Hosea 10
1 Ang Israel ay isang malagong puno ng ubas na namumunga. Habang dumarami ang kaniyang bunga, mas dumarami ang mga altar na kaniyang itinatayo. Habang namumunga ng marami ang kaniyang lupain, pinapabuti niya ang kaniyang mga banal na haligi.
Israel hi iti khanna khangtou hiuvem? Kihoithosahna lengpigui, aga bohkeng konga ga. Agamsungu ahao jep jepleh, gamchom mite indoi jong atamcheh chehin ahi.
2 Mapanlinlang ang kanilang puso; kinakailangan nila ngayong pasanin ang kanilang kasalanan. Bubuwagin ni Yahweh ang kanilang mga altar; at wawasakin niya ang kanilang mga banal na haligi.
Alungthimu jong jou le nal jeng adimset in, hijeha chu tua hi athemmo nau mo akipoh teidiu ahi. Alungthimu hoitalou hijeha chu gotna chang dinguahi. Pakaiyin amaicham jouseu jong asuhsetna, aphuh lhuh ding, adoikhom joseu jong asuh mang soh kei ding ahi.
3 Sapagkat sasabihin nila ngayon, “Wala kaming hari, sapagkat hindi kami natatakot kay Yahweh. At sa isang hari—ano ang magagawa niya para sa atin?”
Chutengleh amahon seijuntin, “Keihon leng kaneipouve, ipijeh-inem itileh keihon Pakai kaging tapouve, ahinlah kaneijuvin jong, ipi eibol peh behuvem?”
4 Nagsalita sila ng mga salitang walang kabuluhan at gumagawa ng mga kasunduan sa pamamagitan ng pagsumpa ng hindi totoo. Kaya lumitaw ang katarungan tulad ng mga nakakalasong damo sa mga tudling ng isang bukid.
Thu homkeo asei seijuvin, jouva kihahsel abol boljengun, kitepna asem semjengui. Hijeh chun loulaiya tucha nunga dumom keh dondoh bangin thinathei thu kitan chu ahung sohdohjinge.
5 Matatakot ang mga naninirahan sa Samaria dahil sa mga guya ng Beth-aven. Ipinagluksa sila ng mga tao nito, gaya ng ginawa ng mga paring sumasamba sa mga diyus-diyosan na nagalak sa kanila at sa kanilang kaluwalhatian, ngunit wala na sila roon.
Samaria khopia chengte chu, Beth-aven a bongnou lim kisem jeh'in abonchauvin akihot lhul gam tauve. Hiche milim kisem chung chang jeh'a hi amite lungkham diu, Amilim houna'a thempua pang ho jong hung kap diu ahi. Aloupina akitol mang jeh'a lunghem diu ahiye.
6 Dadalhin sila tungo sa Asiria bilang isang kaloob para sa dakilang hari. Malalagay sa kahihiyan ang Efraim, at mapapahiya ang Israel dahil sa pagsunod sa mga payo ng mga diyus-diyosan.
Hiche milim doi jong hi Assyria gam'a kitol mang ding, Chule leng lenpa henga kai apeh diu ahi. Ephraim jong milim doi ahou jeh'a ajumin van ahol ding, Israel jong kijum soa jachatna akimu ding ahi.
7 Wawasakin ang hari ng Samaria, tulad ng isang maliit na piraso ng kahoy na nasa ibabaw ng tubig.
Samaria lengpa jong mangthah ding, twi chunga thinghal kilap bang ding ahi.
8 Ang mga dambana ng kasamaan—ang kasalanan ng Israel—ay mawawasak. Tutubo ang mga tinik at mga dawag sa kanilang mga altar. Sasabihin ng mga tao sa mga bundok, “Takpan ninyo kami!” at sa mga burol, “Bumagsak kayo sa amin!”
Israel chonsetna jouse kisubei hel ding, aven khoa khomol doiphung jouse jong kisubei ding, amaicham phung jouseu a jong lingle khao hung keh doh ding ahi. Molsang jouse jaha jong neikhu khumuvin atiuva, lhangsang jouse jaha jong neile’uvin ati dingu ahi.
9 “Israel, nagkasala ka mula pa noong mga araw ng Gibea; nanatili ka roon. Hindi ba nalampasan ng digmaan ang mga gumagawa ng kasamaan sa Gibea?
Pakaiyin hitin aseiye, “Vo Israel, Gibeah nikho laiya pat nangma chonse jingjeng nahin, Khantoubena imacha naboldohbe ima aumpoi. Hiche jeh'a hi Gibeah khopi gallin alonkhum lou ding ham?
10 Kung nanaisin ko ito, itutuwid ko sila. Magtitipun-tipon ang lahat ng mga bansa laban sa kanila at gagapusin sila dahil sa kanilang dalawahang kasamaan.
Themmona avelvella anei jeh uva, hil lel pholel mite doudinga keima kahunga amaho dou dia namtin vaipi kakhop ding ahi.
11 Naturuang isang dumalagang baka si Efraim na kinagigiliwang mag-giik ng butil, kaya maglalagay ako ng isang pamatok sa kaniyang magandang leeg. Lalagyan ko ng pamatok ang Efraim; mag-aararo ang Juda; si Jacob mismo ang hihila sa pangsuyod.
Ephraim hi phatea kihil themsa chang chil ding thanom jing bongnou gol tobang ahin, Angong chang jolsilsel chu kadep dep ahin, Ahin Ephraim namkol kabupeha, Judan jong, lou akai teitei ding, Jacob jengin jong louva thingtum akitah ding ahi.
12 Magtanim ng katuwiran para sa inyong sarili, at anihin ang bunga ng matapat na kasunduan. Bungkalin ninyo ang hindi pa naaararong lupa, sapagkat panahon na upang hanapin si Yahweh, hanggang sa siya ay dumating at magpa-ulan ng katuwiran sa inyo.
Nangma ding chehin chondihna muchi tun kitu soh keiyuvinlang lungset longlou chu aga kilo sohkeiyuvin lang, nalung tah chu kikhoikeh in, tuhi Pakai holphat ahitai. Pakai ahunga huhhingna nachunguva goju banga ajuhsahna dinga, tuphat tah hi Pakai hol phat ahi.
13 Nag-araro kayo ng kasamaan; umani kayo ng kawalan ng katarungan. Kinain ninyo ang bunga ng pandaraya dahil nagtiwala kayo sa inyong mga plano at sa inyong maraming mga kawal.
Ahilah nanghon gitlouna chu lou kaijin nakaiyun, khan gitlouna na tun, lepchena ga naneove. Ajeh chu nanghon nangho lampi seh sehle nami hat tamtah hobou natahsanun ahi.
14 Kaya isang ingay ng digmaan ang babangon sa gitna ng inyong mga tao, at ang lahat ng inyong matitibay na mga lungsod ay mawawasak. Magiging tulad ito sa pagwasak ni Salman sa Beth-arbel sa araw ng labanan, nang ang mga ina ay ginutay-gutay ng pira-piraso kasama ng kanilang mga anak.
Tua hi namite chunga galkhoh tah hunga nakulpiu kisuse ding, Minu chu achate chunga ahel hela kitatkeh ding ahi??
15 Kaya mangyayari din ito sa inyo, Bethel, dahil sa napakalaki mong kasamaan. Tiyak na mamamatay ang hari ng Israel sa pagsapit ng bukang-liwayway.”
Nakhan gitlouna alet jeh'a, Bethel in nachunga na atoh ding ahi. Jingkah lamleh Israel lengpa chu kisumang hel ding ahi.
