Genesis 47
1 Pagkatapos pumasok si Jose at sinabi sa Paraon, “Ang aking ama at ang aking mga kapatid na lalaki, ang kanilang mga hayop, ang kanilang mga alagang kawan, at ang lahat ng kanilang pagmamay-ari, ay dumating na galing sa lupain ng Canaan. Tingnan mo, sila ay nasa lupain na ng Gosen.
Hiti chun Joseph ache lut in Pharaoh henga thu agalhut in, ‘‘Kapa le ka sopite akelngoi ho jouse le aganchau toh chule aneijouseu toh kilhon in Canaan gam'a kon in ahung lhung tauve; tuhin Goshem gamsunga aum uve,” aga ti.
2 Sinama niya ang lima sa kanyang mga kapatid na lalaki at ipinakilala sila sa Paraon.
Chuin Joseph in asopi ho lah a mi nga alhengdoh in Pharaoh henga phondohna aneiyin ahi.
3 Sinabi ng Paraon sa kanyang mga kapatid na lalaki, “Ano ang hanapbuhay ninyo?” Sinabi nila sa Paraon, “Ang iyong mga lingkod ay mga pastol, katulad ng aming mga ninuno.
Chuin Pharaoh in amaho chu thu adong tan, “Nangma ho ipi natong nahiu ham?” amahon adonbut un, “Keima ho nasohte ho hi kapu kapate khanga patna kelngoi ching ka hiuve atiuvin ahi.”
4 Pagkatapos sinabi nila kay Paraon, “Pumunta kami bilang pansamantalang mamamayan sa lupain. Wala ng pastulan para sa mga hayop ng inyong mga lingkod, dahil malubha na ang taggutom sa lupain ng Canaan. Kaya ngayon, pakiusap hayaan niyo ang iyong mga lingkod na manirahan sa lupain ng Gosen.”
Amahon Pharaoh henga ahoulim un, hiche gam'a cheng dinga hi keiho ka hung taovu ahe, ajeh chu nasoh teho hi kelngoi vah ka hiuvin, hamdong jong Canaan lhang lama aum tapoi; Hijeh chun lungset tah in Goshem lhang langa nei chen sah un kel hah sung in atiuvin ahi.
5 Pagkatapos nagsalita ang Paraon kay Jose, at sinabing, “Ang iyong ama at ang iyong mga kapatid na lalaki ay pumunta sa iyo,
Hichun Pharaoh in Joseph jah a aseiye, “Napa ahin, na sopi ho nangma koma din ahung tauve.
6 Ang lupain ng Ehipto ay nasa harapan mo. Patirahin mo ang iyong ama at ang iyong mga kapatid na lalaki sa pinakamainam na rehiyon, sa lupain ng Gosen. Kung may kakilala kang mga lalaki mula sa kanila na may kakayahan, ilagay mo sila bilang tagapamahala sa aking mga alagang hayop.”
Nangman lhen peh tan Egypt gamsung pumpia amaho achen thei na diuvin, chule Egypt gamsung a apha pen chu pen ati; Hichun Goshem lhang lam chu pen amaho din ati. Chule amaho lah a miching thepna nei aumle keima gancha ho vetup din nei koi peh in,” ati.
7 Pagkatapos dinala ni Jose ang kanyang ama na si Jacob at ipinakilala siya sa Paraon. Pinagpala ni Jacob si Paraon.
Hichun Joseph in apa Jacob chu Pharaoh koma ahin puijin akihet tohsah in chujouvin Jacob in Pharaoh chu phatthei aboh in ahi.
8 Sinabi ng Paraon kay Jacob, “Gaano ka na katagal nabubuhay?”
Chuin Pharaoh in “Kum ijat na hitam tin Jacob chu adong in ahi.”
9 Sinabi ni Jacob kay Paraon, “Ang mga taon ng aking mga paglalakbay ay isandaan at tatlumpu. Ang mga taon ng aking buhay ay maikli at masakit. Hindi ito kasintagal ng aking mga ninuno.”
Jacob in adonbut in, “Keima hi leiset chunga lam ka hin jotna patna hi kum ja khat le som thum tobang ka hitai; Amavang ka hinkho hi kapate ho kapute ho sang in achom jo na laiye,” ati.
10 Pagkatapos pinagpala ni Jacob ang Paraon at umalis mula sa kanyang harapan.
Hichun Jacob in Pharaoh avel in adalhah masang in avel in phatthei aboh kit in ahi.
11 Pagkatapos pinatira ni Jose ang kanyang ama at ang kanyang mga kapatid na lalaki. Binigyan niya sila ng lupain sa Ehipto, ang pinakamainam na lupain, sa lupain ng Rameses, ayon sa utos ng Paraon.
Joseph in apa Jacob ahin asopiho abonchauvin Egypt gamsunga achensah tan, chule nei le gou jong apen gam jong apha pen Ramases lhangjol lam chu Pharaoh thupeh dungjui in ape tan ahi.
12 Binigyan ni Jose ng pagkain ang kanyang ama, mga kapatid, at lahat ng sambahayan ng kanyang ama, ayon sa bilang ng kanilang kasama sa bahay.
Chuin Joseph in apa ahin, asopite ahin abonchauvin amahon angaichat dungjui in ape sohkei jin, chule chapang neocha cha ho gei ding in jong ape jeng tan ahi.
13 Ngayon wala ng pagkain sa lahat ng lupain; dahil malubha na ang taggutom. Ang lupain ng Ehipto at ang lupain ng Canaan ay nakatiwangwang dahil sa taggutom.
Phat chomkhat jouvin neh-leh-chah ahah lheh jeng tan, anchang kikoi jouse jong ane chai gam tauve, Egypt gamsung le Canaan gamsunga mipite jouse neh le chah hahsat jeh in mipi thi ding in aum gam tan ahi.
14 Naipon ni Jose ang lahat ng salaping nasa lupain ng Ehipto at sa lupain ng Canaan, sa pamamagitan ng pagbebenta ng butil sa mga mamamayan. Pagkatapos dinala ni Jose ang salapi sa palasyo ng Paraon.
Joseph in sum le pai akhol doh jouse chu Egypt gamsung ahin Canaan gamsunga anchang achoh nau sum jouse chu Pharaoh gou kholna muna ahin polut tai.
15 Nang naubos na ang lahat ng salapi sa mga lupain ng Ehipto at Canaan, lahat ng mga taga-Ehipto ay pumunta kay Jose at sinabing, “Bigyan mo kami ng pagkain! Bakit kami mamamatay sa iyong harapan dahil ubos na ang aming salapi?
Mipite jouse Egypt akon ahin, Canaan a kon ahin, sum le pai jouse alhahsam phat in Joseph koma ahung taovun ahi, Amaho akap'un “Sum le pai Sana le dangka ho jouse akichai tai; an neh ding neipeh lou ule nangma mitmua thiding ka hitauve atiuvin ahi.”
16 Sinabi ni Jose, “Kung wala na kayong salapi, dalhin ninyo ang inyong mga hayop at bibigyan ko kayo ng pagkain bilang kapalit ng inyong mga alagang hayop.”
Hichun Joseph in adonbut in, “Na dangka hou abei tah le nagancha hou keima henga hinkai jun, keiman nangho gancha hotoh kitoh ding an neh ding kalhet peh ding na hiuve ati.
17 Kaya dinala nila ang kanilang mga alagang hayop kay Jose. Binigyan sila ni Jose ng pagkain bilang kapalit ng kanilang mga kabayo, mga hayop, mga kawan, at mga asno. Pinakain niya sila ng tinapay kapalit ng kanilang mga hayop sa taon na iyon.
Hichun amahon an nehtoh lheh ding in agancha hou jouse Joseph koma ahin kaiyun, chule sakol hon ho ahin, kelngoi hon hole keltah hon ho ahin chule abong hon ho le sangan ho jouse jong Joseph koma alheh cheh un hichun aman kum khat an neh ding apeh be kit tan ahi.
18 Nang natapos ang taong iyon, pumunta sila sa kanya nang sumunod na taon at sinabi sa kanya, “Hindi kami magtatago sa aming amo na ubos na ang lahat ng aming salapi, at ang mga baka pag-aari na ng aming amo. Wala ng natira pa sa paningin ng aming amo, maliban sa aming katawan at ang aming lupain.
Amavang hiche kum chu akichai kit tan, kumthat ahung lhung kittan hichun amahon a seikit tauve, “Nangma akon in imacha ka im thei tapouve, Ajeh chu ka dangka hou se la aki chaitan, ka gancha hou ka bong hou la abei tan, tua hi keima hon imacha peh ding ka neita pouve, tua hi ka tahsao le ka leiset bou'u aum tai.
19 Bakit kami mamamatay sa harap ng iyong mga mata, kami at ang aming lupain? Bilhin mo kami at ang aming lupain kapalit ng pagkain, at kami at ang aming lupain ay magiging mga lingkod ni Paraon. Bigyan mo kami ng binhi para mabuhay kami at hindi mamatay, at ang aming lupain ay hindi mapababayan.
Nangma mitmua iti ka moh thi thei diu ham keima ho tahsa ahin ka leiset'u hi an neh ding toh lheh jeng tau vinge atiuve; ka leiset u ahin ka tahsau ahin Pharaoh soh in umtau ving kate, hijeh chun anchang neh ding neipe uvin, kathi lou na diuvin, chule leiset gam chu mohseh a umlou a asetna lou ding in atiuve.
20 Kaya nabili ni Jose ang buong lupain ng Ehipto para sa Paraon. Ibinenta ng bawat mamamayan ng Ehipto ang kanilang mga bukid, dahil napakalubha na ng taggutom. Sa paraang ito, ang lupain ay naging pag-aari na ng Paraon.
Hichun Joseph in Egypt gamsunga leiset jouse Pharaoh din Egypt mite koma kon in achodoh soh tan ahi.
21 Tungkol naman sa mga tao, ginawa niya silang alipin mula sa dulong hangganan ng Ehipto hanggang sa kabilang dulo.
Mipi ho vang chu ahile khopi akon in gam ong thinglhang lama asol in Egypt gamsunga mun khat a patin mun chom a asol in ahi.
22 Ang lupain lamang ng mga pari ang hindi nabili ni Jose dahil ang mga pari ay binibigyan ng rasyon. Kumakain sila mula sa rasyon na ibinibigay ng Paraon sa kanila. Kaya hindi nila ipinagbili ang kanilang lupain.
Gam leiset Joseph in ana choh lou chu ahile thempu ho gam ahi. Ajeh chu hitobang thempu ho chu ana kipe doh aum in, amaho chun Pharaoh a kona an neh ana kisan'u ahi jeh ahi, chule agam leiset'u jong kichol ngai lou ahi.
23 Pagkatapos sinabi ni Jose sa mga tao, “Masdan ninyo, binili ko kayo at ang inyong lupain sa araw na ito para sa Paraon. Ngayon narito ang mga binhi para sa inyo, at tatamnan niyo ang lupain.
Hichun Joseph in mipite lah a ahoulim in, “Veuvin tunia keiman nangho chule nagam leiset'u Pharaoh adia ka chohdoh ahitai keiman nangho muchi kapeh ding nanghon na phailei uva chang na tu theiyu ahitai.
24 Sa anihan, magbigay kayo ng ikalimang bahagi sa Paraon, at ang apat na bahagi ay para sa inyong sarili, para sa binhi ng lupain at para pagkain ng inyong sambahayan at inyong mga anak.”
Chule nangman chang na at teng hop nga lah a hop khat Pharaoh adia napeh ding hopli chu nangma muchi adia na kikoi diu, chule nangma ho insung mite an neh a pang ding aneocha cha ho geija kapeh na hiuve.
25 Sinabi nila, “Iniligtas mo ang buhay namin. Sana ay maging kalugod-lugod kami sa iyong mga mata. Kami ay magiging mga alipin ng Paraon.”
Amahon aphong doh un, “Keima ho hinkho hi nangman neihuh doh peh'u ahi atiuve, chule nangma phatsah bang hi jeng hen; chule lungset tah in ka pakai pa Pharaoh soh in pangmai jeng tau vinge atiuvin ahi.”
26 Kaya ginawa itong kautusan ni Jose na umiiral pa rin sa lupain ng Ehipto hanggang sa araw na ito, na ang ikalimang bahagi ay magiging pag-aari ng Paraon. Ang lupain lang ng mga pari ang hindi napunta sa Paraon.
Chule Joseph in dan asem in Egypt gam'a tuni geihin aki mang na laiye, hichu ahile Pharaoh in hop nga lah a hopkhat ane jing na laiyin, thempu ho a tilou chu gam leiset abona Pharaoh a ahi tai.
27 Kaya si Israel ay nanirahan sa lupain ng Ehipto, sa lupain ng Goshen. Ang kanyang mga tao roon ay nakakuha ng mga ari-arian. Sila ay mabunga at dumami ng lubos.
Hichun phat chomkhat jouvin, Israel mipite chun Egypt gamsunga Goshem lhanglam chu alodim tauvin, hichea pat chun amahon nei le gou akilamdoh un, abol jouse'u jong nasatah in apung tul tul jengun ahi.
28 Si Jacob ay tumira sa Ehipto ng labimpitong taon, kaya ang mga taon ng buhay ni Jacob ay isandaan at apatnapu't pitong taon.
Hichun Jacob chu Egypt ahung lhun jouvin kum som le kum sagi ahinbe in Jacob hin nikho abon bon'a kum jakhat le kum som li le kum sagi alhing in ahi.
29 Nang malapit na ang oras ng kamatayan ni Israel, tinawag niya ang kanyang anak na si Jose at sinabihan siyang, “Kung ngayon ako ay kalugod-lugod sa iyong paningin, ilagay mo ang iyong kamay sa ilalim ng aking hita, at pakitaan mo ako ng katapatan at pagiging mapagkakatiwalaan. Pakiusap huwag mo akong ilibing sa Ehipto.”
Israel chu athi tei ding nikho ahung nai tul tul phat in aman jong achapa Joseph akouvin ajah a “Na mit mua nangma ka lung lhaisah jouva ahile gunchu tah le kitah tah a nei bolna ding in kataipi gui noi tuhin lang Egypt gam'a neihin vuilou hel na dingin kitep in;
30 Pagtulog ko kasama ng aking mga ama, ilabas mo ako sa Ehipto at ilibing sa libingan ng aking mga ninuno.” Sinabi ni Jose, “Gagawin ko ang sinabi mo.”
Keima ka hinkho ahung beiteng lungset tah in ka tahsa hi Egypt akon in eipo doh inlang kapu kapate kivui na muna neivui in, hichun Joseph jong aki hahsel in, “Keiman nangma seibang bang in hinbol peh nang kate,” ati.
31 Sinabi ni Israel, “Mangako ka sa akin,” at si Jose ay nangako sa kanya. Pagkatapos yumuko si Israel sa ulunan ng kanyang higaan.
Hichun Jacob in avel in aseikti in, “Nangma kitep in ati, hichun Joseph akihahsel tan, chuin Jacob chu alupna a akhup lang in alum tai.”
