< Exodo 10 >

1 Sinabi ni Yahweh kay Moises, “Puntahan mo ang Paraon, dahil pinatigas ko ang kaniyang puso at ang mga puso ng kaniyang mga lingkod. Ginawa ko ito para maipakita ang mga palatandaan ng aking kapangyarihan sa kanila.
Adonai said to Moses [Drawn out], “Go in to Pharaoh, for I have hardened his heart, and the heart of his servants, that I may show these my signs among them,
2 Ginawa ko rin ito para maikuwento mo sa iyong mga anak at mga apo ang mga bagay na ginawa ko, kung paano ko pinagmalupitan ang Ehipto, at kung paano ko binigay ang iba't-ibang mga palatandaan ng aking kapangyarihan sa kanila. Sa ganitong paraan malalaman mo na ako si Yahweh.”
and that you may tell in the hearing of your son, and of your son’s son, what things I have done to Egypt [Abode of slavery], and my signs which I have done among them; that you may know that I am Adonai.”
3 Kaya pumunta sina Moises at Aaron sa Paraon at sinabi sa kaniya, “Sinabi ito ni Yahweh, ang Diyos ng mga Hebreo: 'Hanggang kailan mo tatanggihan ang pagpapakumbaba ng iyong sarili sa aking harapan? Hayaan mo nang umalis ang aking bayan para sumamba sila sa akin.
Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer] went in to Pharaoh, and said to him, “This is what Adonai, the God of the Hebrews [Immigrants], says: ‘How long will you refuse to humble yourself before me? Let my people go, that they may abad ·serve· me.
4 Pero kung tatanggihan mo na paalisin ang aking bayan, makinig ka, bukas magpapadala ako ng mga balang sa iyong lupain.
Or else, if you refuse to let my people go, behold, tomorrow I will bring locusts into your country,
5 Tatakpan nila ang ibabaw ng lupain nang wala ni isang makakakita ng lupa. Kakainin nila ang mga tira ng anumang nakaligtas mula sa ulang may yelo. Kakainin din nila ang bawat puno na tumutubo para sa inyo sa mga bukid.
and they shall cover the surface of the earth, so that one won’t be able to see the earth. They shall eat the residue of that which has escaped, which remains to you from the hail, and shall eat every tree which grows for you out of the field.
6 Pupunuin nila ang inyong mga tahanan, iyong lahat ng mga lingkod, at lahat ng mga taga-Ehipto—bagay na hindi pa kailanman nakita ng iyong ama maging ng iyong lolo, hindi pa kailanman nasaksihan mula noong araw na nasa mundo na sila hanggang sa kasalukuyan.'” Pagkatapos umalis si Moises at lumabas mula sa harap ni Paraon.
Your houses shall be filled, and the houses of all your servants, and the houses of all the Egyptians [people from Abode of slavery]; as neither your fathers nor your fathers’ fathers have seen, since the day that they were on the earth to this day.’” He turned, and went out from Pharaoh.
7 Sinabi ng mga lingkod ni Paraon sa kaniya, “Gaano ba katagal na magiging pahamak ang taong ito sa atin? Hayaan mo nang umalis ang mga Israelita para makasamba kay Yahweh na kanilang Diyos. Hindi mo pa ba napagtanto na wasak na ang Ehipto?”
Pharaoh’s servants said to him, “How long will this man be a snare to us? Let the men go, that they may abad ·serve· Adonai, their God. Don’t you yet know that Egypt [Abode of slavery] is destroyed?”
8 Muling dinala sina Moises at Aaron sa Paraon, na siyang nagsabi sa kanila, “Sige, sambahin ninyo si Yahweh na inyong Diyos. Pero anong klaseng mga tao ba ang aalis?”
Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer] were brought again to Pharaoh, and he said to them, “Go, abad ·serve· Adonai your God; but who are those who will go?”
9 Sinabi ni Moises, “Aalis kami na kasama ang aming mga kabataan at ang aming mga matatanda, kasama ang aming mga anak na lalaki at mga anak na babae. Dadalhin din namin ang mga kawan at mga baka, dahil kailangan naming magdiwang para kay Yahweh.”
Moses [Drawn out] said, “We will go with our young and with our old; with our sons and with our daughters, with our flocks and with our herds will we go; for we must hold a feast to Adonai.”
10 Sinabi ng Paraon sa kanila, “Nawa'y samahan nga kayo ni Yahweh, kung sakali na paaalisin ko kayo at ang inyong maliliit na mga bata. Tingnan niyo, may sa kasamaan kayong iniisip.
He said to them, “Adonai be with you if I will let you go with your little ones! See, evil is clearly before your faces.
11 Hindi! Lumakad kayo, ang mga lalaki lamang na nasa inyo at sambahin si Yahweh, dahil iyan ang gusto ninyo.” Pagkatapos pinaalis sina Moises at Aaron sa harapan ni Paraon.
Not so! Go now you who are men, and abad ·serve· Adonai; for that is what you desire!” They were divorced from Pharaoh’s presence.
12 Pagkatapos sinabi ni Yahweh kay Moises, “Iunat mo ang iyong mga kamay at ituon sa buong lupain ng Ehipto, at sa mga balang para lusubin nila ang lupain ng Ehipto at kainin ang bawat tanim na naroroon, lahat ng mga natira mula sa ulang may yelo.”
Adonai said to Moses [Drawn out], “Stretch out your hand over the land of Egypt [Abode of slavery] for the locusts, that they may come up on the land of Egypt [Abode of slavery], and eat every herb of the land, even all that the hail has left.”
13 Iniunat ni Moises ng kaniyang tungkod sa buong lupain ng Ehipto, at nagdala si Yahweh ng silangang hangin sa lupain sa buong araw na iyon at sa buong gabi. Kinaumagahan, nagdala ang silangang hangin ng mga balang.
Moses [Drawn out] stretched out his rod over the land of Egypt [Abode of slavery], and Adonai brought an east wind on the land all that day, and all night; and when it was morning, the east wind brought the locusts.
14 Pumunta ang mga balang sa buong lupain ng Ehipto at pinugaran ang lahat ng bahagi nito. Napakaraming mga balang na kailanman ay hindi pa nakarating sa lupain at hindi na mauulit pa.
The locusts went up over all the land of Egypt [Abode of slavery], and rested in all the borders of Egypt [Abode of slavery]. They were very grievous. Before them there were no such locusts as they, nor will there ever be again.
15 Tinakpan nila ang ibabaw ng buong lupain sa gayon nagdilim ito. Kinain nila ang bawat halaman na nasa lupain at ang lahat ng bunga ng mga punongkahoy na natira ng ulang may yelo. Walang natirang buhay na berdeng halaman o anumang punongkahoy o halaman sa mga bukid sa lahat ng lupain ng Ehipto.
For they covered the surface of the whole earth, so that the land was darkened, and they ate every herb of the land, and all the fruit of the trees which the hail had left. There remained nothing green, either tree or herb of the field, through all the land of Egypt [Abode of slavery].
16 Pagkatapos mabilis na pinatawag ng Paraon sina Moises at Aaron at sinabing, “Nagkasala ako laban kay Yahweh na inyong Diyos at laban sa inyo.
Then Pharaoh called for Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer] in haste, and he said, “I have sinned ·deviated (from the standard goal)· against Adonai your God, and against you.
17 Kaya ngayon, patawarin ninyo ako sa aking kasalanan sa oras na ito, at idalangin ninyo kay Yahweh na inyong Diyos na kaniyang alisin ang kamatayang ito mula sa akin.”
Now therefore please forgive my habitual sin ·missing the mark· again, and pray to Adonai your God, that he may also take away from me this death.”
18 Kaya lumabas si Moises mula sa harap ng Paraon at nanalangin kay Yahweh.
He went out from Pharaoh, and prayed to Adonai.
19 Dinala ni Yahweh ang napakalakas na kanlurang hangin na dumampot sa mga balang at itinangay sila patungo sa Dagat ng mga Tambo; Wala ni isang balang ang natira sa buong lupain ng Ehipto.
Adonai turned an exceeding strong west wind, which took up the locusts, and drove them into the Sea of Suf [Reed Sea]. There remained not one locust in all the borders of Egypt [Abode of slavery].
20 Pero pinatigas ni Yahweh ang puso ni Paraon, at hindi pinaalis ni Paraon ang mga Israelita.
But Adonai hardened Pharaoh’s heart, and he didn’t let the children of Israel [God prevails] go.
21 Pagkatapos sinabi ni Yahweh kay Moises, “Iunat mo ang iyong kamay patungo sa kalangitan, para magkaroon ng kadiliman sa buong lupain ng Ehipto, kadiliman na maaaring madama.”
Adonai said to Moses [Drawn out], “Stretch out your hand toward the sky, that there may be darkness over the land of Egypt [Abode of slavery], even darkness which may be felt.”
22 Iniunat ni Moises ang kaniyang kamay patungo sa kalangitan at nagkaroon ng makapal na kadiliman sa buong lupain ng Ehipto sa loob ng tatlong araw.
Moses [Drawn out] stretched out his hand toward the sky, and there was a thick darkness in all the land of Egypt [Abode of slavery] for three days.
23 Wala ni isang nakakakita ng sinuman; wala ni isang lumisan sa kanilang mga tirahan sa loob ng tatlong araw. Pero, mayroong ilaw ang lahat ng mga Israelita, sa lugar kung saan sila nakatira.
They didn’t see one another, and nobody rose from his place for three days; but all the children of Israel [God prevails] had light in their dwellings.
24 Pinatawag ng Paraon si Moises at sinabing, “Lumakad kayo at sambahin si Yahweh. Maaari na ring sumama sa inyo maging ang inyong mga pamilya, pero dapat maiwan ang inyong mga kawan at mga grupo ng mga hayop.”
Pharaoh called to Moses [Drawn out], and said, “Go, abad ·serve· Adonai. Only let your flocks and your herds stay behind. Let your little ones also go with you.”
25 Pero sinabi ni Moises, “Kailangan mo rin magbigay ng mga hayop para sa mga alay at sunog na mga handog para maihandog namin kay Yahweh na aming Diyos.
Moses [Drawn out] said, “You must also give into our hand sacrifices and burnt offerings, that we may sacrifice to Yahweh Eloheikhem [Yahweh our God].
26 Kailangan din naming isama ang aming mga baka; wala ni isang paa nila ang maiiwan, dahil kailangan namin silang dalhin para sa pagsamba kay Yahweh na aming Diyos. Dahil hindi namin alam kung ano ang aming kakailanganin sa pagsamba kay Yahweh hanggang sa makarating kami roon.”
Our livestock also shall go with us. Not a hoof shall be left behind, for of it we must take to serve Yahweh Eloheikhem [Yahweh our God]; and we don’t know with what we must serve Adonai, until we come there.”
27 Pero pinatigas ni Yahweh ang puso ng Paraon at hindi niya sila hinayaang umalis. Sinabi ng Paraon kay Moises,
But Adonai hardened Pharaoh’s heart, and he wouldn’t let them go.
28 “Lumayo kayo sa akin! Mag-ingat sa isang bagay, nang hindi mo na ako muling makita, dahil sa araw na makita mo ang aking mukha, mamamatay ka.”
Pharaoh said to him, “Get away from me! Be careful to see my face no more; for in the day you see my face you shall die!”
29 Sinabi ni Moises, “Ikaw na mismo ang nagsalita. Hindi ko na muling makikita ang iyong mukha.”
Moses [Drawn out] said, “You have spoken well. I will see your face again no more.”

< Exodo 10 >