< Job 14 >
1 Ang mga tao, na ipinanganak ng babae, na nabubuhay ng kaunting araw at puno ng kaguluhan.
人为妇人所生, 日子短少,多有患难;
2 Umuusbong siya mula sa lupa tulad ng isang bulaklak at pinuputol; tumatakas siya tulad ng isang anino at hindi nagtatagal.
出来如花,又被割下, 飞去如影,不能存留。
3 Tumitingin ka ba alinman sa mga ito? Dinadala mo ba ako sa paghatol kasama mo?
这样的人你岂睁眼看他吗? 又叫我来受审吗?
4 Sinong magdadala ng mga bagay na malinis mula sa mga bagay na marumi? Walang sinuman.
谁能使洁净之物出于污秽之中呢? 无论谁也不能!
5 Ang mga araw ng tao ay tiyak; Ang bilang ng kaniyang mga buwan ay nasa iyo; itinakda mo ang kaniyang mga hangganan para hindi siya makalampas.
人的日子既然限定, 他的月数在你那里, 你也派定他的界限,使他不能越过,
6 Lumayo ka mula sa kaniya para siya ay maaaring makapahinga, sa gayon siya ay maaaring masiyahan sa kaniyang araw tulad ng isang inupahang tao kung magagawa niya.
便求你转眼不看他,使他得歇息, 直等他像雇工人完毕他的日子。
7 Maaaring magkaroon ng pag-asa roon para sa isang puno; kung puputulin ito, maaaring sumibol muli, itong sariwang sanga ay hindi matatapos.
树若被砍下, 还可指望发芽, 嫩枝生长不息;
8 Kahit tumanda na ang ugat nito sa lupa, at ang mga tangkay nito ay mamatay sa lupa,
其根虽然衰老在地里, 干也死在土中,
9 kahit na ito ay nakakaamoy ng tubig lamang, uusbong ito at magkakasanga tulad ng isang halaman.
及至得了水气,还要发芽, 又长枝条,像新栽的树一样。
10 Pero ang tao ay namamatay; nagiging mahina; sa katunayan nga, nalalagutan ng hininga ang tao, at kung gayon nasaan siya?
但人死亡而消灭; 他气绝,竟在何处呢?
11 Gaya ng tubig na nawawala sa isang lawa, at tulad ng isang ilog na nauubusan ng tubig at natutuyo,
海中的水绝尽, 江河消散干涸。
12 gayundin ang mga tao ay humimlay at hindi na bumangon muli. Hanggang mawala ang kalangitan, hindi na sila gigising ni magigising man sa kanilang pagkakatulog.
人也是如此,躺下不再起来, 等到天没有了,仍不得复醒, 也不得从睡中唤醒。
13 O, nais mo akong itagong palayo sa sheol na malayo mula sa mga kaguluhan, at nais mo akong panatilihing itago hanggang matapos ang iyong poot, nais mo akong ilagay sa takdang panahon para manatili doon at pagkatapos alalahanin mo ako! (Sheol )
惟愿你把我藏在阴间, 存于隐密处,等你的忿怒过去; 愿你为我定了日期,记念我。 (Sheol )
14 Kung ang isang tao ay mamamatay, mabubuhay ba siyang muli? Kung gayon, hinahangad kong maghintay sa nakakapagod na panahon doon hanggang dumating ang aking paglaya.
人若死了岂能再活呢? 我只要在我一切争战的日子, 等我被释放的时候来到。
15 Tatawag ka, at sasagutin kita. Nais mong magkaroon ng hangarin para sa gawa ng iyong mga kamay.
你呼叫,我便回答; 你手所做的,你必羡慕。
16 Binilang mo at iningatan ang aking mga yapak; hindi mo nais panatilihin ang bakas ng aking kasalanan.
但如今你数点我的脚步, 岂不窥察我的罪过吗?
17 Ang aking mga kasalanan ay itinago sa isang lalagyan; nais mong takpan ang aking kasalanan.
我的过犯被你封在囊中, 也缝严了我的罪孽。
18 Pero kahit ang mga bundok ay gumuguho at nawawala; kahit ang mga bato ay nilipat sa kanilang lugar;
山崩变为无有; 磐石挪开原处。
19 sinisira ng tubig ang mga bato; tinatangay ng mga baha ang mga alikabok sa lupa. Tulad nito, winawasak mo ang pag-asa ng tao.
水流消磨石头, 所流溢的洗去地上的尘土; 你也照样灭绝人的指望。
20 Lagi mo siyang tinatalo, at siya ay pumapanaw; pinalitan mo ang kaniyang mukha at pinalayas mo siya para mamatay.
你攻击人常常得胜,使他去世; 你改变他的容貌,叫他往而不回。
21 Ang kaniyang mga anak na lalaki ay maaaring dumating para magparangal, pero hindi niya ito nalalaman; maaari silang ibaba, pero hindi niya ito nakikitang nangyayari.
他儿子得尊荣,他也不知道, 降为卑,他也不觉得。
22 Nararamdaman lamang niya ang kirot sa kaniyang sariling katawan, at siya ay nagdadalamhati para sa kaniyang sarili.
但知身上疼痛, 心中悲哀。