Job 11

1 Pagkatapos sumagot si Zofar ang Naamita at nagsabi,

Entonces Sofar naamatita tomó la palabra y dijo:

2 Hindi ba dapat sagutin ang ganyang napakaraming salita? Nararapat ba sa taong ito, na puno ng mga salita, na paniwalaan?

“¿Acaso no hay que contestar al que vomita palabras? ¿el hombre verboso ha de tener razón?

3 Nararapat ba na ang iyong pagmamagaling ay nagpapanatili sa iba na manahimik? Kapag kinutya mo ang aming katuruan, wala bang sinuman na magpapahiya sa iyo?

¿Tu palabrería hará callar a los hombres? y cuanto te burlas, ¿no habrá quien te confunda?

4 Dahil sinasabi mo sa Diyos, 'Ang aking mga paniniwala ay dalisay, ako ay walang kasalanan sa iyong mga mata.

Tú has dicho: “Mi doctrina es pura, y limpio estoy ante tus ojos.”

5 Pero, kung sana lang magsalita ang Diyos at buksan ang kaniyang bibig laban sa iyo;

¡Ojalá que hablase Dios y abriera sus labios contra ti,

6 na ipakita sa iyo ang mga lihim ng karunungan. Dahil dakila siya sa pang-unawa. Saka mo alamin na ang hinihingi sa iyo ng Diyos ay mas magaan sa nararapat sa iyong kasalanan.

para descubrirte los arcanos de la sabiduría! —pues son muy diversos sus designios— entonces verías que Dios castiga solamente una parte de tu culpa.

7 Maiintindihan mo ba ang Diyos sa pamamagitan ng paghahanap sa kania? Maaari mo bang mauunawaan ang Makapangyarihan nang lubusan?

¿Pretendes acaso penetrar en las profundidades de Dios, hasta la perfección del Omnipotente?

8 Ang mga bagay ay kasing-taas ng langit; ano ang magagawa mo? Mas malalim pa ito kaysa sa sheol; ano ang malalaman mo? (Sheol h7585)

Es más alta que el cielo, ¿qué podrás hacer? más honda que el scheol, ¿cómo podrás conocerlo? (Sheol h7585)

9 Ang kaniyang sukat ay mas mahaba pa kaysa daigdig, mas malawak pa kaysa dagat.

más extensa que la tierra, y más ancha que el mar.

10 Kung siya ay dumadaan at ikinukulong ang sinuman, kung tinatawag ang sinuman sa hukuman, sa gayon sino ang makakapigil sa kaniya?

Si Él acomete, cerrando el paso, y llama a juicio, ¿quién podrá disuadírselo?

11 Sapagkat kilala niya ang mga taong mapagpanggap; kapag nakakakita ng kasamaan, hindi ba niya napapansin ito?

Porque Él conoce a los perversos, y ve la iniquidad, aunque parece disimularla.

12 Pero ang mga taong hangal ay walang pang-unawa; Makukuha nila ito kapag ang isang ligaw na asno ay magsilang ng isang tao.

¿Puede acaso el necio pasar por inteligente, el pollino del asno montés por hombre?

13 Pero ipagpalagay na itinakda mong ayusin ang iyong puso at iniunat ang iyong mga kamay patungo sa Diyos;

Si tú dispones tu corazón, y levantas hacia Él tus manos,

14 ipagpalagay mo na ang kasamaan ay nasa iyong mga kamay, kung gayon ilayo mo ito mula sa iyo, at hindi hinayaan ang kasamaan na manahan sa iyong mga tolda.

si alejas la iniquidad que hay en tus manos, y no permites a la maldad que habite bajo tu tienda,

15 Sa gayon ay tiyak na maitataas mo ang iyong mukha na walang tanda ng kahihiyan; tunay nga, magiging matatag ka at hindi matatakot.

entonces alzarás tu rostro sin mácula, te sentirás seguro, y nada temerás;

16 Makakalimutan mo ang iyong paghihirap; maaalala mo lamang ito gaya ng tubig na umagos palayo.

te olvidarás de los dolores, y si de ellos te acuerdas es como de aguas que pasaron.

17 Ang iyong buhay ay magiging mas maliwanag kaysa katanghaliang tapat; kahit na mayroong kadiliman, ito ay magiging gaya ng umaga.

Entonces tu vida surgirá más resplandeciente que el mediodía, las tinieblas te serán como la mañana,

18 Magiging ligtas ka dahil may pag-asa; sa katunayan, matatagpuan mo ang iyong kaligtasan at ikaw ay makapagpapahinga nang ligtas.

tendrás seguridad por tener esperanza, echarás una mirada en torno, y dormirás tranquilo;

19 At walang pwedeng tumakot sa iyo; tunay, marami ang lalapit sa iyo para humingi ng pabor.

te acostarás, y no habrá quien te espante, y muchos acariciarán tu rostro.

20 Pero ang mga mata ng mga masasamang tao ay mabibigo; wala silang paraan para tumakas. Ang kanilang tanging pag-asa ay ang huling hinga ng buhay.”

Pero los ojos de los impíos desfallecerán; para ellos no habrá escape alguno; su esperanza será exhalar el alma.”