Isaias 24
1 Masdan, malapit nang ubusin ni Yahweh ang laman ng mundo, para sirain ito, dungisan ang ibabaw nito, at ikalat ang mga naninirahan dito.
Look, the LORD makes the earth empty, makes it waste, turns it upside down, and scatters its inhabitants.
2 Mangyayari ito, sa mga tao, ganun din sa mga pari; sa mga lingkod, ganun din sa kaniyang amo; sa mga katulong na babae, ganun din sa kaniyang among babae; sa mga mamimimili, ganun din sa nagbebenta; sa mga pinagkakautangan, ganun din sa mga nangungutang; sa mga tumatanggap ng tubo, ganun din sa mga tagapagbigay ng tubo.
It will be as with the people, so with the priest; as with the servant, so with his master; as with the maid, so with her mistress; as with the buyer, so with the seller; as with the creditor, so with the debtor; as with the taker of interest, so with the giver of interest.
3 Ganap na masisira ang mundo at ganap na huhubaran; dahil sinabi na ni Yahweh ang salitang ito.
The earth will be utterly emptied and utterly laid waste; for the LORD has spoken this word.
4 Manunuyo at malalanta ang mundo, mabubulok at maglalaho ang mundo, mabubulok ang mga kilalang tao sa lupa.
The earth mourns and fades away. The world languishes and fades away. The lofty people of the earth languish.
5 Ang mundo ay narumihan dahil sinuway ng mga naninirahan dito ang mga batas, nilabag ang mga kautusan, at winasak ang walang hanggang tipan.
The earth also is polluted under its inhabitants, because they have transgressed the law, violated the statute, and broken the everlasting covenant.
6 Kaya nilamon ng sumpa ang mundo, at napatunayan na ang naninirahan dito ay maysala. Sinunog ang mga naninirahan sa mundo, at kaunting tao lang ang natira.
Therefore the curse has devoured the earth, and those who dwell in it are found guilty. Therefore the inhabitants of the earth are burned, and few men left.
7 Natuyo ang bagong alak, nabulok ang ubasan, lahat ng masasayang puso ay naghihinagpis.
The new wine mourns. The vine languishes. All the merry-hearted sigh.
8 Huminto ang masayang tunog ng mga tamburin, at ang maingay at magulong pagsasaya ng mga nagdidiwang; ang kagalakan ng mga lira ay naglalaho.
The mirth of tambourines ceases. The sound of those who rejoice ends. The joy of the harp ceases.
9 Hindi na sila umiinom ng alak at nag-aawitan, at mapait ang alak sa mga umiinom nito.
They will not drink wine with a song. Strong drink will be bitter to those who drink it.
10 Bumagsak ang lungsod ng kaguluhan; sarado at walang laman ang bawat bahay.
The confused city is broken down. Every house is shut up, that no man may come in.
11 Sa bawat lansangan ay may umiiyak dahil sa alak; nagdilim ang lahat ng kagalakan, ang kasiyahan sa lupa ay naglaho.
There is a crying in the streets because of the wine. All joy is darkened. The mirth of the land is gone.
12 Isang lagim na lungsod ang naiwan, at ang tarangkahan ay basag sa pagkawasak.
The city is left in desolation, and the gate is struck with destruction.
13 Dahil ito ang mangyayari sa buong mundo sa kalagitnaan ng mga bansa, gaya ng pagpalo sa puno ng olibo, gaya ng pamumulot ng mga natira nang matapos ang pag-ani ng ubas.
For it will be so in the midst of the earth among the peoples, as the shaking of an olive tree, as the gleanings when the vintage is done.
14 Ilalakas nila ang kanilang mga boses at isisigaw ang kapurihan ni Yahweh, at magagalak silang sisigaw mula sa dagat.
These shall lift up their voice. They will shout for the majesty of the LORD. They cry aloud from the sea.
15 Kaya sa silangan luluwalhatiin si Yahweh, at sa maliliit na mga pulo ng dagat magbigay ng kaluwalhatian sa pangalan ni Yahweh, ang Diyos ng Israel.
Therefore glorify the LORD in the east, even the name of the LORD, the God of Israel, in the islands of the sea.
16 Mula sa pinakamalayong bahagi ng mundo aming narinig ang mga awit, “Kaluwalhatian sa matuwid!” Pero sinabi ko, “Sinayang ko lang, sinayang ko lang, kasawian ay sa akin! Ang taksil ay gumagawa ng pagtataksil; oo, ang taksil ay gumagawa ng matinding pagtataksil.”
From the uttermost part of the earth have we heard songs. Glory to the righteous. But I said, "I pine away. I pine away. Woe is me." The treacherous have dealt treacherously. Yes, the treacherous have dealt very treacherously.
17 Matinding takot, ang hukay, at ang patibong ang sasainyo, mga naninirahan sa mundo.
Fear, the pit, and the snare, are on you who inhabitant the earth.
18 Siyang tumakas mula sa tunog ng takot ang mahuhulog sa hukay, at siyang umahon sa kalagitnaan ng hukay ay mahuhuhli sa silo. Magbubukas ang bintana ng kalangitan, at ang pundasyon ng mundo ay mayayanig.
It will happen that he who flees from the noise of the fear will fall into the pit; and he who comes up out of the midst of the pit will be taken in the snare; for the windows of heaven are opened, and the foundations of the earth tremble.
19 Ang mundo ay ganap na masisira. ang mundo ay mahahati sa gitna; ang mundo ay marahas na mayayanig.
The earth is utterly broken. The earth is torn apart. The earth is shaken violently.
20 Ang mundo ay magsusuray-suray tulad ng isang lasing na lalaki at gumigiwang-giwang at pabalik-ballik tulad ng isang duyan. Ang kasalanan nito ay magiging mabigat dito, at babagsak ito at hindi na muling babangon.
The earth will stagger like a drunken man, and will sway back and forth like a hammock. Its disobedience will be heavy on it, and it will fall and not rise again.
21 Darating ang araw na paparusahan ni Yahweh ang hukbo na dakila sa kataas-taasan, at mga hari ng mundo sa lupa.
It shall happen in that day that the LORD will punish the army of the high ones on high, and the kings of the earth on the earth.
22 Sila ay sama-samang titipunin, mga bilanggo sa hukay, at ikukulong sa isang bilangguan; at pagkatapos ng maraming araw sila ay hahatulan.
And they will be gathered, a gathering in a dungeon, and shall be shut up in the prison; and after many days shall they be visited.
23 At ang buwan ay mahihiya, at ang araw ay mapapahiya, dahil si Yahweh ng mga hukbo ay maghahari sa Bundok Sion at sa Jerusalem, at sa harap ng kaniyang nakatatanda sa kaluwalhatian.
Then the moon shall be confounded, and the sun ashamed, for the LORD of hosts will reign on Mount Zion and in Jerusalem, and before his elders will be glory.
