Ezekiel 3
1 Sinabi niya sa akin, “Anak ng tao, kainin mo kung ano ang natagpuan mo! Kainin mo itong kasulatang binalumbon, pagkatapos ay humayo sa sambahayan ng Israel at magsalita.”
Ug siya miingon kanako: Anak sa tawo, kan-a kanang imong nakita: kan-a kining linukot, ug lumakat ka, sulti ngadto sa balay sa Israel.
2 Kaya ibinuka ko ang aking bibig, at ipinakain niya sa akin ang kasulatang binalumbon.
Busa gibuka ko ang akong baba, ug iyang gipakaon kanako ang linukot.
3 Sinabi niya sa akin, “Anak ng tao, pakainin mo ang iyong sikmura at busugin ang iyong tiyan sa pamamagitan ng kasulatang binalumbong ito na ibinigay ko sa iyo!” Kaya kinain ko ito, at ito ay kasintamis ng pulot-pukyutan sa aking bibig.
Ug siya miingon kanako: Anak sa tawo, pakan-a ang imomg tiyan, ug pun-a ang imong ginhawaan niining linukot nga akong gihatag kanimo. Unya ako mikaon niini, ug sa akong baba kini ingon sa katam-is sa dugos.
4 Pagkatapos, sinabi niya sa akin, “Anak ng tao, pumunta ka sa sambahayan ng Israel at sabihin sa kanila ang aking mga salita.
Ug siya miingon kanako: Anak sa tawo, lakaw, umadto ka sa balay sa Israel, ug makigsulti ka sa akong mga pulong kanila.
5 Sapagkat hindi ka isinugo sa mga taong may kakaibang salita o isang mahirap na wika, kundi sa sambahayan ng Israel—
Kay ikaw wala ipadala ngadto sa usa ka katawohan nga lain ug sinultihan ug sa usa ka malisud nga pinulongan, kondili sa balay lamang sa Israel;
6 hindi sa makapangyarihang bansang may kakaibang salita o mahirap na wika, na ang mga salita ay hindi mo maintindihan! Kung isusugo kita sa kanila, makikinig sila sa iyo!
Dili ngadto sa daghang mga katawohan nga lain ug sinultihan ug sa usa ka malisud nga pinulongan, kansang mga pulong dili mo masabut. Sa pagkamatuod kong ikaw ipadala ko kanila, sila mamati kanimo.
7 Ngunit ang sambahayan ng Israel ay hindi nahahandang makinig sa iyo, sapagkat sila ay hindi nahahandang makinig sa akin. Kaya lahat ng sambahayang Israel ay mataas ang kilay at matigas ang puso.
Apan ang balay sa Israel dili mamati kanimo; kay sila dili mamati kanako: kay ang tibook balay sa Israel magahi ug agtang, ug matig-a sa kasingkasing.
8 Masdan mo! Ang iyong mukha ay ginawa kong kasintigas ng kanilang mga mukha at ang iyong kilay ay kasintigas ng kanilang mga kilay.
Ania karon, gipagahi ko ang imong nawong, batok sa ilang mga nawong, ug ang imong agtang gipagahi ko batok sa ilang mga agtang.
9 Ginawa kong tulad ng isang diamante ang iyong kilay, mas matigas kaysa pingkian! Huwag kang matakot sa kanila o panghinaan ng loob sa pamamagitan ng kanilang mga mukha, yamang sila ay mga suwail na sambahayan.”
Maingon nga ang diamante magahi pa kay sa santik mao nga gipagahi ko ang imong agtang: ayaw kahadlok kanila, ni malisang sa ilang mga tinan-awan, bisan sila masuklanon nga balay.
10 At sinabi niya sa akin, “Anak ng tao, ang lahat ng mga salitang ipinahayag ko sa iyo—ilagay mo ang mga ito sa iyong puso at pakinggan mo sila sa pamamagitan ng iyong mga tainga!
Labut pa siya miingon kanako: Anak sa tawo, ang tanan ko nga mga pulong nga akong isulti kanimo dawata sa imong kasingkasing, ug pamatia sa imong mga igdulungog.
11 At pumunta ka sa mga bihag, sa iyong mga kababayan, at magsalita ka sa kanila. Sabihin mo sa kanila, 'Ito ang sinasabi ng Panginoong Yahweh,' makinig man sila o hindi.”
Ug umadto ka, umadto ka kanila nga mga binihag, ngadto sa mga anak sa imong katawohan, ug sultihi sila, ug suginli sila: Kini mao ang giingon sa Ginoong Jehova: kong mamati sila, kun sila dili ba mamati.
12 Pagkatapos, itinaas ako ng Espiritu, at nakarinig ako ng tunog sa aking likuran na tulad ng isang malakas na lindol, na nagsasabi, “Pagpalain ang kaluwalhatian ni Yahweh mula sa kaniyang lugar!”
Unya giagaw ako sa Espiritu; ug ako nga nadungog diha sa luyo ko ang tingog sa daku nga pagkanuos, nga nagaingon: Dalayegon ang himaya ni Jehova gikan sa iyang dapit.
13 Kaya narinig ko ang tunog ng mga pakpak ng mga buhay na mga nilalang habang sumasag sa isa't isa, at ang tunog ng mga gulong na nasa kanila, at ang tunog ng isang malakas na lindol!
Ug nadungog ko ang kinapakapa sa mga pako sa buhing mga binuhat sa nanagkasaghid sila sa usa ug usa, ug ang kinagalkal sa mga ligid nga diha sa ilang tupad, ug bisan pa ang dinaguok sa daku nga pagkanuos.
14 Itinaas ako ng Espiritu at dinala ako palayo; at pumunta akong may kapaitan sa galit ng aking espiritu, sapagkat ubod ng lakas na nakadiin sa akin ang kamay ni Yahweh!
Busa giagaw ako sa Espiritu ug gidala ako sa halayo; ug ako milakaw uban ang kapaitan, diha sa kainit sa akong espiritu; ug ang kamot ni Jehova mabug-at sa ibabaw nako.
15 Kaya pumunta ako sa mga bihag sa Tel Abib na nakatira sa tabi ng Ilog Kebar, at nananatili ako roon sa loob ng pitong araw, punong-puno ako ng pagkamangha kasama nila.
Unya ako miabut kanila nga mga binihag didto sa Tel-abib, nga nanagpuyo sa daplin sa suba sa Chebar, ug sa dapit diin sila magpuyo; ug ako milingkod didto sa ilang taliwala nga nahibulong sulod sa pito ka adlaw.
16 At nangyari na makalipas ang pitong araw ay dumating sa akin ang salita ni Yahweh at sinabi,
Ug nahitabo sa tapus ang pito ka adlaw, nga ang pulong ni Jehova midangat kanako, nga nagaingon:
17 Anak ng tao, ginawa kitang tagapagbantay para sa sambahayan ng Israel, kaya makinig ka sa salita mula sa aking bibig, at ibigay sa kanila ang aking babala!
Anak sa tawo, gihimo ko ikaw nga magbalantay alang sa balay sa Israel: busa pamati sa pulong sa akong baba, ug hatagi sila ug pagpasidaan gikan kanako.
18 Kapag sinabi ko sa masama, 'Tiyak na mamamatay ka' at hindi mo siya binigyan ng babala o nagsabi ng isang babala sa masama tungkol sa kaniyang masamang mga gawa upang siya ay mabuhay—mamamatay ang masama sa kaniyang kasalanan, ngunit sisingilin ko mula sa iyong kamay ang kaniyang dugo.
Sa diha nga ako moingon sa tawong dautan: Sa pagkamatuod ikaw mamatay: ug ikaw wala maghatag kaniya ug pagpasidaan ni magsulti sa pagbadlong sa dautan gikan sa mangil-ad niyang dalan, aron sa pagluwas sa iyang kinabuhi; ang maong tawo nga dautan mamatay sa iyang kasal-anan; apan ang iyang dugo pagapanilngon ko diha sa imong kamot.
19 Ngunit kung bibigyan mo ng babala ang masama, at hindi siya tumalikod mula sa kaniyang kasamaan o sa kaniyang masasamang gawain, mamamatay siya sa kaniyang kasalanan, ngunit maililigtas mo ang iyong sariling buhay.
Apan kong ikaw magapasidaan sa dautan, ug siya dili mobiya sa iyang pagkadautan, ni sa iyang dautan nga dalan, siya mamatay sa iyang kasal-anan, apan ikaw naluwas mo ang imong kalag.
20 At kung tatalikod ang isang matuwid na tao mula sa kaniyang pagiging matuwid at gumawa ng hindi makaturungan, maglalagay ako ng batong katitisuran sa kaniyang harapan, at mamamatay siya, dahil hindi mo siya binigyan ng babala. Mamamatay siya sa kaniyang kasalanan, at hindi ko aalalahanin ang kaniyang mabuting mga gawa na kaniyang ginawa, ngunit sisingilin ko mula sa iyong kamay ang kaniyang dugo.
Ingon man, sa diha nga ang usa ka tawong matarung motalikod gikan sa iyang pagkamatarung, ug magapakasala ug ako nagabutang ug kapangdolanan sa iyang atubangan, siya mamatay: tungod kay ikaw wala maghatag kaniya ug pagpasidaan, siya mamatay sa iyang sala, ug ang iyang mga matarung nga buhat nga iyang nahimo dili na pagahinumduman; apan ang iyang dugo papapanilngon ko diha sa imong kamot.
21 Ngunit kung babalaan mo ang matuwid na tao na tumigil sa pagkakasala upang hindi na siya magkasala, tiyak na mabubuhay siya dahil nabigyan siya ng babala; at maililigtas mo ang iyong sariling buhay.”
Apan, kong ikaw magapasidaan sa tawo nga matarung, aron ang matarung dili makasala, ug siya dili makasala, siya sa pagkatinuod mabuhi, tungod kay siya midawat sa pagpasidaan, ug ikaw naluwas mo ang imong kalag.
22 Kaya nasa akin doon ang kamay ni Yahweh, at sinabi niya sa akin, Tumayo ka! Pumunta sa kapatagan, at makikipag-usap ako sa iyo doon!
Ug ang kamot ni Jehova gitapion kanako; ug siya miingon kanako: Tindog, lakaw ngadto sa kapatagan, ug didto ako makigsulti kanimo.
23 Bumangon ako at pumunta sa patag, at nanatili doon ang kaluwalhatian ni Yahweh, tulad ng kaluwalhatiang nakita ko sa gilid ng kanal Kebar; kaya nagpatirapa ako.
Unya ako mitindog, ug miadto sa kapatagan: ug, ania karon, ang himaya ni Jehova didto man, ingon sa himaya nga akong nakita sa daplin sa suba sa Chebar; ug ako miyaub.
24 Dumating sa akin ang Espiritu at itinayo ako sa aking mga paa; at nagsalita siya sa akin, at sinabi sa akin, “Pumunta ka at pagsarhan ang iyong sarili sa loob ng iyong bahay,
Unya ang Espiritu misulod kanako, ug nagpatindog kanako sa akong mga tiil; ug siya nakigsulti kanako, ug miingon kanako: Lakaw, takpi ang imong kaugalingon sulod sa imong balay.
25 kaya ngayon, anak ng tao, igagapos ka nila ng lubid at itatali ka upang hindi ka makapunta sa kanila.
Apan ikaw, anak sa tawo, ania karon, ikaw pagagapuson nila, ug ikaw ilanggikit kanila ug ikaw dili makagawas gikan sa ilang taliwala:
26 Gagawin kong nakadikit ang iyong dila sa ngalangala ng iyong bibig, upang ikaw ay magiging pipi at hindi mo sila mapagsasabihan, yamang sila ay mapanghimagsik silang sambahayan.
Ug ang imong dila ipatapot ko sa alingagngag sa imong baba, aron ikaw mahimong amang, ug ikaw dili mahimong magbabadlong kanila; kay sila maoy usa ka balay nga masuklanon.
27 Ngunit kapag magsalita ako sa iyo, bubuksan ko ang iyong bibig upang sabihin mo sa kanila, 'Ito ang sinasabi ng Panginoong Yahweh; Siya na makakarinig ay makinig; at siya na hindi makinig ay hindi makikinig, yamang sila ay suwail na sambahayan!”
Apan sa diha nga ako makigsulti kanimo, ablihan ko ang imong baba, ug ikaw moingon kanila: Kini mao ang giingon sa Ginoong Jehova: Siya nga nagapamati, papamatia siya; ug siya nga nagadumili sa pagpamati padumilia siya: kay sila maoy usa ka balay nga masuklanon.
