< Mga Hebreo 3 >

1 Kaya, mga banal na kapatid, mga kasama sa makalangit na pagtawag, alalahanin ninyo si Jesus na Apostol at Pinakapunong Pari na aming ipinapahayag.
Rangte ih nep poon tahan Kristaan phoh ano loong! Marah Rangte ih seng loong tuungmaang theng Romwah Phokhothoon kaat thuk taha, erah Jisu, heh ah thun an.
2 Siya ay tapat sa Diyos, na naghirang sa kaniya, katulad ng pagiging tapat ni Moises sa lahat ng sambahayan ng Diyos.
Heh Rangte suh tuungmaangte angta, heh ah Rangte ih heh mootkaatte juujeeta, Moses Rangte wah nok ni rapne hanpi ano kah pun reeta likhiik ah.
3 Sapagkat si Jesus ay itinuring na higit na karapat-dapat na maluwalhati kaysa kay Moises, dahil ang gumawa ng bahay ay higit na may karangalan kaysa sa bahay mismo.
Nok ah thaknang ih nok hoonte wah ah ehan rangka ah, erah likhiik Moses suh lah angthang Jisu suh ehan rangka ah.
4 Sapagkat ang bawat bahay ay itinayo ng isang tao, ngunit ang nagtayo ng lahat ng bagay ay ang Diyos.
Elang eh ah nok ah mina ih hoonha—ang abah uh Rangte ah jirep donghoonte wah.
5 Sa katunayan, si Moses ay isang tapat na lingkod sa lahat ng sambahayan ng Diyos, nagbibigay patotoo tungkol sa mga bagay na sinasabing magaganap sa hinaharap.
Rangte wah nok ni Moses ah Rangte suh laalomte laksuh esiit angta, eno Rangte ih lakngah nawa tiit baat arah Moses ih kah baatta.
6 Ngunit si Cristo ang Anak na pinagkatiwalaan sa sambahayan ng Diyos. Tayo ang kaniyang bahay kung ating mahigpit na panghahawakan ang ating pananalig at kapurihan ng pananalig.
Enoothong Kristo ah heh Sah tuungmaang maang ang ano Rangte nok ah heh lak ni thin kota. Eno Kristo suh seng tenchaan je abah nyia seng lacho laphaan seng laalomli adoh kamkam ang ibah seng ah heh nok.
7 Kaya, gaya ng sinasabi ng Banal na Espiritu, “Sa araw na ito, kung marinig ninyo ang kaniyang tinig,
Erah ang abah, Esa Chiiala ih liiha likhiik, “Rangte jengkhaap ah chaat an bah,
8 Huwag patigasin ang inyong mga puso gaya ng panghihimagsik na ginawa ng mga Israelita sa panahon ng pagsubok sa ilang.
jong ajaan tenthun nak ang an, sente senwah loong ih Rangte miksuh rum ano thet re rumta likhiik ah, neng phusaang hah ni thaak phate rumta likhiik ah.
9 Ito ay nang naghimagsik ang inyong mga ninuno sa pagsubok sa akin, at nang apatnapung taon na, nakita nila ang aking mga gawa.
Paang rook baji mong adi reetang loong ah tupchoi di uh Rangte ngeh li rumhang no neng ih ngah thaak phate rum tahang,
10 Kaya hindi ako nalugod sa lahing ito. Sinabi ko, “Sila ay palaging naliligaw sa kanilang mga puso at hindi nila alam ang aking mga paraan.
Eno neng suh khah angno li rum tang, ‘Neng ten ngah suh lah koh nyia nga jengdang ah lachaat thang ih re rumla.’
11 Kaya sa galit ko sila ay aking isinumpa: sila ay hindi makapapasok sa aking pahingahan.”
Nga tenkhat nawa ih kakham tang: ‘Ngah ih marah neng naangtong theng korum tang hah adoh timtok uh tajen nop rumka!’”
12 Mag-ingat kayo mga kapatid, upang hindi magkaroon ng isang masamang puso na walang pananampalataya sa sinuman sa inyo, isang puso na tatalikod mula sa buhay na Diyos.
Nga joonte loong, banban ih tong an, mamah liidih sen laktung nah ethih thunte nyia lah hanpiite ang ano ething Rangte re nawa dok soonte nak toom je an.
13 Sa halip, palakasin ang loob ng bawat isa araw-araw, habang ang panahon ay matatawag pang ngayon, upang walang sinuman sa inyo ang maaaring mapatigas sa pamamagitan ng pandaraya ng kasalanan.
Erah nang ibah, rangdah ih nak toom mokwaan han nyia senthung sentak chedotdot nak toom hoon han, Jengkhaap esiit “Chinnyah” liiha rah ih Rangteele ni jeela tokdoh wasiit wasiit chosok mui eh an.
14 Sapagkat tayo ay naging kasama ni Cristo kung patuloy nating panghahawakan ang ating pananalig sa kaniya mula sa simula hanggang sa katapusan.
Seng loong ah ethoon tuk ih jaakhoh ni kamkam angti likhiik erong moktong ibah Kristo damdi joonte angli.
15 Tungkol dito ito sinabing, “Ngayong araw, kung makikinig kayo sa kaniyang tinig, huwag ninyong patigasin ang inyong mga puso gaya ng ginawa ng mga Israelita sa kanilang paghihimagsik.”
Arah Rangteele ni baat ha: “Chinnyah Rangte jeng chaat ubah, tencheh nak ang an sente senwah loong Rangte miksuk rum ano re rumta likhiik ah.”
16 Sino ang nakarinig sa Diyos at naghimagsik? Hindi ba't ang lahat na pinangunahan ni Moses na lumabas sa Egipto?
Ngo mina ang rumta, Rangte jeng kapchaat choidi uh thet re ruh eh rumta eno heh damdi miksuk mui rumta? Erah mina loong ah Moses ih Ijip nawa doksiit rumta loong ah ang rumta.
17 At kanino nagalit ang Diyos sa apatnapung taon? Hindi ba't sa mga nagkasala, na ang mga patay na katawan ay nakaratay sa ilang?
Marah mina loong khodi Rangte paang rook baji heh ten khata? Ngo ih rangdah data erah loong asuh nyia phusaang hah ni ti rumta loong asuh khata.
18 Kanino sumumpa ang Diyos na hindi na sila makapapasok sa kaniyang kapahingahan, hindi ba ang mga sumuway sa kaniya?
Rangte ih thoomthih hoonta, “Neng loong suh ngah ih marah hah enaangtong theng kot suh taat liitang erah doh timtok doh uh tajen thok rumka”—Ngo suh jengta? marah Rangte banlam di lah roopte loong asuh jengta.
19 Nakita natin na hindi sila nakapasok sa kaniyang kapahingahan dahil sa kawalan ng pananampalataya.
Seng ih sok idi, neng erah hah adi tajen thok rumta, mamah liidih neng ih tah hanpi rumta.

< Mga Hebreo 3 >