Genesis 8

1 Isinaalang-alang ng Diyos si Noe, lahat ng mga mababangis na hayop, at lahat ng alagang mga hayop na kasama niya sa arka. Ginawa ng Diyos na umihip ang isang hangin sa ibabaw ng mundo, at nagsimulang humupa ang tubig.

And God remembered Noah, and all the beasts, and all the cattle that were with him in the ark. And God made a wind to pass over the earth, and the waters subsided.

2 Ang mga bukal sa ilalim at ang mga bintana ng langit ay nagsara, at tumigil ang pag-ulan.

Also the fountains of the deep and the windows of heaven were stopped, and the rain from heaven was restrained.

3 Ang mga tubig baha ay nagpatuloy na humupa mula sa mundo. At pagkalipas ng isandaan at limampung araw, ang tubig ay lubhang nabawasan.

And the waters returned from off the earth continually. And after the end of a hundred and fifty days the waters decreased.

4 Sumadsad ang arka sa ikapitong buwan, sa ikalabimpitong araw ng buwan, sa ibabaw ng mga bundok ng Ararat.

And the ark rested in the seventh month, on the seventeenth day of the month, upon the mountains of Ararat.

5 Ang tubig ay nagpatuloy na humupa hanggang sa ikasampung buwan. Sa unang araw ng buwan, ang mga tuktok ng mga bundok ay lumitaw.

And the waters decreased continually until the tenth month. In the tenth month, on the first day of the month, the tops of the mountains were seen.

6 At nangyari pagkaraan ng apatnapung araw na binuksan ni Noe ang bintana ng arka na kanyang ginawa.

And it came to pass at the end of forty days, that Noah opened the window of the ark which he had made.

7 Nagpalipad siya ng isang uwak at ito ay nagparoo't nagparito hanggang sa natuyo ang tubig mula sa mundo.

And he sent forth a raven. And it went forth to and fro, until the waters were dried up from off the earth.

8 Pagkatapos ay nagpalipad siya ng isang kalapati upang tingnan kung ang tubig ay humupa na mula sa ibabaw ng lupa,

And he sent forth a dove from him, to see if the waters were abated from off the face of the ground.

9 pero ang kalapati ay walang nakitang lugar upang ipahinga ang kanyang paa, at bumalik ito sa kanya sa arka, dahil natatakpan pa rin ng tubig ang buong mundo. Iniabot niya ng kanyang kamay, at kinuha at dinala niya ito kasama niya sa arka.

But the dove found no rest for the sole of her foot. And she returned to him to the ark, for the waters were on the face of the whole earth. And he put forth his hand, and took her, and brought her in to him into the ark.

10 Naghintay siya ng pito pang mga araw at pinalipad niyang muli ang kalapati mula sa arka.

And he stayed yet another seven days, and again he sent forth the dove out of the ark.

11 Bumalik ang kalapati sa kanya kinagabihan. Masdan! Sa kanyang bibig ay may sariwang pitas ng dahon ng olibo. Kaya nalaman ni Noe na ang tubig ay humupa mula sa mundo.

And the dove came in to him at evening. And, lo, in her mouth an olive leaf plucked off, so Noah knew that the waters were abated from off the earth.

12 Naghintay siya ng pito pang araw, at pinalipad niyang muli ang kalapati. Hindi na ito muling bumalik sa kanya.

And he stayed yet seven other days, and sent forth the dove. And she did not return again to him any more.

13 Nangyari na sa ika-anim na raan at isang taon, sa unang buwan, sa unang araw ng buwan, na natuyo na ang mga tubig mula sa mundo. Inalis ni Noe ang takip ng arka, tumingin sa labas, at masdan, nakita niya ang ibabaw ng lupa ay tuyo na.

And it came to pass in the six hundred and first year, in the first month, the first day of the month, the waters were dried up from off the earth. And Noah removed the covering of the ark, and looked. And, behold, the face of the ground was dried.

14 Sa pangalawang buwan ng ikadalawampu't pitong araw ng buwan, ang mundo ay tuyo na.

And in the second month, on the twenty-seventh day of the month, the earth was dry.

15 Sinabi ng Diyos kay Noe,

And God spoke to Noah, saying,

16 “Lumabas ka sa arka, ikaw, ang iyong asawa, ang iyong mga anak na lalaki, at ang mga asawa ng iyong mga anak na lalaki.

Go forth from the ark, thou, and thy wife, and thy sons, and thy sons' wives with thee.

17 Dalhin mo palabas ang bawat buhay na nilalang ng lahat ng laman na kasama mo, pati na ang mga ibon, ang mga alagang hayop, at ang bawat gumagapang na bagay na gumagapang sa ibabaw ng mundo, upang sila ay lumaganap sa buong mundo, maging mabunga, at magpakarami sa mundo.”

Bring forth with thee every living thing that is with thee of all flesh, both birds and cattle, and every creeping thing that creeps upon the earth, that they may breed abundantly on the earth, and be fruitful, and multiply upon the earth.

18 Kaya lumabas si Noe kasama ang kanyang mga anak na lalaki, kanyang asawa, at mga asawa ng kanyang mga anak na lalaki na kasama niya.

And Noah went forth, and his sons, and his wife, and his sons' wives with him.

19 Bawat buhay na nilikha, bawat gumagapang na bagay, at bawat ibon, lahat ng bagay na gumagalaw sa mundo, ayon sa kanilang mga pamilya, ay umalis sa arka.

Every beast, every creeping thing, and every bird, whatever moves upon the earth, according to their families, went forth out of the ark.

20 Gumawa ng altar si Noe para kay Yahweh. Kumuha siya ng ilang malinis na hayop at ilang malinis na ibon, at naghandog ng handog na susunugin sa altar.

And Noah built an altar to Jehovah, and took of every clean beast, and of every clean bird, and offered burnt offerings on the altar.

21 Naamoy ni Yahweh ang kaaya-ayang halimuyak at sinabi niya sa kanyang puso, “Hindi ko na muling susumpain ang lupa dahil sa sangkatauhan, kahit na ang ninanais ng kanilang mga puso ay masama mula sa pagkabata. Ni muli kong wawasakin ang lahat ng may buhay, tulad nang ginawa ko.

And Jehovah smelled the sweet savor. And Jehovah said in his heart, I will not again curse the ground any more for man's sake, for that the imagination of man's heart is evil from his youth. Neither will I again any more smite everything living, as I have done.

22 Habang ang mundo ay nananatili, ang panahon ng pagtatanim at pag-aani, lamig at init, tag-araw at tagginaw, at ang araw at gabi ay hindi hihinto.”

While the earth remains, seedtime and harvest, and cold and heat, and summer and winter, and day and night shall not cease.

A Dove is Sent Forth from the Ark