< Job 14 >

1 Ang mga tao, na ipinanganak ng babae, na nabubuhay ng kaunting araw at puno ng kaguluhan.
Man that is born of a woman is of few days and full of trouble.
2 Umuusbong siya mula sa lupa tulad ng isang bulaklak at pinuputol; tumatakas siya tulad ng isang anino at hindi nagtatagal.
He comes forth like a flower, and is cut down: he flees also as a shadow, and continues not.
3 Tumitingin ka ba alinman sa mga ito? Dinadala mo ba ako sa paghatol kasama mo?
And does you open your eyes upon such an one, and bring me into judgment with you?
4 Sinong magdadala ng mga bagay na malinis mula sa mga bagay na marumi? Walang sinuman.
Who can bring a clean thing out of an unclean? not one.
5 Ang mga araw ng tao ay tiyak; Ang bilang ng kaniyang mga buwan ay nasa iyo; itinakda mo ang kaniyang mga hangganan para hindi siya makalampas.
Seeing his days are determined, the number of his months are with you, you have appointed his bounds that he cannot pass;
6 Lumayo ka mula sa kaniya para siya ay maaaring makapahinga, sa gayon siya ay maaaring masiyahan sa kaniyang araw tulad ng isang inupahang tao kung magagawa niya.
Turn from him, that he may rest, till he shall accomplish, as a worker, his day.
7 Maaaring magkaroon ng pag-asa roon para sa isang puno; kung puputulin ito, maaaring sumibol muli, itong sariwang sanga ay hindi matatapos.
For there is hope of a tree, if it be cut down, that it will sprout again, and that the tender branch thereof will not cease.
8 Kahit tumanda na ang ugat nito sa lupa, at ang mga tangkay nito ay mamatay sa lupa,
Though the root thereof wax old in the earth, and the stock thereof die in the ground;
9 kahit na ito ay nakakaamoy ng tubig lamang, uusbong ito at magkakasanga tulad ng isang halaman.
Yet through the scent of water it will bud, and bring forth boughs like a plant.
10 Pero ang tao ay namamatay; nagiging mahina; sa katunayan nga, nalalagutan ng hininga ang tao, at kung gayon nasaan siya?
But man dies, and wastes away: yea, man gives up the spirit, and where is he?
11 Gaya ng tubig na nawawala sa isang lawa, at tulad ng isang ilog na nauubusan ng tubig at natutuyo,
As the waters fail from the sea, and the flood decays and dries up:
12 gayundin ang mga tao ay humimlay at hindi na bumangon muli. Hanggang mawala ang kalangitan, hindi na sila gigising ni magigising man sa kanilang pagkakatulog.
So man lies down, and rises not: till the heavens be no more, they shall not awake, nor be raised out of their sleep.
13 O, nais mo akong itagong palayo sa sheol na malayo mula sa mga kaguluhan, at nais mo akong panatilihing itago hanggang matapos ang iyong poot, nais mo akong ilagay sa takdang panahon para manatili doon at pagkatapos alalahanin mo ako! (Sheol h7585)
O that you would hide me in the grave, that you would keep me secret, until your wrath be past, that you would appoint me a set time, and remember me! (Sheol h7585)
14 Kung ang isang tao ay mamamatay, mabubuhay ba siyang muli? Kung gayon, hinahangad kong maghintay sa nakakapagod na panahon doon hanggang dumating ang aking paglaya.
If a man die, shall he live again? all the days of my appointed time will I wait, till my change come.
15 Tatawag ka, at sasagutin kita. Nais mong magkaroon ng hangarin para sa gawa ng iyong mga kamay.
You shall call, and I will answer you: you will have a desire to the work of your hands.
16 Binilang mo at iningatan ang aking mga yapak; hindi mo nais panatilihin ang bakas ng aking kasalanan.
For now you number my steps: do you not watch over my sin?
17 Ang aking mga kasalanan ay itinago sa isang lalagyan; nais mong takpan ang aking kasalanan.
My transgression is sealed up in a bag, and you sew up mine iniquity.
18 Pero kahit ang mga bundok ay gumuguho at nawawala; kahit ang mga bato ay nilipat sa kanilang lugar;
And surely the mountains falling comes to nothing, and the rock is removed out of his place.
19 sinisira ng tubig ang mga bato; tinatangay ng mga baha ang mga alikabok sa lupa. Tulad nito, winawasak mo ang pag-asa ng tao.
The waters wear the stones: you wash away the things which grow out of the dust of the earth; and you destroys the hope of man.
20 Lagi mo siyang tinatalo, at siya ay pumapanaw; pinalitan mo ang kaniyang mukha at pinalayas mo siya para mamatay.
You prevail for ever against him, and he passes: you change his countenance, and send him away.
21 Ang kaniyang mga anak na lalaki ay maaaring dumating para magparangal, pero hindi niya ito nalalaman; maaari silang ibaba, pero hindi niya ito nakikitang nangyayari.
His sons come to honour, and he knows it not; and they are brought low, but he perceives it not of them.
22 Nararamdaman lamang niya ang kirot sa kaniyang sariling katawan, at siya ay nagdadalamhati para sa kaniyang sarili.
But his flesh upon him shall have pain, and his soul within him shall mourn.

< Job 14 >