< Jeremias 9 >

1 Kung maaari lamang magpalabas ng tubig ang aking ulo at maging bukal ng luha ang aking mga mata! Sapagkat nais kong umiyak sa umaga at gabi para sa mga anak ng aking mga tao na pinatay.
Kung makahatag pa lamang unta ug tubig ang akong ulo ug mahimong tuboran sa mga luha ang akong mga mata! Kay gitinguha ko ang paghilak adlaw ug gabii alang niadtong gipamatay nga anak nga babaye sa akong katawhan.
2 Kung may makapagbibigay lamang sa akin ng isang lugar sa ilang na para sa mga manlalakbay upang panirahan, na aking mapupuntahan upang talikuran ang aking bayan. Kung maaari ko lamang silang iwanan, yamang mga nakikiapid silang lahat, isang pangkat ng mga taksil!
Kung aduna pa untay tawo nga makahatag kanako ug usa ka dapit aron kapuy-an alang sa mga magpapanaw sa kamingawan, diin moadto ako aron biyaan ang akong katawhan. Kung mabiyaan ko lamang sila, tungod kay mga mananapaw silang tanan, usa ka pundok sa mga mabudhion!
3 Ipinahayag ni Yahweh, “Nagsasabi ang kanilang mga dila ng mga kasinungalingan, na kanilang mapanlinlang na sandata, ngunit hindi sila dakila sa katapatan sa lupa. Patuloy silang gumagawa ng masama sa iba. Hindi nila ako kilala.”
Mipahayag si Yahweh, “Gibawog nila ang mga pana nga mga bakak nga anaa sa ilang mga dila, apan dili kini tungod sa bisan unsa nga pagkamatinud-anon nga anaa kanila nga nakahimo kanilang kusgan ibabaw sa kalibotan. Nagpadayon sila sa pagkadaotan. Wala sila makaila kanako.”
4 Bantayan ng bawat isa sa inyo ang inyong kapwa at huwag magtiwala sa sinumang kapatid. Sapagkat mandaraya ang bawat kapatid at namumuhay sa paninirang-puri ang bawat kapwa.
Ang matag-usa kaninyo, magbantay batok sa inyong silingan ug ayaw pagsalig kang bisan kinsa ninyo nga igsoong lalaki. Kay malimbongon gayod ang matag igsoong lalaki, ug ang matag silingan naglakaw sa pagkamabutangbutangon.
5 Kinukutya ng bawat isa ang kaniyang kapwa at hindi nagsasabi ng katotohanan. Nagtuturo ng mga mapanlinlang na bagay ang kanilang mga dila. Pagod na pagod sila sa paggawa ng malaking kasalanan.
Ang matag tawo magbiaybiay sa iyang silingan ug wala magsulti sa kamatuoran. Nagtudlo ug malimbongong mga butang ang ilang mga dila. Naghago sila sa pagbuhat ug daotan.
6 Namuhay kayo sa gitna ng pandaraya. Sa kanilang panlilinlang, tinanggihan nila akong kilalanin. Ito ang pahayag ni Yahweh.”
Ang imong puloy-anan anaa taliwala sa limbong; pinaagi sa ilang limbong nagdumili sila sa pag-ila kanako—kini ang gipahayag ni Yahweh.”
7 Kaya ito ang sinasabi ni Yahweh ng mga hukbo, “Tingnan ninyo, susubukin at susuriin ko sila. Ano pa ang aking gagawin para sa anak ng babae ng aking mga tao?
Miingon si Yahweh nga pangulo sa kasundalohang anghel niini, “Tan-awa, tunawon ko sila ug sulayan, kay unsa paman ang akong mabuhat, tungod sa nabuhat sa akong katawhan?
8 Matatalas na palaso ang kanilang mga dila at nagsasalita sila ng mga bagay na kasinungalingan. Sa pamamagitan ng kanilang mga bibig, naghahayag sila ng kapayapaan sa kanilang kapwa, ngunit sa kanilang mga puso inaabangan nila sila.
Daw hait nga mga udyong ang ilang mga dila; nagsulti sila sa dili matinud-anong mga butang. Nagmantala sila ug kalinaw sa ilang mga baba ngadto sa ilang mga silingan, apan namakak sila sulod sa ilang mga kasingkasing ngadto kanila.
9 Hindi ko ba sila dapat parusahan dahil sa mga bagay na ito at hindi ko ba ipaghihiganti ang aking sarili sa bansang tulad nito? Ito ang pahayag ni Yahweh.
Dili ko ba gayod sila silotan tungod niini nga mga butang—kini ang gipahayag ni Yahweh— ug dili ko ba gayod mismo panimaslan ang nasod nga sama niini?
10 Aawit ako ng mga awiting panluksa at panaghoy para sa mga kabundukan, at isang awit na panlibing ang aawitin para sa kaparangan. Sapagkat nasunog ang mga ito kaya walang sinuman ang makadadaan dito. Hindi sila makaririnig ng anumang huni ng baka. Nagsilayo lahat ang mga hayop at ang mga ibon sa kalangitan.
Moawit ako ug usa ka awit sa pagbangotan ug pagtuaw alang sa kabukiran, ug pagaawiton ang awit alang sa patay sa kasagbotan. Kay gisunog sila aron walay bisan usa nga makalatas kanila. Dili sila makadungog sa tingog sa mga baka. Mikalagiw ang tanang kalanggaman sa kawanangan ug kahayopan.
11 Kaya gagawin kong bunton ng pagkasira ang Jerusalem, isang taguan ng mga asong-gubat. Gagawin kong mga wasak na lugar ang mga lungsod ng Juda na walang maninirahan.
Busa himoon ko ang Jerusalem nga mga tapok sa mga nagun-ob, usa ka tagoanan sa mga ihalas nga mga iro. Himoon ko nga magun-ob ang mga siyudad sa Juda ang mga dapit nga walay mga lumolupyo.
12 Sino ang matalinong tao na makauunawa nito? Ano ang ipinahayag ni Yahweh sa kaniya upang maaari niya itong iulat? Bakit nawasak ang kalupaan? Nawasak ito tulad ng ilang, kung saan walang sinuman ang makadadaan dito.
Kinsa man gayod ang maalamon nga tawo ang makasabot niini? Alang kang kinsa man nagsulti si Yahweh, ug gipahayag niya kini? Nganong namatay man ug nagun-ob ang yuta sama sa kamingawan nga walay makalatas?
13 Sinasabi ni Yahweh, “Dahil ito sa pagtalikod nila sa kautusan na aking ibinigay sa kanila at dahil hindi nila pinakinggan ang aking tinig o ipinamuhay ito.
Miingon si Yahweh, “Tungod kay gisalikway nila ang akong balaod nga akong gihimo sa ilang atubangan, kay wala sila naminaw sa akong tingog o nagsubay pinaagi niini.
14 Ito ay dahil namuhay sila sa pamamagitan ng kanilang mga matitigas na puso at sa pagsunod sa mga Baal tulad ng itinuro sa kanila ng kanilang mga ama na gagawin nila.
Tungod kay nagsubay sila pinaagi sa ilang tig-a nga mga kasingkasing ug nagsunod sa mga Baal sumala sa gitudlo sa ilang mga amahan nga ilang buhaton.
15 Kaya, ito ang sinasabi ni Yahweh ng mga hukbo, ang Diyos ng Israel. 'Tingnan ninyo, pakakainin ko ang mga taong ito ng mapapait na halaman at paiinumin ng nakalalasong tubig.
Busa miingon niini si Yahweh nga pangulo sa kasundalohang anghel, ang Dios sa Israel, 'Tan-awa, pakan-on ko kining katawhan ug panyawan ug paimnon ug makahilo nga tubig.
16 At ikakalat ko sila sa mga bansa na hindi nila nakikilala maging ng kanilang mga ninuno. Magpapadala ako ng espadang tutugis sa kanila hanggang sa ganap ko silang mawasak.”'
Unya patibulaagon ko sila taliwala sa mga nasod nga wala nila nasayran, sila ni ang ilang mga katigulangan. Padad-an ko sila ug espada hangtod nga malaglag ko gayod sila sa hingpit.”'
17 Ito ang sinasabi ni Yahweh ng mga hukbo, “Unawain ninyo ito: Tawagin ninyo ang mga mang-aawit sa paglilibing at hayaan silang lumapit, magpadala kayo ng mga babaeng mahuhusay sa pagdadalamhati at hayaan silang lumapit.
Miingon si Yahweh nga pangulo sa kasundalohang anghel niini, “Hunahunaa kini: Ipatawag ang mga mag-aawit alang sa patay; paanhia sila. Ipadala ang mga babaye nga hanas sa pagbangotan; paanhia sila.
18 Madaliin sila at paawitin ng awiting panluksa sa atin, upang dumaloy ang luha sa ating mga mata at daluyan ng tubig ang talukap ng ating mga mata.
Padalia sila ug paawita sa awit sa pagbangotan alang kanato, aron modagayday ang mga luha sa atong mga mata ug ang tubig sa atong mga pilok.
19 Sapagkat narinig sa Zion ang hiyaw ng panaghoy. 'Ganap kaming nawasak. Labis kaming nahiya, sapagkat nilisan namin ang lupain matapos nilang gibain ang aming mga tahanan.'
Kay nadungog ang pagtuaw didto sa Zion, 'Kung unsa kita kaalaot. Naulawan kita pag-ayo, kay gibiyaan nato ang yuta sukad gigun-ob nila ang atong mga balay.'
20 Kaya kayong mga kababaihan, pakinggan ang salita ni Yahweh, bigyang pansin ang mga mensahe na nagmula sa kaniyang bibig. At turuan ninyo ang inyong mga anak na babae ng awiting panluksa at sa kapwa babae ng awiting panlibing.
Busa kamong mga babaye, paminawa ang pulong ni Yahweh; patalinghogi ang mga mensahe nga mogikan sa iyang baba. Unya tudloi ang inyong anak nga mga babaye ug awit sa pagbangotan, ug ang matag silingan nga babaye ug awit alang sa patay.
21 Sapagkat dumating na ang kamatayan sa ating mga bintana, pupunta ito sa ating mga palasyo, pupuksain nito ang mga bata na nasa labas at mga kabataang nasa mga pamilihan ng lungsod.
Kay miabot ang kamatayon agi sa atong mga bintana; miadto kini sa atong mga palasyo. Mipatay kini sa mga bata nga anaa sa gawas, ug sa batan-ong mga lalaki nga anaa sa mga plasa sa siyudad.
22 'Ito ang pahayag ni Yahweh. 'Ipahayag ninyo ito, Malalaglag ang mga bangkay ng mga tao tulad ng dumi sa kabukiran at tulad ng mga tangkay ng butil sa likod ng manggagapas at walang sinuman ang magtitipon sa kanila.'”
Gipahayag kini, 'Kini ang gipahayag ni Yahweh—ang mga patayng lawas sa mga tawo mangatagak sama sa mga hugaw sa hayop nga anaa sa kaumahan, ug sama sa mga uhay human sa mga mag-aani, ug wala nay motigom niini.”'
23 Ito ang sinasabi ni Yahweh, “Huwag ninyong hayaang magyabang ang mga matatalino sa kanilang karunungan o ang mandirigma sa kaniyang kalakasan. Huwag ninyong hayaang magyabang ang mayamang tao sa kaniyang kayamanan.
Miingon si Yahweh niini, “Ayaw tugoti nga magpasigarbo ang maalamong tawo sa iyang kaalam, o ang maggugubat sa iyang kusog. Ayaw tugoti nga magpasigarbo ang adunahan sa iyang mga bahandi.
24 Sapagkat kung magyayabang ang isang tao sa anumang bagay, ito dapat ang mayroon sa kaniya, na mayroon siyang pang-unawa at pagkilala sa akin. Sapagkat ako si Yahweh, na gumagawa ng matapat na kasunduan, katarungan at katuwiran sa sanlibutan. Sapagkat ito ang mga bagay na aking kinagagalak. Ito ang pahayag ni Yahweh.”
Kay kung magpasigarbo ang tawo sa bisan unsa, tugoti nga anaa kini, nga aduna siyay pagsabot ug nakaila kanako. Kay ako si Yahweh, nga nagbuhat uban sa maunongong kasabotan, pagkamaangayon ug pagkamatarong ibabaw sa kalibotan. Kay mao kini ang makapahimuot kanako—kini ang gipahayag ni Yahweh.”
25 Tingnan ninyo, darating ang mga araw na parurusahan ko ang lahat ng tuli lamang sa kanilang mga katawan. Ito ang pahayag ni Yahweh.
Tan-awa, moabot ang mga adlaw—kini ang gipahayag ni Yahweh—sa dihang silotan ko ang tanan nga tinuli sa ilang lawas lamang.
26 Parurusahan ko ang Egipto, Juda, Edom, mga tao sa Ammon, Moab at lahat ng tao na nagpaputol ng kanilang mga buhok sa ulo, na naninirahan sa disyerto. Sapagkat hindi tuli ang lahat ng bansang ito at matigas ang puso ng lahat ng nasa sambahayan ng Israel.”
Silotan ko ang Ehipto ug Juda, ang Edom, ang katawhan sa Amon, ang Moab, ug ang tanang katawhan nga nagpagupit ug mubo kaayo. Kay dili mga tinuli kining mga nasora, ug ang tanang balay sa Israel adunay dili tinuli nga kasingkasing.”

< Jeremias 9 >