< Mga Galacia 4 >
1 Sinasabi ko na hanggang ang tagapagmana ay bata pa, wala siyang pinagkaiba sa isang alipin, kahit na siya pa ang nagmamay-ari ng buong lupain.
Belam toombaat ibah—hewah nyamka chote ah nodek tokdi jirep ah khomchoh abah uh dah likhiik ih ang ah.
2 Sa halip, nasa ilalim pa siya ng kaniyang mga tagapangalaga at mga katiwala hanggang sa dumating ang panahon na itinakda ng kaniyang ama.
Heh noodek ang tokdi, heh wah ih saapoot thiin kota ah maang langlang, heh sokboite mina loong rah ih tim jamha erah jam koh ah.
3 Kaya ganoon din tayo, noong tayo ay mga bata pa, sakop tayo ng pagkaalipin sa mga alituntunin ng daigdig.
Erah likhiikkhiik seng loong ah chiiala ni maang hak hak mongrep pante chiiala dah angti.
4 Ngunit nang dumating ang takdang panahon, ipinadala ng Diyos ang kaniyang Anak, ipinanganak ng isang babae, ipinanganak sa ilalim ng kautusan.
Eno saapoot ah chang kano, Rangte ih heh Sah miimi daapkaat taha. Heh ah mina nuh lam ih raaha no Jehudi Hootthe mong ni tong ra taha,
5 Ginawa niya ito upang tubusin ang mga nasa ilalim ng kautusan, upang matanggap natin ang pagkukupkop bilang mga anak.
Hootthe mong ni tongte loong ah dokrik ra taha, timnge liidih seng loong ah Rangte suh asah jen ang raangtaan ih ah.
6 Dahil kayo ay mga anak, ipinadala ng Diyos ang Espiritu ng kaniyang Anak sa ating mga puso, ang Espiritu na tumatawag ng, “Abba, Ama.”
Rangte ih heh susah ngeh noisok halan raangtaan ih Rangte ih Chiiala seng ten ni daapkaat taha, marah Chiiala “Ewah, Ewah” kah riinghuungta rah ih ah.
7 Sa kadahilanang ito, hindi na kayo mga alipin kundi mga anak. Kung kayo ay mga anak, kaya kayo rin ay tagapagmana sa pamamagitan ng Diyos.
Erah ang abah, sen loong ah dasah lakah ang thang heh sah ih hoon lan. Eno amadi sen heh sah angthoi, Rangte ih heh jinni heh susah loong suh kot suh jeela erah kohan.
8 Bago pa, nang hindi pa ninyo kilala ang Diyos, kayo ay mga alipin sa mga bagay na likas na hindi talaga diyos.
Jaakhoh ni bah sen ih Rangte ah tajattan, eno sen loong ah Rangte lah angka loong dasah ang tan.
9 Ngunit ngayon na kilala na ninyo ang Diyos, o higit na mabuting sabihin, ngayon na kilala na kayo ng Diyos, bakit kayo muling bumabalik sa mahina at walang silbing mga pasimulang tuntunin? Gusto niyo bang maging mga alipi muli?
Enoothong belam bah sen ih Rangte ah ejat ehan—ngah ih jen li eh ang Rangte ih sen loong ah ejat ih halan—enooba sen loong larook lata nyia menmi chanke panha chiiala loong jinnah mamah ih ngaakkaat suh thun han? Erah doh dasah we hoonkaat suh mamah ih thun han?
10 Mahigpit ninyo ipinagdiriwang ang mga natatanging araw, mga bagong buwan, mga panahon, at mga taon.
Sen loong ih mararah heh rangwuung, heh la, rangkuh, nyia heh paang ah hoondak ih bansok han.
11 Natatakot ako para sa inyo. Natatakot ako na anumang paraan ay naghirap ako sa inyo ng walang kabuluhan.
Ngah sen suh esootsaam elang! Ngah sen raangtaan ih molang ah thaangmuh doh tam ang kah ah?
12 Nakikiusap ako sa inyo, mga kapatid, maging katulad ninyo ako, sapagkat ako ay naging katulad rin ninyo. Wala kayong ginawang mali sa akin.
Phoh ano loong, sen lasih joh rumhala, nga likhiik ang we an. Mamah liidoh ngah uh sen likhiik ang lang. Sen ih nga raang ih timjih uh tathet reetan.
13 Ngunit alam ninyo na dahil sa sakit na pisikal kaya ko ipinahayag ang ebanghelyo sa inyo sa unang pagkakataon.
Ngah ih sen suh hephang di ruurangese ah tim suh nyootsoot rum taha ah taat dokthun et thaak an, ngah esat thoidi ruurangese ah nyootsoot rum taha.
14 Kahit na inilagay kayo ng aking pisikal na kalagayan sa pagsubok, hindi ninyo ako hinamak o tinanggihan. Sa halip tinanggap ninyo ako tulad ng anghel ng Diyos, na para bang ako mismo si Cristo Jesus.
Enoothong ngah khoisat ah sen suh lase kaabah uh sen ih tah chiik tahe, tah phanhaat tahe, erah thaknang ibah sen ih Rangte taangnawa rangsah tam ra hala ngeh banpoon tahe; sen ih Kristo Jisu suh kah banpoon ah jih banpoon tahe.
15 Saan, samakatuwid, na ngayon ang inyong kaligayahan? Sapagkat aking pinatotohanan sa inyo na, kung maaari, dinukot na ninyo ang inyong mga sariling mga mata at ibinigay ang mga ito sa akin.
Sen loong rapne ih roon tan ah! Mamah angta? Ngah ih jen baat mok erumha sen mik ah ejen doklot choi ang abah ngah suh kohe ngeh ah.
16 Kaya noon, naging kaaway na ba ninyo ako dahil sinasabi ko ang katotohanan sa inyo?
Amiisak tiit ah baat rumha no ngah sen damdi piiara tam ehoon lang?
17 Nagmamalasakit sila inyo, ngunit hindi sa ikabubuti. Gusto nila kayong ihiwalay sa akin para sumunod kayo sa kanila.
Wahoh loong ih sen suh neng thung ah koh ano sok halan, enoothong neng tenthun ah ese tah angka. Neng ih sen ah nga taangnawa pheehoom suh thun rumha, mamah liidih neng ih mongnook lam ih thun halan erah likhiik sen eh uh emamah toomwe ngaak thun an suh ah.
18 Laging mabuti ang magmalasakit para sa mga mabubuting dahilan, at hindi lang kung ako ay nariyan na kasama ninyo.
Sok thaak an, sen loong raangtaan ih timthan ese ang ah marah sen raangtaan ih ese ang ah erah doh senthung sentak ah mok koh an bah ah—arah bah saarookwe amiimi, ngah sen damdoh je ang doh luulu tah angka.
19 Maliliit kong mga Anak, ako ay nagdaranas muli ng sakit tulad ng babaing nanganganak para sa inyo hanggang si Cristo ay mabuo sa inyo.
Nga mongnook suh asah loong, Kristo dang ajang ah sen damdoh maang dongdong ngah noonuh nootup suh kasat ah likhiik, nga ten uh emamah ih sat lang.
20 Gusto kong nariyan ako ngayon kasama ninyo at baguhin ang aking tono, dahil ako ay naguguluhan tungkol sa inyo.
Ngah amadoh sen damdoh angtang bah timthan ese ang thengta, ngah ih sen ah toongtang lam ih lamse nah siit theng rum taha. Ngah sen suh rapne ih sootsaam lang!
21 Sabihin ninyo sa akin, kayo na gustong magpasailalim sa kautusan, hindi ba ninyo narinig kung ano ang sinasabi ng kautusan?
Ngah ih jengkhaap cheng rum thaak ha, ngo ngo ah Hootthe lalih nah tong suh nook thaak ah: Hootthe ih timjih kali ah tatam kachaat kan?
22 Sapagkat nasusulat na si Abraham ay nagkaroon ng dalawang anak, ang isa ay sa aliping babae at ang isa ay sa malayang babae.
Eradi liiha Abraham suh heh sah enyi angta, wasiit ah danuh dowa sah angta, wasiit ah heh minuh mi dowa sah angta.
23 Gayunpaman, ang anak ng alipin ay ipinanganak sa laman, ngunit ang ipinanganak ng malayang babae ay ipinanganak sa pamamagitan ng isang pangako.
Heh sah dah nuh nawa tupta ah jojang ih tupta, enoothong heh minuh mi nawa tupta abah Rangte ih kakhamta jun ih tupta.
24 Ang mga bagay na ito ay maipapaliwanag gamit ang talinghaga, sapagkat ang dalawang babaeng ito ay katulad ng dalawang kasunduan. Ang isa sa kanila ay mula sa Bundok ng Sinai. Ipinanganak niya ang kaniyang mga anak na mga alipin. Ito ay si Hagar.
Arah nyi tiit ah tiitthaak ngeh samthun theng: nunyi ah nuumiijeng enyi di toobaat ha. Noodek esiit tupta danuh men ah Hagar eno he ah langla Sinai hakong adi jengdang kakhamta rah to baatta.
25 Ngayon ang Hagar ay Bundok ng Sinai sa Arabia. Isinisimbolo niya ang kasalukuyang Jerusalem, sapagkat siya ay nasa pagkaalipin kasama ng kaniyang mga anak.
Hagar ah Arabia hah nawa Senai kong raangtaan ih ngoot baat ha ah langla amadi Jerusalem samnuthung raang ih angla, erah samnuthung nyia erah ni tong rum ano dah rumla loong ah nyoot baat ha.
26 Ngunit ang Jerusalem na nasa taas ay malaya, iyon ay, ang ating ina.
Enoothong rangmong dowa Jerusalem abah dah lakmong ni tah angka, heh ah seng loong nuh.
27 Sapagkat nasusulat, “Magalak ka, ikaw na babaeng baog, ikaw na hindi nanganganak. Humiyaw ka at sumigaw sa kagalakan, ikaw na hindi pa nakakaranas ng panganganak. Sapagkat marami ang mga anak ng baog na babae, higit pa sa kaniya na may asawa.”
Mamah liidih Rangteele ni liiha, “Tenroon ang an, ngo sumuh ang lan long ah! Tenroon ih riing araak an, ngo satup di lah thaak satte loong o! Mamah liidih neng miwah ih amah sah uh ladaap haatka minuh thaknang ibah neng miwah muh loong taangnah neng sah ehan ang ah.”
28 Ngayon, mga kapatid, katulad ni Isaac, ay mga anak ng pangako.
Nga joonte loong Rangte ih kakhamta jun ih sen loong ah Rangte suh asah, Isak angta likhiik ah.
29 Sa panahong iyon, siyang ipinanganak ayon sa laman ay inuusig siyang ipinanganak ayon sa Espiritu. Ganoon din ito ngayon.
Erah tokdoh marah Rangte Chiiala jun ih tupta miwasah rah, jojang ih tupta miwasah rah ih siiwi ah; erah amadi emamah angla.
30 Ano ang sinasabi ng kasulatan? “Palayasin mo ang aliping babae at ang kaniyang anak. Sapagkat ang anak ng aliping babae ay hindi kasamang magmamana sa anak ng malayang babae.”
Enoothong rangteele ni mamah raangha? Eradi amah raangha “Danuh nyi heh sah miwah sah rah dok phanhaat ih an; mamah liidih danuh mong nawa dong taha miwasah rah heh wah jinnah wa nyamka ah tah choka, changte wah minuh mi dowa tupta miwah sah kah choh ah likhiik ah.”
31 Samakatuwid, mga kapatid, tayo ay hindi mga anak ng isang aliping babae, ngunit, sa halip ng isang malayang babae.
Erah raangtaan ih nga joonte loong, seng loong ah danuh sah ah tah angke enoothong changte minuh mi suh, seng loong ah heh sah.