Job 10

1 Napapagod ako sa aking buhay; magbibigay ako ng malayang pagpapahayag sa aking hinaing; magsasalita ako sa kapaitan ng aking kaluluwa.

“My soul has been weary of my life, I leave off my talking to myself, I speak in the bitterness of my soul.

2 Sasabihin ko sa Diyos, huwag mo akong basta isumpa; ipakita mo kung bakit mo ako inaakusahan.

I say to God, Do not condemn me, Let me know why You strive [with] me.

3 Makakabuti ba para sa iyo na ako ay iyong apihin, na kasuklaman ang mga gawa ng iyong mga kamay habang ikaw ay nakangiti sa mga plano ng masasama?

Is it good for You that You oppress? That You despise the labor of Your hands, And shine on the counsel of the wicked?

4 Mayroon ka bang mga mata? Nakakakita ka ba kagaya ng nakikita ng tao?

Do you have eyes of flesh? Do You see as man sees?

5 Ang mga araw mo ba ay kagaya ng mga araw ng sangkatauhan o ang mga taon mo ba ay kagaya ng mga taon ng mga tao,

[Are] Your days as the days of man? Your years as the days of a man?

6 na nag-uusisa sa aking mga kasamaan at nagsasaliksik ng aking mga kasalanan,

That You inquire for my iniquity, And seek for my sin?

7 kahit na alam mong wala akong kasalanan at walang sinumang makakasagip sa akin mula sa iyong mga kamay?

For You know that I am not wicked, And there is no deliverer from Your hand.

8 Ang iyong mga kamay ang nagbalangkas at humubog sa akin, pero sinisira mo ako.

Your hands have taken pains about me, And they make me together all around, And You swallow me up!

9 Alalahanin mo, nagsusumamo ako sa iyo, na hinubog mo ako gaya ng putik; ibabalik mo ba muli ako sa alabok?

Please remember That You have made me as clay, And You bring me back to dust.

10 Hindi ba't ibinuhos mo ako na parang gatas at binuo mo ako na parang keso?

Do You not pour me out as milk? And curdle me as cheese?

11 Binihisan mo ako ng balat at laman at hinabi mo akong magkakasama ng mga buto at mga litid.

Skin and flesh You put on me, And fence me with bones and sinews.

12 Pinagkalooban mo ako ng buhay at katapatan sa tipan; ang tulong mo ang nagbantay sa aking espiritu.

Life and kindness You have done with me. And Your inspection has preserved my spirit.

13 Gayon man itinago mo ang mga bagay na ito sa iyong puso—alam ko ito ang iyong iniisip:

And these You have laid up in Your heart, I have known that this [is] with You.

14 na kung ako ay nagkasala, napapansin mo ito; Hindi mo ako ipapawalang-sala sa aking mga kasamaan.

If I sinned, then You have observed me, And do not acquit me from my iniquity,

15 Kung ako ay masama, sumpain ako; kahit ako ay matuwid, hindi ko maaring itaas ang aking ulo, yamang puno ako nang kahihiyan at pinagmamasdan ang sarili kong paghihirap.

If I have done wickedly—woe to me, And righteously—I do not lift up my head, Full of shame—then see my affliction,

16 Kung titingala ang aking ulo, hinuhuli mo ako tulad ng isang leon; muli mong ipinapakita sa akin na ikaw ay makapangyarihan.

And it rises—as a lion You hunt me. And You turn back—You show Yourself wonderful in me.

17 Nagdadala ka ng mga bagong saksi laban sa akin at dinadagdagan mo ang iyong galit sa akin; sinasalakay mo ako ng mga bagong hukbo.

You renew Your witnesses against me, and multiply Your anger with me, Changes and warfare [are] with me.

18 Bakit, kung gayon, inilabas mo ako mula sa sinapupunan? Sana ay isinuko ko na ang aking espiritu para wala ng mata ang nakakita sa akin kailanman.

And why from the womb Have You brought me forth? I expire, and the eye does not see me.

19 hindi na sana ako nabuhay; binitbit na sana ako mula sa sinapupunan diretso sa libingan.

I am as [if] I had not been, I am brought from the belly to the grave,

20 Hindi ba kaunti na lang ang aking mga araw? Kung gayon ay tapusin na, hayaan akong mag-isa, para magkaroon naman ako ng kaunting pahinga

Are my days not few? Cease then, and put from me, And I brighten up a little,

21 bago ako pumunta kung saan hindi na ako makakabalik, sa lupain ng kadiliman at sa anino ng kamatayan,

Before I go, and do not return, To a land of darkness and death-shade,

22 ang lupain na kasing-dilim ng hatinggabi, sa lupain ng anino ng kamatayan, walang kahit anong kaayusan, kung saan ang liwanag ay kagaya ng hatinggabi.””

A land of obscurity as thick darkness, Death-shade—and no order, And the shining [is] as thick darkness.”