< Ezekiel 4 >
1 Ngunit ikaw, anak ng tao, kumuha ka ng isang laryo para sa iyong sarili at ilagay ito sa iyong harapan. At iukit mo rito ang lungsod ng Jerusalem.
“Koro, wuod dhano, kaw matafare kendo ikete e nyimi mi igor dala maduongʼ mar Jerusalem kuome.
2 At lagyan mo ng panglusob laban dito, at magtayo ng mga tanggulan laban dito. Maglagay ng daanan na pangsalakay laban dito at maglagay ng mga kampo sa palibot nito. Maglagay ng mga pambayo sa buong palibot nito.
Bangʼe kuny buche molwore duto, mi idhurne lowo kendo iketne kambe mag jolweny moikore monje, kod lodi mitwomogo ohinga.
3 At ikaw, magdala ka ng kawaling bakal, at gamitin mo ito bilang bakal na pader sa pagitan mo at ng lungsod. Iharap mo ang iyong mukha sa dakong iyon at sa lungsod, sapagkat lulusubin ito. Kaya maglagay ka ng panglusob dito! Magiging isang palatandaan ito ng sambahayan ng Israel.
Bangʼ mano, kaw tawo mar nyinyo mondo ichungi kaka ohinga mar nyinyo e kindi gi dala, eka ilokri ichom wangʼi kuome. Ibiro gone agengʼa, to adwaro ni ipim kaka ibiro goyone agengʼa, kaka ranyisi ni dhood Israel.
4 Pagkatapos, humiga ka ng patagilid sa iyong kaliwa at ilagay mo sa iyong sarili ang kasalanan ng sambahayan ng Israel; papasanin mo ang kanilang kasalanan sa bilang ng mga araw na ikaw ay nakahiga paharap sa sambahayan ng Israel.
“Bangʼe inind gi bathi koracham kendo ket richo mar dhood Israel kuomi. Nyaka itingʼ richogi kuom ndalo mininde gi bathigo duto.
5 Ako mismo ang magtatalaga sa iyo ng isang araw upang kumatawan sa bawat taon ng kanilang kaparusahan: 390 araw! Sa ganitong paraan, papasanin mo ang kasalanan ng sambahayan ng Israel.
Aseketoni kar romb odiechiengʼ marom gi higni magisetimoe richo. Omiyo ibiro tingʼo richo mag dhood Israel kuom ndalo 390.
6 Kapag natapos mo na ang mga araw na ito, humiga ka patagilid sa iyong kanan sa pangalawang pagkakataon, sapagkat papasanin mo ang kasalanan ng sambahayan ng Juda sa loob ng apatnapung araw. Magtatalaga ako sa iyo ng isang araw sa bawat taon.
“Kisetieko mano to chak inind piny kendo; to koro tim kamano gi bathi korachwich, mondo itingʼ richo mag dhood Juda. Aseketoni ndalo 40, ka odiechiengʼ kodiechiengʼ ochungʼ kar higa achiel.
7 At Ihaharap mo ang iyong mukha sa Jerusalem na kasalukuyang linulusob na hindi natatakpan ang iyong bisig, at maghahayag ka ng propesiya laban dito.
Lok wangʼi ochom agengʼa mar Jerusalem kendo irie badi kikoro wach kuome.
8 Sapagkat masdan mo! Maglalagay ako ng panali sa iyo upang hindi ka lumingon sa magkabilang bahagi hanggang sa matapos mo ang mga araw ng iyong pagkalusob.
Abiro tweyi gi tonde ma ok inyal lokori koni gi koni, nyaka chop itieki ndalogi mag goyo agengʼa.
9 Magdala ka ng trigo, sebada, bitsuwelas, lentil, dawa at espelta; ilagay mo sila sa isang sisidlan at gumawa ka ng tinapay para sa iyong sarili ayon sa bilang ng mga araw na nakahiga kang patagilid. Kakainin mo ito nang 390 na araw!
“To in kaw ngano gi shairi gi oganda kod ngʼor gi bel kod mariwa. Ketgi e dag keno kendo ti kodgi kuom losoni makati. Cham makatino kuom ndalo mia adek gi piero ochiko mibiro bedo kinindo gi bathi konchiel.
10 Ito ang pagkaing kakainin mo: Dalawampung siklo ang timbang sa bawat araw. Kakainin mo ito sa bawat oras.
Pim chiemo moromo achiel kuom abich mar kilo mibiro chamo odiechiengʼ kodiechiengʼ, kendo chiem mana kiluwo chenro mar chiemo miloso.
11 At iinom ka ng tubig, na may sukat na anim na bahagi ng hin. Iinumin mo ito maya't-maya.
Pi bende ibiro modho mana mopim, nus lita odiechiengʼ kodiechiengʼ, kiluwo chenro miloso mar modho.
12 Kakainin mo ito tulad ng mga tinapay na gawa sa sebada, ngunit lulutuin mo ito gamit ang dumi ng tao sa kanilang paningin!”
Cham chiemono mana kaka dicham kek mar shairi, kendo tede e nyim ji ka gineni, kitiyo gi oko dhano kaka owuoyo.”
13 Sapagkat sinasabi ni Yahweh, “Nangangahulugan ito na magiging marumi ang tinapay na kakainin ng mga tao ng Israel, doon sa mga bansa kung saan ko sila itataboy.”
Jehova Nyasaye nowacho niya, “Kamano e kaka dhood Israel biro chamo chiemo mogak e dier ogendini kuma abiro terogie twech.”
14 Ngunit sinabi ko, “O, Panginoong Yahweh! Kailan man ay hindi ako naging marumi! Hindi ako kailanman kumakain ng anumang namatay o anumang pinatay ng mga hayop, mula sa aking pagkabata hanggang ngayon, at hindi kailanman nakapasok sa aking bibig ang maruming karne!”
Eka nawacho niya, “Yaye, Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto! Nyaka nene pok adwanyora kamano. Nyaka aa e tin-na pok achamo gima oyud kotho, kata ma le mag bungu okidho. Ringʼo mogak moro amora pok odonjo e dhoga nyaka nene.”
15 Kaya sinabi niya sa akin, “Tingnan mo! Binigyan kita ng dumi ng baka sa halip na dumi ng tao upang maaari mo nang lutuin ang iyong tinapay sa ibabaw ng dumi ng baka.”
To nowachona niya, “Onge wach, kara abiro yieni mondo ited makatini e maj owuoch dhiangʼ kar tedo gi oko mar dhano kaka owuoyo.”
16 Sinabi rin niya sa akin, “Anak ng tao, masdan mo! Sinisira ko ang imbakan ng tinapay sa Jerusalem, at kakain sila ng tinapay habang nirarasyon ito sa kabalisaan at iinom ng tubig habang nirarasyon ito na may panginginig.
Eka nowachona niya, “Wuod dhano, abiro gengʼo chiemo kik donji Jerusalem. Ji biro chamo chiemo mopim ka gin gi parruok mathoth kendo gibiro modho pi mopim ka midhiero omakogi,
17 Dahil kukulangin sila ng tinapay at tubig, panghihinaan ng loob ang bawat tao sa kaniyang kapatid na lalaki at matutunaw dahil sa kanilang kasalanan.”
nikech chiemo gi pi nodog manok. Ngʼato ka ngʼato nowuor kaka nyawadgi chal, kendo dendgi nochire nikech richogi.