of thee? And why this winking of thine eyes?
13 sa gayon ibaling mo ang iyong espiritu laban sa Diyos at maglabas ka ng ganoong mga salita mula sa iyong bibig?
For against God hast thou turned thy spirit, And uttered such words from thy mouth.
14 Ano ang tao na siya ay dapat maging malinis? Ano siya na ipinanganak ng isang babae na dapat maging matuwid?
What is man, that he should be pure, And he that is born of woman, that he should be innocent?
15 Tingnan mo, hindi nagtitiwala ang Diyos kahit sa kaniyang mga hinirang; sa katunayan nga, ang kalangitan ay hindi malinis sa kaniyang paningin;
Behold, He putteth no trust in his ministering spirits, And the heavens are not pure in his sight;
16 gaano kaunti ang isang malinis na karumal-dumal at makasalanan, isang tao na umiinom ng kasalanan tulad ng tubig!
Much less, abominable and polluted man, Who drinketh iniquity as water.
17 Ipapakita ko sa iyo; pakinggan mo ako; ipapahayag ko sa iyo ang mga bagay na aking nakita,
Hear me, and I will show thee, And that which I have seen will I declare;
18 ang mga bagay na ipinasa ng mga taong matatalino mula sa kanilang mga ama, ang mga bagay na hindi itinago ng kanilang mga ninuno.
Which the wise men have told, And not kept concealed, as received from their fathers;
19 Ang mga ito ay kanilang mga ninuno, sa nag-iisang binigyan ng lupain, at sa kanilang kalagitnaan ay walang dayuhan ang dumaan.
To whom alone the land was given, And among whom not a stranger wandered.
20 Ang masasamang tao na namimilipit sa sakit sa lahat ng araw niya, ang bilang ng mga taon na inilaan para sa taong mapang-api para magdusa.
“All his days the wicked man is in pain; Yea, all the years, that are laid up for the oppressor.
21 Isang kalila-kilabot na tunog ay nasa kaniyang mga tainga; habang siya ay nasa kasaganaan, ang tagapagwasak ay darating sa kanila.
A fearful sound is in his ears; In peace the destroyer cometh upon him.
22 Hindi niya naiisip na babalik siya sa kadiliman; nakaabang ang espada para sa kaniya.
He hath no hope that he shall escape from darkness; He is set apart for the sword.
23 Gumagala siya sa iba-ibang mga lugar dahil sa tinapay, na sinasabing, 'Nasaan na ito?' Nalalaman niya ang araw ng kadiliman ay malapit na.
He wandereth about, seeking bread; He knoweth that a day of darkness is at hand.
24 Ang pagdadalamhati at pagkahapis ay ginagawa siyang takot; nagwagi sila laban sa kaniya, tulad ng isang hari na handa sa labanan.
Distress and anguish fill him with dread; They prevail against him like a king ready for the battle.
25 Dahil inabot niya ng kaniyang kamay laban sa Diyos at kumikilos nang may pagmamalaki laban sa Makapangyarihan,
Because he stretched forth his hand against God, And bade defiance to the Almighty,
26 ang masamang taong ito na lumalaban sa Diyos na may matigas na leeg, na may isang makapal na kalasag.
And ran against him with outstretched neck, With the thick bosses of his bucklers;
27 Totoo ito, kahit tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at mataba rin ang kaniyang mga pigi,
Because he covered his face with fatness, And gathered fat upon his loins,
28 at nanirahan sa mga wasak na lungsod; sa mga bahay na walang taong nakatira ngayon at handa nang maging mga tambakan.
And dwelt in desolated cities, In houses which no man inhabiteth, That are ready to become heaps.
29 Hindi siya magiging mayaman; hindi magtatagal ang kaniyang yaman; kahit ang kaniyang anino ay hindi magtatagal sa daigdig.
He shall not be rich; his substance shall not endure, And his possessions shall not be extended upon the earth.
30 Hindi siya umalis sa kadiliman; isang apoy ang magtutuyo sa kaniyang mga sanga; at sa hininga ng bibig ng Diyos siya ay papanaw.
He shall not escape from darkness, And the flame shall dry up his branches; Yea, by the breath of His mouth shall he be taken away.
31 Huwag siyang hayaang magtiwala sa mga walang kabuluhang bagay, nililinlang niya ang kaniyang sarili; dahil ang walang pakinabang ang kaniyang magiging gantimpala.
“Let not man trust in vanity! he will be deceived; For vanity shall be his recompense.
32 Mangyayari ito bago ang panahon ng kaniyang kamatayan; ang kaniyang sanga ay hindi magiging luntian.
He shall come to his end before his time, And his branch shall not be green.
33 Ihuhulog niya ang kaniyang mga hilaw na ubas tulad ng puno ng ubas; itatapon niya ang kaniyang mga bulaklak tulad ng puno ng olibo.
He shall shake off his unripe fruit like the vine, And shed his blossoms like the olive-tree.
34 Dahil ang mga kasamahan ng hindi maka-diyos na tao ay hindi mamumunga; tutupukin ng apoy ang kanilang mga tolda ng panunuhol.
The house of the unrighteous shall be famished, And fire shall consume the tents of bribery.
35 Nagbubuntis sila ng kasamaan at nanganganak ng kasalanan; sa kanilang sinapupunan ay nagbubuntis ng panlilinlang.”
They conceive mischief, and bring forth misery, And their breast deviseth deceit.”
