Jeremias 25
1 Ito ang salitang dumating kay Jeremias tungkol sa lahat ng mga tao ng Juda. Dumating ito sa ikaapat na taon ni Jehoaikim na anak ni Josias, hari ng Juda. Iyon ang unang taon ni Nebucadnezar, na hari ng Babilonia.
Ko e lea naʻe haʻu kia Selemaia ʻoku kau ki he kakai kotoa pē ʻo Siuta ʻi hono fā ʻoe taʻu ʻo Sihoiakimi ko e foha ʻo Siosaia ko e tuʻi ʻo Siuta, ko e ʻuluaki taʻu ia ʻo Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone;
2 Ipinahayag ito ni Jeremias na propeta sa lahat ng taga-Juda at sa lahat ng naninirahan sa Jerusalem.
ʻAia naʻe lea ʻaki ʻe Selemaia ko e palōfita ki he kakai kotoa pē ʻo Siuta, pea ki he kakai kotoa pē ʻo Selūsalema, ʻo ne pehē,
3 Sinabi niya, “Sa dalawampu't tatlong taon, mula sa ikalabing-tatlong taon ni Josias na anak ni Amon, na hari ng Juda hanggang sa araw na ito, dumating ang mga salita ni Yahweh sa akin. Ipinapahayag ko ang mga ito sa inyo. Masigasig kong ipinapahayag ang mga ito, ngunit hindi kayo nakinig.
“Talu mei hono hongofulu ma tolu taʻu ʻo Siosaia, ko e foha ʻo ʻAmoni ko e tuʻi ʻo Siuta, ʻio, ʻo aʻu ki he ʻaho ni, ʻaia ko hono uofulu ma tolu taʻu eni, kuo haʻu kiate au ʻae folofola ʻa Sihova, pea kuo u lea ʻaki ia kiate kimoutolu, ʻo tuʻu hengihengi hake ʻo lea; ka naʻe ʻikai te mou fanongo.
4 Isinugo ni Yahweh ang lahat ng kaniyang mga lingkod na mga propeta sa inyo. Masigasig silang humayo, ngunit hindi kayo nakinig o nagbigay-pansin.
Pea kuo fekau ʻe Sihova kiate kimoutolu kotoa pē ʻa ʻene kau tamaioʻeiki ko e kau palōfita, ʻo tuʻu hengihengi hake ʻo fekau ʻakinautolu: ka kuo ʻikai te mou fanongo, pe fakatokanga homou telinga ke ongoʻi.
5 Sinabi ng mga propetang ito, 'Hayaan ninyong tumalikod ang bawat tao mula sa kaniyang masasamang gawa at ang katiwalian na kanilang mga kinagawian at bumalik sa lupain na ibinigay ni Yahweh noong unang panahon sa inyong mga ninuno at sa inyo, bilang isang permanenteng kaloob.
Naʻa nau pehē, Mou taki taha tafoki mei hono hala kovi, pea mei he kovi ʻo hoʻomou ngaahi faianga, pea nofo ʻi he fonua kuo foaki ʻe Sihova kiate kimoutolu pea mo hoʻomou ngaahi tamai, ʻo taʻengata pea taʻengata:
6 Kaya huwag kayong lumakad sa ibang diyos upang sambahin sila o yumukod sa kanila, at huwag ninyo silang udyukan sa pamamagitan ng gawa ng inyong mga kamay upang gawan nila kayo ng ikakasakit ninyo.'
Pea ʻoua ʻe muimui ki he ngaahi ʻotua kehe ʻo tauhi ʻakinautolu, pe lotu kiate kinautolu, pea ʻoua naʻa mou fakahouhauʻi au ʻaki ʻae ngaahi ngāue ʻa homou nima; pea ʻe ʻikai te u fai ha kovi kiate kimoutolu.
7 Ngunit hindi kayo nakinig sa akin—ito ang pahayag ni Yahweh—kaya inudyukan ninyo ako sa pamamagitan ng gawa ng inyong mga kamay upang saktan ko kayo.
ʻOku pehē ʻe Sihova, ka ʻoku ʻikai te mou tokanga kiate au, koeʻuhi ʻoku mou fakahouhau kiate au ʻi he ngaahi ngāue ʻa homou nima ke mou kovi ai.”
8 Kaya ito ang sinasabi ni Yahweh na pinuno ng mga hukbo, 'Dahil hindi kayo nakinig sa aking mga salita,
Ko ia ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; “Koeʻuhi naʻe ʻikai te mou fanongo ki heʻeku ngaahi lea,
9 tingnan ninyo, magpapadala ako ng isang utos na tipunin ang lahat ng mga tao sa hilaga—ito ang pahayag ni Yahweh—kasama ni Nebucadnezar na aking lingkod, ang hari ng Babilonia, at dalhin sila laban sa lupaing ito at ang bawat naninirahan dito, at laban sa lahat ng mga bansa na nakapalibot sa inyo. Sapagkat inihiwalay ko sila para sa pagkasira. Gagawin ko silang isang katatakutan, sila ang paksa ng mga panunutsot, at walang hanggang pagkawasak.
‘Vakai, Te u fekau ke fetuku ʻae ngaahi faʻahinga kotoa pē ʻoe tokelau, mo Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone, ko ʻeku tamaioʻeiki, pea ʻoku pehē ʻe Sihova, Te u ʻomi ʻakinautolu ki he fonua ni, pea ki hono kakai, pea ki he ngaahi kakai ʻoku nofo takatakai ai, pea ʻe fakaʻauha ʻaupito ʻakinautolu, pea te u ngaohi ʻakinautolu ko e meʻa fakaʻulia, mo e manukiʻanga, pea mo e fakaʻauha ʻo taʻengata.
10 Ang mga tunog ng kagalakan at pagdiriwang—ang mga tinig ng ikakasal na lalake at babae, ang tunog ng mga batong gilingan at ang liwanag ng mga ilawan—pahihintulutan kong mawala ang lahat ng mga bagay na ito mula sa mga bansang ito.
Pea te u toʻo meiate kinautolu ʻae leʻo ʻoe fiefia, pea mo e leʻo ʻoe nekeneka, ʻae leʻo ʻoe tangata taʻane, pea mo e leʻo ʻoe taʻahine, pea mo e ʻuʻulu ʻoe maka momosi, pea mo e ulo ʻoe tūhulu.
11 Pagkatapos mawawasak ang lahat ng lupaing ito at magiging isang katatakutan, at maglilingkod sa hari ng Babilonia ang mga bansang ito ng pitumpung taon.
Pea ʻe hoko ʻae fonua ni kotoa pē ko e fakaʻauha, pea ko e fakailifia; pea ʻe ngāue ʻae kakai ni ki he tuʻi ʻo Papilone ʻi he taʻu ʻe fitungofulu.
12 At mangyayari ang mga ito kapag nabuo na ang pitumpung taon, na aking parurusahan ang hari ng Babilonia at ang bansang iyon, ang lupain ng mga Caldeo— Ito ang pahayag ni Yahweh—dahil sa kanilang mga kasalanan at gagawin ito ng walang katapusang pagkawasak.
Pea ʻe hoko ʻo pehē, ʻoka kakato ʻae taʻu ʻe fitungofulu, te u tautea ʻae tuʻi ʻo Papilone, mo hono kakai: ʻoku pehē ʻe Sihova, koeʻuhi ko ʻenau kovi, pea mo e fonua ʻoe kau Kalitia, pea te u ngaohi ia ko e fakaʻauha ʻo taʻengata.
13 Pagkatapos dadalhin ko laban sa lupaing iyon ang lahat ng mga salita na aking sinabi, at lahat ng mga bagay na isinulat sa aklat na ito na inihula ni Jeremias laban sa lahat ng mga bansa.
Pea te u ʻomi ki he fonua ko ia ʻeku ngaahi lea kotoa pē ʻaia kuo u lea ki ai, ʻio, ko e meʻa kotoa pē kuo tohi ʻi he tohi ni, ʻaia kuo kikite ʻaki ʻe Selemaia ki he ngaahi puleʻanga kotoa pē.
14 Sapagkat marami rin sa ibang bansa at mga dakilang hari ang gagawing mga alipin mula sa mga bansang ito. Pagbabayarin ko sila sa kanilang mga gawa at sa mga ginawa ng kanilang mga kamay.”
Koeʻuhi ʻe pule kiate kinautolu foki ʻae ngaahi kakai, mo e ngaahi tuʻi lahi pea te u ʻatu kiate kinautolu ʻo fakatatau ki heʻenau ngaahi faianga, pea hangē ko e ngaahi ngāue ʻa honau nima.
15 Sapagkat ito ang sinabi sa akin ni Yahweh, ang Diyos ng Israel, “Kunin mo ang saro ng alak ng matinding galit sa aking mga kamay at painumin mo ang lahat ng mga bansa kung saan kita isusugo.
He ʻoku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli kiate au: “Toʻo mei hoku nima ʻae ipu uaine ʻoe houhau ni, pea ʻatu ia ki he ngaahi puleʻanga kotoa pē, ʻaia te u fekau koe ki ai, ke nau inu ia.
16 Sapagkat iinom sila at pagkatapos madarapa at tatakbo ng may kabaliwan bago ang espada na aking isusugo sa kanila.”
Pea te nau inu, pea tasipa, pea faha, koeʻuhi ko e heletā te u fekau kiate kinautolu.”
17 Kaya kinuha ko ang saro mula sa kamay ni Yahweh, at pinainom ko ang lahat ng mga bansa kung saan ako isinugo ni Yaweh—
Pea naʻaku toʻo ʻae ipu mei he nima ʻo Sihova, peau fakainu ʻae ngaahi puleʻanga kotoa pē, ʻaia naʻe fekau au ki ai ʻe Sihova:
18 Jerusalem, ang mga lungsod ng Juda at ang kaniyang mga hari at mga opisyal—na gawin silang pagkawasak at isang bagay na nakakatakot, at isang paksa para sa panunutsut at pagsusumpa, nanatili silang gayon hanggang ngayon.
Ko Selūsalema, mo e ngaahi kolo ʻo Siuta, pea mo hono ngaahi tuʻi, pea mo hono houʻeiki ke ngaohi ʻakinautolu ko e fakaʻauha, ko e ofoʻanga, ko e manukiʻanga, pea ko e malaʻia; ʻo hangē ko ia kuo hoko he ʻaho ni.
19 Kinakailangang inumin din ito ng ibang bansa: Si Faraon na hari ng Egipto at ang kaniyang mga alipin; ang kaniyang mga opisyal at ang lahat ng kaniyang mga tao;
Ko Felo ko e tuʻi ʻo ʻIsipite, mo ʻene kau tamaioʻeiki, mo hono ngaahi houʻeiki, pea mo hono kakai kotoa pē.
20 ang lahat ng mga tao na may ibat-ibang lahi at lahat ng mga hari sa lupain ng Uz; ang lahat ng mga hari sa lupain ng Filisteo—Ascalon, Gaza, Ekron, at ang mga natira sa Asdod;
Pea mo e kakai kehekehe kotoa pē, pea mo e ngaahi tuʻi kotoa pē ʻi he fonua ko Usa, pea mo e ngaahi tuʻi kotoa pē ʻi he fonua ʻoe kau Filisitia, mo ʻAsikeloni, mo ʻAsa, mo Ekiloni, pea mo hono toe ʻo ʻAsitoti.
21 Edom at Moab at lahat ng mga tao sa Ammon;
Ko ʻItomi, mo Moape, pea mo e fonua ʻo ʻAmoni.
22 ang mga hari ng Tiro at Sidon; ang mga hari sa mga baybayin sa kabilang bahagi ng dagat;
Pea mo e ngaahi tuʻi kotoa pē ʻo Taia, pea mo e ngaahi tuʻi kotoa pē ʻo Saitone, pea mo e ngaahi tuʻi ʻoe ngaahi potu ʻi he matātahi,
23 Dedan, Tema, at Buz kasama ang lahat ng mga nagputol ng buhok sa mga gilid ng kanilang mga ulo.
Ko Titani, mo Tima, mo Pusi, pea mo kinautolu kotoa pē ʻoku ʻi he ngaahi muileleu mamaʻo,
24 Kinakailangang inumin din ito ng mga taong ito: ang lahat ng mga hari sa Arabia at sa lahat ng mga hari ng mga tao na may ibat-ibang mga lahi na naninirahan sa ilang;
Pea mo e ngaahi tuʻi kotoa pē ʻo ʻAlepea, pea mo e ngaahi tuʻi ʻoe kakai kehekehe ʻoku nofo ʻi he toafa,
25 lahat ng mga hari ng Zimri, lahat ng mga hari ng Elam, at lahat ng mga hari ng Media;
Pea mo e ngaahi tuʻi kotoa pē ʻo Simili, pea mo e ngaahi tuʻi kotoa pē ʻo ʻIlami, pea mo e ngaahi tuʻi kotoa pē ʻoe kau Mitea,
26 lahat ng mga hari sa hilaga, lahat ng malalapit at mga malalayo—bawat isang kasama ng kaniyang kapatid at lahat ng mga kaharian ng mundo na nasa ibabaw ng lupa. Sa wakas, ang hari ng Babilonia ay iinom pagkatapos ng lahat.
Pea mo e ngaahi tuʻi kotoa pē ʻoe tokelau, ʻae ofi mo e mamaʻo ʻo lau fakataha, pea mo e ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻo māmani, ʻoku ʻi he funga ʻoe kelekele: pea ʻe inu fakamuimui ʻiate kinautolu ʻae tuʻi ʻo Sisaki.
27 Sinabi ni Yahweh sa akin, “Ngayon kinakailangan mong sabihin sa kanila, 'Si Yahweh na pinuno ng mga hukbo, ang Diyos ng Israel, sinasabi niya ito: Uminom kayo at malasing, pagkatapos ay sumuka, bumagsak, at huwag babangon bago ang espada na ipadadala ko sa inyo.'
Ko ia ke ke lea kiate kinautolu, “ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli; Mou inu, ke mou konā, mo lua, mo hinga, pea ʻoua naʻa toetuʻu hake, koeʻuhi ko e heletā ʻaia te u fekau kiate kimoutolu.
28 At mangyayari ito kung tatanggi silang kunin ang saro mula sa iyong mga kamay upang inumin, sasabihin mo sa kanila, 'Sinasabi ni Yahweh na pinuno ng mga hukbo: Kinakailangan ninyo itong inumin.
Pea ʻe hoko ʻo pehē, kapau ʻe ʻikai te nau fie toʻo ʻae ipu ʻi ho nima ke nau inu, ke ke toki pehē kiate kinautolu, ʻOku pehē mai ʻa Sihova ʻoe ngaahi kautau, Ko e moʻoni te mou inu.
29 Sapagkat tingnan ninyo, magpapadala ako ng sakuna sa lungsod na tatawag sa aking pangalan, at dapat ba na hindi kayo kasama sa kaparusahan? Hindi kayo magiging malaya, sapagkat tatawag ako ng isang espada laban sa lahat ng naninirahan sa lupain! —Ito ang pahayag ni Yahweh na pinuno ng mga hukbo.'
He ko eni, Vakai, ʻoku ou ʻomi ni ʻae kovi ki he kolo ʻaia ʻoku ui ʻaki ʻa hoku huafa, pea te mou hao ʻaupito ʻo taʻetautea? ʻE ʻikai tuku taʻetautea ʻakimoutolu: he te u ui ki he heletā ke hoko ki he kakai kotoa pē ʻo māmani, ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau.
30 Kaya ikaw mismo, Jeremias, ay dapat magpropesiya sa kanila ng mga salitang ito. Kinakailangan mong sabihin sa kanila, 'Dumagundong ang tinig ni Yahweh mula sa itaas at inilalakas niya ang kaniyang tinig mula sa nilaan niyang lugar na pinananahanan. Dumagundong siya mula sa lugar na kaniyang pinananahanan; sumisigaw siya laban sa lahat ng naninirahan sa lupain, gaya ng mga taong umaawit kapag sila ay magsisiyapak sa mga ubas.
“Ko ia ke ke kikite ʻaki kiate kinautolu ʻae ngaahi lea ni kotoa pē, pea tala kiate kinautolu, ‘ʻE mana ʻa Sihova mei ʻolunga, pea ʻe ongo atu hono leʻo mei hono ʻafioʻanga māʻoniʻoni; te ne ngungulu lahi ʻi hono ʻafioʻanga; te ne kalanga ki he kakai kotoa pē ʻo māmani, ʻo hangē ko kinautolu ʻoku malamalaki ki he fua ʻoe vaine.
31 Isang ingay ang dumating sa dulo ng lupain, sapagkat ang isang hindi pagkakasundo kay Yahweh ay magdadala ng isang pagsasakdal laban sa mga bansa. Mangangasiwa siya ng katarungan sa lahat ng laman. Ipapasakamay niya ang mga masasama sa espada—Ito ang pahayag ni Yahweh.'
ʻE ai ʻae longoaʻa mai ʻo aʻu ki he ngaahi ngataʻanga ʻo māmani; he ʻoku fekovikoviʻi ʻa Sihova mo e ngaahi kakai, te ne alea mo e kakano kotoa pē: pea te ne tukuange ʻae angahala ki he heletā, ʻoku pehē ʻe Sihova.’”
32 Ito ang sinabi ni Yahweh na pinuno ng mga hukbo, 'Tingnan ninyo, lalabas ang sakuna mula sa bansa patungo sa bansa, at isang napakalakas na bagyo ang pasimula mula sa pinakamalayong bahagi ng mundo.
ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, Vakai, ʻe ʻalu atu ʻae kovi mei he kakai, ki he kakai, pea ʻe fakatupu mei he ngataʻanga ʻo māmani ʻae ʻahiohio lahi.
33 Pagkatapos, silang mga napatay ni Yahweh ng araw na iyon ay madaragdagan mula sa dulo ng mundo hanggang sa kabilang dulo; hindi sila pagluluksaan, titipunin, o ililibing. Magiging tulad sila ng mga dumi sa lupa.
Pea ʻi he ʻaho ko ia, ʻe tāmateʻi ʻe Sihova mei hono ngataʻanga ʻe taha ʻo māmani ʻo aʻu ki hono ngataʻanga ʻe taha ʻo māmani: pea ʻe ʻikai ha mamahi koeʻuhi ko kinautolu, pea ʻe ʻikai tānaki, pe tanu: ka ʻe hoko ʻakinautolu ko e kinohaʻa ʻi he funga fonua.
34 Tumangis kayo, mga pastol, at sumigaw para humingi ng tulong! Gumulong sa lupa, kayo na mga kamahalan sa mga kawan. Sapagkat ang inyong mga araw ay kakatayin at ang paghihiwalay ay darating. Babagsak kayong gaya ng mga piniling tupang lalaki.
Tangi, mo tangilāulau ʻakimoutolu ko e kau tauhi, pea fetafokifokiʻaki ʻakimoutolu ʻi he efuefu, ko kimoutolu ko e tauhi lahi; he kuo hokosia ʻae ngaahi ʻaho ʻo hoʻomou fakamovetevete, pea mo hoʻomou tāmateʻi; pea ʻe maumauʻi ʻakimoutolu ʻo hangē ko e ipu maʻungataʻa.
35 Ang kanlungan ng mga pastol ay nawala. Walang makakatakas para sa kamahalan sa mga kawan.
Pea ʻe ʻikai ha hala ke hola ai ʻae kau tauhi, pe ha haoʻanga ki he tauhi lahi.
36 May pagkabalisang mga panaghoy ng mga pastol at ang pagtangis ng kamahalan sa kawan, sapagkat wawasakin ni Yahweh ang kanilang mga pastulan.
ʻE ongo mai ʻae leʻo ʻoe tangi ʻae kau tauhi, pea mo e tangilāulau ʻae tauhi lahi: he kuo maumauʻi ʻe Sihova ʻenau ngoue.
37 Kaya ang mapayapang pastulan ay mawawasak sapagkat labis ang galit ni Yahweh.
Pea kuo tuʻusi ʻae ngaahi nofoʻanga fiemālie koeʻuhi ko e houhau kakaha ʻo Sihova.
38 Tulad ng isang batang leon, na iniwan niya ang kaniyang yungib, dahil ang kanilang mga lupain ay magiging isang katatakutan dahil sa kaniyang mapang-aping galit, dahil sa kaniyang matinding galit.”
Kuo ne liʻaki hono ʻana, ʻo hangē ko e laione: he kuo lala ʻa honau fonua, koeʻuhi ko e ʻita lahi ʻoe fakamālohi, pea koeʻuhi ko e kakaha ʻo hono houhau.
