Genesis 3
1 Ngayon ang ahas ay higit na tuso kaysa sa anumang ibang mabangis na hayop sa bukid na ginawa ni Yahweh na Diyos. Sinabi niya sa babae, “Talaga bang sinabi ng Diyos, “Hindi kayo dapat kumain mula sa anumang puno ng hardin?”
Pea naʻe olopoto lahi hake ʻae ngata ʻi he manu kotoa pē ʻoe fonua, ʻaia naʻe ngaohi ʻe Sihova ko e ʻOtua. Pea pehē ʻe ia ki he fefine, “ʻOku moʻoni koā kuo pehē ʻe he ʻOtua, ‘ʻE ʻikai te mo kai ʻi he ʻakau kotoa pē ʻoe ngoue?’”
2 Sinabi ng babae sa ahas, “Maaari naming kainin ang bunga mula sa mga puno ng hardin,
Pea naʻe pehē ʻe he fefine ki he ngata, “ʻOku ngofua ʻema kai ʻi he fua ʻoe ngaahi ʻakau ʻoe ngoue:
3 pero tungkol sa bunga ng puno na nasa gitna ng hardin, sinabi ng Diyos, “Hindi ninyo maaaring kainin ito, ni hindi ninyo ito maaaring hawakan, o mamamatay kayo.'”
Ka ko e fua ʻoe ʻakau ʻaia ʻoku ʻi he loto ngoue, kuo folofola mai ʻe he ʻOtua, ‘ʻE ʻikai te mo kai ai, pea ʻe ʻikai te mo ala ki ai, telia naʻa mo mate.’”
4 Sinabi ng ahas sa babae, “Tiyak na hindi kayo mamamatay.
Pea pehē ʻe he ngata ki he fefine, “ʻOku ʻikai moʻoni te mo mate.
5 Dahil alam ng Diyos na sa araw na kainin ninyo ito mabubuksan ang inyong mga mata, at kayo ay magiging tulad ng Diyos, na nakaaalam ng mabuti at masama.”
He ʻoku ʻilo ʻe he ʻOtua, ʻi he ʻaho te mo kai ai, ʻe toki ʻā ai homo mata, pea te mo hangē ko e ʻotua, ke ʻilo ai ʻae lelei mo e kovi.”
6 At nang nakita ng babae na ang puno ay mabuti para sa pagkain at kaaya-aya sa paningin, at ang puno ay kanais-nais para gawing matalino ang isang tao, kumuha siya ng bunga nito at kinain ito. At binigyan niya ang kanyang asawa na kasama niya, at kinain niya ito.
Pea ʻi he mamata ʻe he fefine ʻoku lelei ʻae ʻakau ki he kai, mo matamatalelei ki he mata, pea ko e ʻakau ke velevele ki ai ke fakapotoʻi, naʻa ne toʻo ai hono fua, ʻo kai, pea naʻa ne ʻange foki ki hono ʻhusepāniti, pea naʻa ne kai.
7 Parehong nabuksan ang kanilang mga mata, at nalaman nilang sila ay hubad. Pinagsama-sama nilang tinahi ang mga dahon ng igos at gumawa ng mga pantakip para sa kanilang mga sarili.
Pea naʻe ʻā ai ʻae mata ʻokinaua ʻosi pe, pea na ʻilo kuo na telefua; pea naʻa na tui ʻae lou fiki, ʻona vala ʻaki ia.
8 Narinig nila ang tunog ni Yahweh na Diyos na naglalakad sa hardin sa kalamigan ng araw, kaya ang lalaki at ang kanyang asawa ay nagtago mula sa presensya ni Yahweh na Diyos sa mga punong-kahoy ng hardin.
Pea naʻa na fanongo ki he leʻo ʻo Sihova ko e ʻOtua, ʻi he ʻalu ʻi he ngoue ʻi he mokomoko ʻoe ʻaho: pea naʻe toitoi ʻa ʻAtama mo hono uaifi, mei he ʻao ʻo Sihova ko e ʻOtua, ʻi he ngaahi ʻakau ʻoe ngoue.
9 Tinawag ni Yahweh na Diyos ang lalaki at sinabi sa kanya, “Nasaan ka?”
Pea naʻe ui ʻe Sihova ko e ʻOtua kia ʻAtama, ʻo ne pehē kiate ia, “ʻOku ke ʻi fē?”
10 Sinabi ng lalaki, “Narinig kita sa hardin, at natakot ako, dahil ako ay hubad. Kaya itinago ko ang aking sarili.”
Pea pehē ʻe ia, “Naʻaku fanongo ki ho leʻo ʻi he ngoue, pea naʻaku manavahē, koeʻuhi kuo u telefua; pea u toitoi ai.”
11 Sinabi ng Diyos, “Sinong nagsabi sa iyo na ikaw ay hubad? Kumain ka ba mula sa punong iniutos kong huwag mong kakainan?”
Pea pehē ʻe ia, “Ko hai kuo fakahā kiate koe ʻoku ke telefua? Kuo ke kai ʻi he ʻakau, ʻaia naʻaku fekau kiate koe, ke ʻoua naʻa ke kai ai?”
12 Sinabi ng lalaki, “Ang babae na ibinigay mo sa akin, binigyan niya ako ng bunga mula sa puno at kinain ko ito.”
Pea pehē ʻe he tangata, “Ko e fefine ʻaia naʻa ke foaki ke ma nonofo, naʻe ʻomi ʻe ia kiate au mei he ʻakau pea u kai ai.”
13 Sinabi ni Yahweh na Diyos sa babae, “Ano ba itong ginawa mo?” Sinabi ng babae, “Nilinlang ako ng ahas, at kumain ako.”
Pea naʻe folofola ʻa Sihova ko e ʻOtua ki he fefine, “Ko e hā eni kuo ke fai?” Pea pehē ʻe he fefine, “Naʻe kākaaʻi au ʻe he ngata, pea u kai.”
14 Sinabi ni Yahweh na Diyos sa ahas, “Dahil ginawa mo ito, sumpain ka sa lahat ng mga hayop at sa lahat ng mababangis na hayop sa bukid. Gagapang ka sa pamamagitan ng iyong tiyan at alikabok ang iyong kakainin sa lahat ng araw ng iyong buhay.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova ko e ʻOtua ki he ngata, “Koeʻuhi kuo ke fai eni, kuo ke malaʻia lahi hake ʻi he fanga manu lalata kotoa pē, mo e manu kotoa pē ʻoe vao; te ke ngaolo koe ʻi ho kete, pea te ke kai ʻae efu ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē ʻo hoʻo moʻui:
15 Maglalagay ako ng poot sa pagitan mo at ng babae, at sa pagitan ng iyong binhi at ng kanyang binhi. Dudurugin niya ang iyong ulo, at tutuklawin mo ang kanyang sakong.”
pea te u tuku ʻae taufehiʻa ʻiate koe mo e fefine, pea ki ho hako mo hono hako; ʻe laiki ʻe ia ho ʻulu, pea te ke fakavolu ʻe koe ʻa hono muivaʻe.”
16 Sinabi niya sa babae, “Higit kong patitindihin ang sakit mo sa panganganak; sa sakit ka magsisilang ng mga anak. Ang iyong pagnanais ay para sa iyong asawa, subalit pamumunuan ka niya.”
Pea naʻe pehē ʻe ia ki he fefine, “Te u fakalahi ʻaupito ʻa hoʻo mamahi ʻi hoʻo fanafanau: te ke fāʻeleʻi ʻae fānau ʻi he mamahi; pea ʻe ʻi ho husepāniti ʻa hoʻo holi, pea te ne puleʻi koe.”
17 Sinabi niya kay Adan, “Dahil nakinig ka sa boses ng iyong asawa, at kumain mula sa puno, kung alin ay iniutos ko sa iyo, nang sinabi kong, “Hindi kayo maaaring kumain mula rito,' sinumpa ang lupa dahil sa iyo; sa matinding pagpapagal kakain ka mula rito sa lahat ng mga araw ng iyong buhay.
Pea naʻe pehē ʻe ia kia ʻAtama, “Koeʻuhi kuo ke tokanga ki he leʻo ʻo ho uaifi, pea kuo ke kai ʻi he ʻakau ʻaia ne u fekau kiate koe, ‘Ke ʻoua naʻa ke kai ai:’ kuo malaʻia ʻae kelekele koeʻuhi ko koe; te ke kai mei ai ʻi he mamahi ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē ʻo hoʻo moʻui;
18 Ito ay tutubuan ng mga tinik at mga damo para sa iyo, at kakainin mo ang mga pananim sa bukid.
ʻe tupu mei ai kiate koe ʻae ʻakau talatala mo e talatalaʻāmoa; pea te ke kai ʻae ʻakau iiki ʻoe fonua;
19 Kakain ka ng tinapay sa pamamagitan ng pawis ng iyong mukha, hanggang ikaw ay bumalik sa lupa, dahil kinuha ka mula rito. Dahil ikaw ay alikabok, at sa alikabok ka rin babalik.”
te ke kai ʻae meʻakai ʻi he kakava ʻo ho mata, kaeʻoua ke ke foki ki he kelekele; he naʻe toʻo koe mei ai: he ko e efu koe, pea te ke toe foki ki he efu.”
20 Tinawag ng lalaki ang kanyang asawa sa pangalang Eva dahil siya ang ina ng lahat ng mga nabubuhay.
Pea naʻe ui ʻe ʻAtama ʻae hingoa ʻo hono uaifi ko ʻIvi; koeʻuhi ko e faʻē ia ʻoe kakai moʻui kotoa pē.
21 Gumawa si Yahweh na Diyos ng mga kasuotang balat para kay Adan at para sa kanyang asawa at dinamitan sila.
Naʻe ngaohi foki ʻe Sihova ko e ʻOtua mei he kiliʻi manu, ʻae ngaahi kofu kia ʻAtama mo hono uaifi, pea naʻa ne fakakofuʻi ʻakinaua.
22 Sinabi ni Yahweh na Diyos, “Ngayon ang tao ay naging tulad na natin, na nakaaaalam ng mabuti at masama. Ngayon hindi siya dapat pahintulutang abutin ng kanyang kamay, at kumuha mula sa puno ng buhay at kumain nito, at mabuhay nang walang hanggan.”
Pea naʻe folofola ʻa Sihova ko e ʻOtua, “Vakai, kuo hoko ʻae tangata ke hangē ko ha taha ʻiate kitautolu, ke ne ʻilo ʻae lelei mo e kovi: pea ko eni, telia naʻa mafao atu ʻe ia hono nima, pea ne toli foki mei he ʻakau ʻoe moʻui, ʻo kai, pea moʻui ʻo taʻengata:”
23 Kaya pinalabas sila ni Yahweh na Diyos mula sa hardin ng Eden, para bungkalin ang lupa kung saan siya kinuha.
Ko ia naʻe fekau atu ia ʻe Sihova ko e ʻOtua mei he ngoue ʻo ʻIteni, ke ne ngāue ki he kelekele ʻaia naʻe toʻo ia mei ai.
24 Kaya pinalabas ng Diyos ang lalaki mula sa hardin, at nilagay niya ang querubin sa silangan ng hardin ng Eden, at isang nagliliyab na espada na umiikot sa bawat panig, upang bantayan ang daan patungo sa puno ng buhay.
Pea naʻa ne kapusi ai ʻae tangata pea ne tuku ki he [potu ]hahake ʻoe ngoue ʻo ʻIteni, ʻae selupimi, mo e heletā ulo, ʻaia naʻe foli fakatakamilo, ke leʻohi ʻae hala ʻoe ʻakau ʻoe moʻui.
