Jeremias 5
1 “Magmadali ka sa mga lansangan ng Jerusalem, maghanap din sa mga pamilihan ng kaniyang lungsod. Tingnan at pag-isipan ang tungkol dito. Kung makakatagpo ka ng tao o sinumang kumikilos nang makatarungan at sinusubukang kumilos nang tapat, patatawarin ko ang Jerusalem.
Pagdali ug adto sa kadalanan sa Jerusalem; pangita usab ngadto sa iyang mga plasa sa siyudad. Unya tan-awa ug paghunahuna mahitungod niini: Kung makakita ka ug tawo o bisan kinsa nga nagbuhat ug matarong ug nagmatinud-anon sa pagbuhat, pasayloon ko ang Jerusalem.
2 Kahit na sinasabi nila, 'Sa pamamagitan ng buhay ni Yahweh,' sumusumpa sila ng hindi totoo.”
Bisan tuod nag-ingon sila, 'Ingon nga buhi si Yahweh,' apan bakak diay sila nga nanumpa.”
3 Yahweh, hindi ba't tumitingin ka sa katapatan? Hinampas mo ang mga tao ngunit hindi sila nakaramdam ng sakit. Ganap mo silang nilipol, ngunit tumanggi pa rin silang tanggapin ang iyong pagdidisiplina. Ginawa nilang mas matigas kaysa sa bato ang kanilang mga mukha sapagkat tumanggi silang magsisi.
Yahweh, dili ba nagtan-aw man ang imong mga mata alang sa pagkamatinud-anon? Gisilotan nimo ang mga tawo, apan wala nila nabati ang kasakit. Gibuntog nimo sila sa hingpit, apan nagdumili gihapon sila sa pagdawat ug pagpanton. Gipagahi nila ang ilang mga nawong kaysa bato, ug nagdumili sila sa paghinulsol.
4 Kaya sinabi ko, “Totoong mahihirap lamang ang mga taong ito. Mga hangal sila, sapagkat hindi nila alam ang mga pamamaraan ni Yahweh ni ang mga atas ng kanilang Diyos.
Busa miingon ako, “Tinuod nga kabos lamang kini nga mga tawo. Mga buangbuang sila, kay wala sila nasayod sa mga paagi ni Yahweh, ni sa mga sugo sa ilang Dios.
5 Pupuntahan ko ang mga mahahalagang tao at ihahayag sa kanila ang mga mensahe ng Diyos, dahil kahit papaano ay alam nila ang mga pamamaraan ni Yahweh, ang mga atas ng kanilang Diyos. Ngunit sama-sama nilang sinira ang kanilang mga pamatok, sinira nila ang mga tanikalang nag-uugnay sa kanila sa Diyos.
Moadto ako sa mahinungdanon nga mga tawo ug ipahayag ang mga mensahe sa Dios ngadto kanila, aron nga masayod sila sa mga paagi ni Yahweh, ang mga kasugoan sa ilang Dios.” Apan gibali nilang tanan ang ilang yugo; ug gibugto nila ang mga kadena nga naghiusa kanila ngadto sa Dios.
6 Kaya isang leon mula sa kasukalan ang sasalakay sa kanila. Isang lobo mula sa Araba ang wawasak sa kanila. Isang nagkukubling leopardo ang darating laban sa kanilang mga lungsod. Ang sinumang lalabas sa kaniyang lungsod ay lalapain. Sapagkat tumindi ang kanilang mga pagkakasala. Ang kanilang kataksilan ay walang hangganan.
Busa hasmagan sila sa liyon nga gikan sa kalibonan. Laglagon sila sa lobo nga gikan sa Araba. Moabot ang leopardo nga maoy magtukaw batok sa ilang mga siyudad. Pagakuniskunison ang bisan kinsa nga mogawas sa siyudad niini. Kay nagkadaghan ang ilang kalapasan. Walay puas ang ilang pagkawalay pagtuo.
7 Bakit ko patatawarin ang mga taong ito? Tinalikuran ako ng iyong mga anak at sumumpa sa mga hindi diyos. Binusog ko sila, ngunit nangalunya sila at ginugol ang mga panahon sa bahay aliwan.
Nganong pasayloon ko man kining mga tawhana? Gisalikway ako sa inyong mga anak nga lalaki ug naghimo ug mga panumpa sa dili mga dios. Gipakaon nako sila pag-ayo, apan nanapaw sila ug nagpanon ngadto sa mga balay sa mga nagbaligyag dungog.
8 Mga kabayo silang nag-iinit. Naglilibot sila sa kagustuhang makipagtalik. Bawat lalaki ay humahalinghing sa asawa ng kaniyang kapwa.
Nahisama sila sa mga kabayo nga nanginit. Nangita sila ug kahabalan. Nagbahihi ang tagsatagsa ka tawo ngadto sa asawa sa iyang silingan.
9 Kaya hindi ko ba sila dapat parusahan at hindi ko ba dapat ipaghiganti ang aking sarili sa bansang gaya nito? Ito ang pahayag ni Yahweh.
Busa dili ba nako sila silotan—mao kini ang pahayag ni Yahweh— ug dili ba ako manimalos alang sa akong kaugalingon sa nasod nga sama niini?
10 Akyatin ninyo ang bakuran ng kaniyang mga ubasan at wasakin. Ngunit huwag silang lubusang wasakin. Putulin ang kanilang mga puno ng ubas, sapagkat ang mga puno ng ubas na iyon ay hindi galing kay Yahweh.
Tungas sa iyang naghagdanhagdan nga parasan ug laglaga. Apan ayaw sila laglaga sa hingpit. Pul-ongi ang ilang mga paras, sanglit wala man naggikan kang Yahweh kadto nga mga paras.
11 Sapagkat labis akong pinagtaksilan ng mga sambahayan ng Israel at Juda. Ito ang pahayag ni Yahweh.
Kay ang mga panimalay sa Israel ug sa Juda nagbudhi gayod kanako sa hingpit—mao kini ang pahayag ni Yahweh.
12 At ikinaila nila ako. Sinabi nila, 'Hindi siya totoo. Hindi darating sa atin ang kasamaan, ni hindi tayo makakakita ng espada o taggutom.
Nagsulti sila ug mga bakak mahitungod kang Yahweh ug miingon sila, “Wala siyay buhaton; walay kadaot nga moabot kanato, ug dili kita makakita ug espada o kagutom.
13 Sapagkat naging walang silbi ang mga propeta gaya ng hangin at wala ni isa ang magpapahayag sa atin ng mga mensahe ni Yahweh. Hayaang dumating sa kanilang mga sarili ang kanilang mga pagbabanta.'”
Mahimong hangin ang mga propeta, ug wala ang pulong diha kanila, busa tugoti nga matuman diha kanila ang ilang gipanulti.”
14 Kaya sinabi ito ni Yahweh na Diyos ng mga hukbo, “Dahil sinabi ninyo ito, tingnan mo, ilalagay ko na ang aking salita sa iyong bibig. Magiging tulad ito ng apoy at ang mga taong ito ay magiging tulad ng mga kahoy! Sapagkat tutupukin sila nito.
Busa si Yahweh, ang Dios nga labawng makagagahom nagsulti niini, “Tungod kay misulti ka niini, tan-awa, ibutang ko ang akong pulong diha sa imong baba. Sama kini sa kalayo, ug sama sa kahoy kining katawhan! Kay lamyon sila niini.
15 Tingnan ninyo! Magpapadala ako ng isang bansa mula sa malayo laban sa inyo, sambahayan ng Israel. Ito ay magtatagal na bansa at sinaunang bansa! Ito ay isang bansang hindi ninyo alam ang kanilang wika, ni maiintindihan ang kanilang sinasabi. Ito ang pahayag ni Yahweh.
Tan-awa! Magpadala ako ug nasod batok kaninyo nga gikan sa layo, balay sa Israel—mao kini ang pahayag ni Yahweh—molungtad kini nga nasod, ang karaan nga nasod! Mao kini ang nasod nga wala nimo nasayran ang pinulongan, ni masabtan nimo kung unsa ang ilang giingon.
16 Ang lalagyan nito ng palaso ay tulad ng isang bukas na libingan. Lahat sila ay mga kawal.
Ang baslayan niini sama sa naabli nga lubnganan. Mga sundalo silang tanan.
17 Kaya mauubos ang inyong ani, gayon din ang inyong mga anak at ang inyong pagkain. Kakainin nila ang inyong mga kawan at baka, kakainin nila ang mga bunga mula sa mga puno ng inyong ubas at mga puno ng igos. Pababagsakin nila sa pamamagitan ng espada ang inyong mga matitibay na lungsod na inyong pinagkakatiwalaan.
Busa mahurot ang inyong inani, ang inyo usab nga mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye, ug ang inyong pagkaon. Pangkaonon nila ang inyong mga kahayopan ug mga baka; kaonon nila ang bunga gikan sa inyong parasan ug bunga sa mga kahoy nga igera. Lumpagon nila pinaagi sa espada ang inyong lig-on nga mga siyudad nga inyong gisaligan.
18 Ngunit kahit sa mga araw na iyon, hindi ko ninais na lubusan kayong wasakin. Ito ang pahayag ni Yahweh.
Apan bisan pa niadtong mga adlawa—mao kini ang pahayag ni Yahweh—dili nako buot nga laglagon kamo sa hingpit.
19 Mangyayari ito kapag sinabi ninyo, Israel at Juda, 'Bakit ginawa ni Yahweh na ating Diyos ang lahat ng mga bagay na ito sa atin?' At sasabihin mo Jeremias sa kanila, 'Kung paanong tinalikuran ninyo si Yahweh at sumamba sa mga dayuhang diyos sa inyong lupain, maglilingkod din kayo sa mga dayuhan sa isang lupaing hindi ninyo pag-aari.'
Sa dihang miingon kamo, Israel ug Juda, 'Nganong gibuhat man ni Yahweh nga atong Dios kining mga butanga dinhi kanato?' unya ikaw, Jeremias, mosulti ngadto kanila, 'Ingon nga inyong gisalikway si Yahweh ug nag-alagad sa mga langyaw nga dios diha sa inyong yuta, busa kinahanglan mag-alagad usab kamo sa mga dumuduong diha sa yuta nga dili inyo.
20 Ibalita ito sa sambahayan ni Jacob at hayaang marinig ito sa Juda. Sabihin mo,
Isugid kini ngadto sa balay ni Jacob ug tugoti nga madungog kini sa Juda. Pag-ingon,
21 'Pakinggan ninyo ito mga hangal na tao! Sapagkat ang mga diyus-diyosan ay walang kakayahan, may mga mata sila ngunit hindi sila nakakakita. May mga tainga sila ngunit hindi sila nakaririnig.
'Pamatia kini, kamong buangbuang nga katawhan nga walay panabot, nga adunay mga mata apan dili makakita, ug aduna kamoy mga dalunggan apan dili makadungog.
22 Hindi ba ninyo ako kinatatakutan o manginig sa aking harapan? Naglagay ako ng mga buhangin na hangganan sa dagat, isang patuloy na atas na hindi nito nilalabag, kahit na tumataas at bumababa ang dagat, hindi pa rin nito nilalabag. Kahit pa dumagundong ang mga alon nito, hindi nito nilalagpasan. Ito ang pahayag ni Yahweh.
Wala ba kamo nahadlok kanako—mao kini ang pahayag ni Yahweh—o nangurog sa akong atubangan? Nagbutang ako ug balas aron mahimong utlanan sa dagat, ang mapadayonon nga sugo nga dili gayod supakon niini—bisan pa ug motaob ug mohunas ang dagat, dili gayod kini mosupak. Bisan pa ug modahunog ang mga balod, dili sila molapas niini.
23 Ngunit matitigas ang puso ng mga taong ito. Naghimagsik sila at lumayo.
Apan tig-a ang kasingkasing niini nga katawhan. Hinungdan nga nagmasupilon kini ug nagpalayo.
24 Sapagkat hindi nila sinabi sa kanilang mga puso, “Matakot tayo kay Yahweh na ating Diyos, ang siyang nagdadala ng ulan, ang maaga at huling ulan sa kanilang takdang panahon at naglalaan ng mga takdang linggo ng pag-aani para sa atin.”
Kay wala sila miingon sa ilang mga kasingkasing, “Kahadlokan nato si Yahweh nga atong Dios, nga maoy naghatag ug ulan —ang sayo nga ulan ug ang dugay nga ulan—sa hustong panahon niini, nagtipig ug tukmang mga semana sa pag-ani alang kanato.
25 Ang inyong mga kasamaan ang pumigil upang mangyari ang mga bagay na ito. Ang inyong mga kasalanan ang pumigil sa mga mabubuting bagay na dumating para sa inyo.
Ang inyong mga kalapasan maoy nagpugong niining mga butanga nga mahitabo. Ang inyong mga sala maoy nagpahunong sa maayo nga moabot kaninyo.
26 Sapagkat ang mga masasamang kalalakihan ay matatagpuan sa aking mga tao. Nagbabantay sila gaya ng taong nakahandang manghuli ng mga ibon, naglalagay sila ng bitag at nanghuhuli ng mga tao.
Kay nakaplagan ang daotan nga kalalakin-an nga uban sa akong katawhan. Nagbantay sila nga daw sama sa naghapa nga tawo aron modakop ug mga langgam; nag-andam sila ug lit-ag sa pagdakop sa katawhan.
27 Katulad ng hawla na punung-puno ng mga ibon, ang kanilang mga bahay ay punung-puno ng panlilinlang. Kaya dumami sila at naging mayaman.
Sama sa hawla nga napuno sa mga langgam, napuno usab ug limbong ang ilang mga balay. Busa midako sila ug nadato.
28 Naging mataba sila at naging tanyag nang may kagalingan. Ginawa nila ang lahat ng kasamaan. Hindi nila ipinaglaban ang kapakanan ng mga tao o ang kapakanan ng mga ulila. Nagtagumpay sila kahit na hindi sila nagbigay ng katarungan sa mga nangangailangan.
Nanambok sila; nihamis sila ug nahimsog. Gilatas nila ang tanang bahin sa pagkadaotan. Wala nila labani ang katungod sa katawhan, o ang katungod sa mga ilo. Nagmauswagon sila bisan wala sila naghatag ug hustisya ngadto sa nagkinahanglan.
29 Hindi ko ba sila dapat parusahan dahil sa mga bagay na ito? At hindi ko ba ipaghihiganti ang aking sarili sa isang bansang gaya nito? Ito ang pahayag ni Yahweh.
Dili ko ba sila silotan alang niining mga butanga—mao kini ang pahayag ni Yahweh—ug dili ba ako manimalos alang sa akong kaugalingong nasod nga sama niini?
30 Naganap ang mga kasamaan at katakot-takot ang nangyari sa lupain.
Midagsang ang kabangis ug ang kalisang diha sa yuta.
31 Nagpahayag ang mga propeta nang may panlilinlang at namuno ang mga pari gamit ang kanilang sariling kapangyarihan. Inibig ng aking mga tao ang mga pamamaraang ito, ngunit ano ang mangyayari sa huli?
Nanagna ang mga propeta ug bakak, ug nagdumala ang mga pari pinaagi sa ilang kaugalingong gahom. Nahigugma ang akong katawhan niini nga paagi, apan unsa man ang mahitabo sa kaulahian?”
