Mga Hebreo 10
1 Sapagkat ang kautusan ay isang anino lamang ng mga mabubuting bagay na darating, hindi ng mga katotohanan. Hindi magagawang ganap ng kautusan ang mga lumalapit sa Diyos batay sa paraan ng parehong mga alay na inihahandog ng mga pari taun-taon.
vyavasthA bhaviSyanmaGgalAnAM chAyAsvarUpA na ca vastUnAM mUrttisvarUpA tato heto rnityaM dIyamAnairekavidhai rvArSikabalibhiH zaraNAgatalokAn siddhAn karttuM kadApi na zaknoti|
2 O kung hindi, ititigil kayang maihandog ang mga alay na iyon? Sa ganiyang kalagayan, ang mga sumasamba ay nilinis ng minsan, na wala ng kamalayan sa kasalanan.
yadyazakSyat tarhi teSAM balInAM dAnaM kiM na nyavarttiSyata? yataH sevAkAriSvekakRtvaH pavitrIbhUteSu teSAM ko'pi pApabodhaH puna rnAbhaviSyat|
3 Ngunit sa mga handog na iyon ay may pagpapa-alala sa mga nagawang kasalanan taun-taon.
kintu tai rbalidAnaiH prativatsaraM pApAnAM smAraNaM jAyate|
4 Sapagkat hindi maaaring pawiin ng mga dugo ng toro at kambing ang mga kasalanan.
yato vRSANAM chAgAnAM vA rudhireNa pApamocanaM na sambhavati|
5 Nang dumating si Cristo dito sa mundo, sinabi niya, “Hindi mo nais ang mga handog o ang mga hain. Sa halip, inihanda mo ang isang katawan para sa akin.
etatkAraNAt khrISTena jagat pravizyedam ucyate, yathA, "neSTvA baliM na naivedyaM deho me nirmmitastvayA|
6 Wala kang kasiyahan sa mga haing sinusunog o mga handog para sa kasalanan.”
na ca tvaM balibhi rhavyaiH pApaghnai rvA pratuSyasi|
7 At aking sinabi, “Masdan mo, narito ako upang gawin ang iyong kalooban, o Diyos, gaya ng nasusulat tungkol sa akin na nasa balumbon.”
avAdiSaM tadaivAhaM pazya kurvve samAgamaM| dharmmagranthasya sarge me vidyate likhitA kathA| Iza mano'bhilASaste mayA sampUrayiSyate|"
8 Sinabi niya gaya ng nasabi sa itaas, “Hindi mo nais ang mga handog at mga hain o ang mga handog na sinusunog para sa kasalanan, ni hindi ka nasisiyahan sa mga ito”— mga handog na inialay ayon sa kautusan.
ityasmin prathamato yeSAM dAnaM vyavasthAnusArAd bhavati tAnyadhi tenedamuktaM yathA, balinaivedyahavyAni pApaghnaJcopacArakaM, nemAni vAJchasi tvaM hi na caiteSu pratuSyasIti|
9 At sinabi niya, “masdan mo, ako ay narito upang gawin ang iyong kalooban.” Isinantabi niya ang unang kaugalian upang maitatag ang pangalawa.
tataH paraM tenoktaM yathA, "pazya mano'bhilASaM te karttuM kurvve samAgamaM;" dvitIyam etad vAkyaM sthirIkarttuM sa prathamaM lumpati|
10 Sa pangalawang kaugalian, tayo ay naihandog sa Diyos sa kaniyang kalooban at sa pamamagitan ng pag-aalay ng katawan ni Jesu-Cristo ng minsan para sa lahat.
tena mano'bhilASeNa ca vayaM yIzukhrISTasyaikakRtvaH svazarIrotsargAt pavitrIkRtA abhavAma|
11 Sa katunayan tumatayong naglilingkod ang bawat pari araw-araw, iniaalay ang parehong mga handog, kung saan, gayon pa man, hindi makatatanggal ng mga kasalanan kailanman.
aparam ekaiko yAjakaH pratidinam upAsanAM kurvvan yaizca pApAni nAzayituM kadApi na zakyante tAdRzAn ekarUpAn balIn punaH punarutsRjan tiSThati|
12 Ngunit pagkatapos na ialay ni Cristo ang isang handog para sa kasalanan magpakailanman, umupo siya sa kanang kamay ng Diyos,
kintvasau pApanAzakam ekaM baliM datvAnantakAlArtham Izvarasya dakSiNa upavizya
13 naghihintay hanggang ang kaniyang mga kaaway ay maibaba at gawing isang patungan para sa kaniyang paanan.
yAvat tasya zatravastasya pAdapIThaM na bhavanti tAvat pratIkSamANastiSThati|
14 Dahil sa pamamagitan ng isang handog ay kaniyang ginawang ganap magpakailanman ang mga taong inihandog sa Diyos.
yata ekena balidAnena so'nantakAlArthaM pUyamAnAn lokAn sAdhitavAn|
15 At nagpapatotoo rin sa atin ang Banal na Espiritu. Sapagkat unang sinabi niya,
etasmin pavitra AtmApyasmAkaM pakSe pramANayati
16 '' 'Ito ang tipan na aking gagawin sa kanila pagkatapos ng mga araw na iyon,' ang sabi ng Panginoon, 'Ilalagay ko ang aking mga kautusan sa kanilang mga puso at isusulat ko ang mga iyon sa kanilang mga isip.”'
"yato hetostaddinAt param ahaM taiH sArddham imaM niyamaM sthirIkariSyAmIti prathamata uktvA paramezvareNedaM kathitaM, teSAM citte mama vidhIn sthApayiSyAmi teSAM manaHsu ca tAn lekhiSyAmi ca,
17 Pagkatapos sinabi niya, “Hindi ko na aalalahanin pa ang kanilang mga kasalanan at paglabag sa kautusan.”
aparaJca teSAM pApAnyaparAdhAMzca punaH kadApi na smAriSyAmi|"
18 Ngayon kung saan may kapatawaran na para sa mga ito, wala ng pag-aalay pa para sa kasalanan.
kintu yatra pApamocanaM bhavati tatra pApArthakabalidAnaM puna rna bhavati|
19 Kaya naman, mga kapatid, may pananalig tayong makakapasok sa kabanal-banalang lugar sa pamamagitan ng dugo ni Jesus.
ato he bhrAtaraH, yIzo rudhireNa pavitrasthAnapravezAyAsmAkam utsAho bhavati,
20 Iyon ang paraan na kaniyang binuksan para sa atin sa pamamagitan ng kaniyang katawan, isang bago at buhay na daan sa pamamagitan ng tabing.
yataH so'smadarthaM tiraskariNyArthataH svazarIreNa navInaM jIvanayuktaJcaikaM panthAnaM nirmmitavAn,
21 At dahil mayroon tayong dakilang pari sa bahay ng Diyos,
aparaJcezvarIyaparivArasyAdhyakSa eko mahAyAjako'smAkamasti|
22 Lumapit tayo na may totoong puso na may lubos na katiyakan ng pananampalataya, na may mga pusong nawisikan at nilinis mula sa masamang budhi at ang ating katawan na nahugasan ng dalisay na tubig.
ato hetorasmAbhiH saralAntaHkaraNai rdRDhavizvAsaiH pApabodhAt prakSAlitamanobhi rnirmmalajale snAtazarIraizcezvaram upAgatya pratyAzAyAH pratijJA nizcalA dhArayitavyA|
23 Panghawakan ding mabuti ang paghahayag ng ating pananalig ng walang pag-aalinlangan, sapagkat ang Diyos na siyang nangako ay tapat.
yato yastAm aGgIkRtavAn sa vizvasanIyaH|
24 Kaya isaalang-alang natin kung paano pasisiglahin ang isa't- isa sa pag-ibig at sa mga mabubuting gawa.
aparaM premni satkriyAsu caikaikasyotsAhavRddhyartham asmAbhiH parasparaM mantrayitavyaM|
25 Huwag tayong tumigil sa pagtitipon-tipon ng magkakasama, katulad ng ginawa ng ilan. Sa halip, palakasin pa natin ng higit ang isa't isa, ngayong nakikita ninyo na nalalapit na ang araw.
aparaM katipayalokA yathA kurvvanti tathAsmAbhiH sabhAkaraNaM na parityaktavyaM parasparam upadeSTavyaJca yatastat mahAdinam uttarottaraM nikaTavartti bhavatIti yuSmAbhi rdRzyate|
26 Sapagkat kung ating sasadyain ang paggawa ng kasalanan pagkatapos nating malaman ang kaalaman sa katotohanan, ang handog para sa kasalanan ay hindi na umiiral.
satyamatasya jJAnaprApteH paraM yadi vayaM svaMcchayA pApAcAraM kurmmastarhi pApAnAM kRte 'nyat kimapi balidAnaM nAvaziSyate
27 Sa halip, mayroon lamang tiyak na inaasahang nakakatakot na hatol at nagngangalit na apoy na tutupok sa mga kaaway ng Diyos.
kintu vicArasya bhayAnakA pratIkSA ripunAzakAnalasya tApazcAvaziSyate|
28 Sinuman na lumabag sa kautusan ni Moises ay mamamatay ng walang awa sa patunay ng dalawa o tatlong saksi.
yaH kazcit mUsaso vyavasthAm avamanyate sa dayAM vinA dvayostisRNAM vA sAkSiNAM pramANena hanyate,
29 Gaano pa kaya kabigat na parusa sa akala ninyo ang nararapat sa taong yumurak sa Anak ng Diyos, sinumang magturing sa dugo ng tipan na hindi banal, ang dugo na kaniyang inihandog sa Diyos—sinuman na humamak sa Biyaya ng Espiritu
tasmAt kiM budhyadhve yo jana Izvarasya putram avajAnAti yena ca pavitrIkRto 'bhavat tat niyamasya rudhiram apavitraM jAnAti, anugrahakaram AtmAnam apamanyate ca, sa kiyanmahAghorataradaNDasya yogyo bhaviSyati?
30 Sapagkat kilala natin ang nagsabi nito, “Akin ang paghihiganti at ako ang maniningil.” At muli, “Hahatulan ng Panginoon ang kaniyang mga tao.”
yataH paramezvaraH kathayati, "dAnaM phalasya matkarmma sUcitaM pradadAmyahaM|" punarapi, "tadA vicArayiSyante parezena nijAH prajAH|" idaM yaH kathitavAn taM vayaM jAnImaH|
31 Nakakatakot nga ang mahulog sa mga kamay ng buhay na Diyos!
amarezvarasya karayoH patanaM mahAbhayAnakaM|
32 Ngunit alalahanin ninyo ang mga araw na nagdaan, pagkatapos na kayo ay maliwanagan kung papaanong kayo ay nagtiis ng matinding pagdurusa.
he bhrAtaraH, pUrvvadinAni smarata yatastadAnIM yUyaM dIptiM prApya bahudurgatirUpaM saMgrAmaM sahamAnA ekato nindAklezaiH kautukIkRtA abhavata,
33 Nailantad kayo sa madla ng may pangungutya sa pamamagitan ng mga panlalait, pag-uusig at kayo ay kabilang sa mga nakaranas ng ganitong pagdurusa.
anyatazca tadbhoginAM samAMzino 'bhavata|
34 Sapagkat mayroon kayong habag sa mga bilanggo, at inyong tinanggap nang may kagalakan ang pagsamsam ng inyong mga ari-arian, na alam ninyo sa inyong mga sarili na mayroon kayong mas mabuti at walang hanggang pag-aari.
yUyaM mama bandhanasya duHkhena duHkhino 'bhavata, yuSmAkam uttamA nityA ca sampattiH svarge vidyata iti jJAtvA sAnandaM sarvvasvasyApaharaNam asahadhvaJca|
35 Kaya nga huwag ninyong isasawalang-bahala ang inyong pagtitiwala na may dakilang gantimpala.
ataeva mahApuraskArayuktaM yuSmAkam utsAhaM na parityajata|
36 Sapagkat kailangan ninyo ng pagtitiyaga upang inyong matanggap ang ipinangako ng Diyos pagkatapos ninyong magawa ang kaniyang kalooban.
yato yUyaM yenezvarasyecchAM pAlayitvA pratijJAyAH phalaM labhadhvaM tadarthaM yuSmAbhi rdhairyyAvalambanaM karttavyaM|
37 “Sapagkat sa kaunting panahon, ang siyang paparating ay tiyak na darating at hindi ito maaantala.
yenAgantavyaM sa svalpakAlAt param AgamiSyati na ca vilambiSyate|
38 Mabubuhay ang matuwid kong lingkod sa pamamagitan ng pananampalataya. Kung tatalikod siya, hindi ako masisiyahan sa kaniya.”
"puNyavAn jano vizvAsena jIviSyati kintu yadi nivarttate tarhi mama manastasmin na toSaM yAsyati|"
39 Ngunit hindi tayo katulad ng ilang tumalikod at napahamak. Sa halip, tayo ay ilan sa mga may pananampalataya upang mapanatili ang ating mga kaluluwa.
kintu vayaM vinAzajanikAM dharmmAt nivRttiM na kurvvANA AtmanaH paritrANAya vizvAsaM kurvvAmahe|
