Mga Gawa 28
1 Nang kami ay nakarating ng maaayos, nalaman namin na ang islang iyon ay tinawag na Malta.
Кала амэ фэрисардэпэ, тунчи ужангле, со кодва острово акхарэлпэ Мальта.
2 Ang mga katutubong tao roon ay nag-alok sa amin ng hindi lang basta pangkaraniwang kabutihan. ngunit sila ay nagsindi ng apoy at tinanggap kaming lahat, dahil sa walang tigil na pag ulan at lamig.
Мануша, савэ жувэнас котэ, фартэ мишто прилинэ амэн. Онэ роспхабардэ яг, акхардэ амэн пэстэ, колэсти со сас шудро и жалас брышынд.
3 Ngunit nang si Pablo ay nakapag-ipon ng ilang bigkis ng kahoy at inilagay sa apoy, isang ulupong ang lumabas dahil sa init at kumapit sa kaniyang kamay.
Кала Павло стидя обэрэмко кашта тай ашыля тэ шол андэ яг, лэсти по васт хутилдя дандэнца сап, саво фэрисарэласпэ лэ ягатар и выгульдя андай кашта.
4 Nang makita ng mga katutubo na ang ahas ay kumapit sa kaniyang kamay, nasabi nila sa isa't-isa, “Ang taong ito ay tiyak na mamamatay tao, na nakatakas mula sa karagatan, at hindi siya pinayagan ng katarungan upang mabuhay.
Ай кала мануша, савэ жувэнас котэ, удикхле, со кай васт лэ Павлоско припхангляпэ сап, онэ линэ тэ пхэнэн екх екхэсти: — Душол кадва мануш варикас умардя: вов фэрисардяпэ андав море, нэ Чячимос на ашавэл лэс жундэса.
5 Ngunit ipinagpag niya ang ahas sa apoy at hindi siya nasaktan.
Нэ Павло сшутя сапэс пав васт андэ яг, и сап на тердя лэсти нисави бида.
6 Hinihintay nila siyang mamaga at mag-apoy sa lagnat o di kaya'y biglang mamatay. Ngunit pagkatapos nilang pagmasdan ng mahabang panahon nakita nila na walang nangyaring pagbabago sa kaniya, nagbago ang kanilang isip at sinabi nila na siya ay isang diyos.
Мануша ажутярэнас, со вов шувлёла, пэрэла и мэрэла. Онэ бут вряма ажутярэнас, нэ кала дикхле, со лэса нисо на терэлпэ, линэ тэ гындон пай авэр, со вов варисаво дэл.
7 Ngayon, sa malapit na dakong iyon may mga lupain na pagmamay-ari ng pinuno ng Isla, isang lalaki na nagngangalang Publio. Malugod niya kaming tinanggap at ipinaghanda kami sa tatlong araw.
Найдур сас пхувья, савэ сас лэ пхурэдэрэстирэ пав острово, савэс акхарэнас Публиё. Вов лошаса приля амэн пэстэ, и амэ трин дес самас лэстэ.
8 Nangyaring ang ama ni Publio ay nagka-lagnat at nagkaroon ng disenterya. Nang si Pablo ay lumapit sa kaniya, nanalangin siya, ipinatong niya ang kaniyang mga kamay sa kaniya, at pinagaling siya.
Кав Публиё сас насвало дад. Вов пашлёлас пэ пато, сас фартэ пхабардо и лэстэ сас дизентирия. Павло зажыля лэстэ, мангляпэ Дэвлэс, тховдя пэр лэстэ васта и састярдя лэс.
9 Pagkatapos nitong mangyari, ang ilan sa mga taong nasa isla na maysakit ay lumalapit din, at sila ay gumaling.
Тунчи всаворэ насвалэ пав острово линэ тэ авэн лэстэ и тэ састярэнпэ.
10 Pinarangalan din kami ng mga tao ng maraming karangalan. Nang kami ay naghahanda na sa paglayag, binigyan nila kami ng aming mga pangangailangan.
Онэ баря пативаса обжылепэ амэнца, ай кала амэнди трэбуй сас тэ плывисарас, онэ динэ амэнди вся, со амэнди трэбуй сас андо дром.
11 Pagkatapos ng tatlong buwan, kami ay nagtakda ng paglalayag sa barkong Alexandria na tag lamig sa isla, na ang kanilang sagisag ay Ang Kambal na mga Lalaki.
Тунчи кала прожыля трин шон, амэ выжыле андо море по кораблё андай Александрия, саво винтярэлас по острово. Кадва кораблё проакхардо Дуй Пхрала.
12 Nang kami ay dumaong sa lungsod ng Siracusa, kami ay nanirahan doon ng tatlong araw.
Амэ авилям андэ Сиракуза и сас котэ трин дес.
13 Mula doon kami ay naglayag at nakarating sa lungsod ng Regio. Pagkatapos ng isang araw ang hangin mula sa timog ay umiihip, at sa ikalawang araw ay nakarating kami sa lungsod ng Puteoli.
Котар амэ плывисардэ андо море и авиле андэ форо Ригиё. Пэ авэр дес пхурдэлас балвал пав юго, ай пэ дуйто дес амэ авиле андэ Путеолоря.
14 Doon nakahanap kami ng ilang kapatiran at inanyayahan kami na tumira sa kanila ng pitong araw. Sa daang ito nakarating kami sa Roma.
Котэ амэ аракхле пхралэн, онэ мангле амэн тэ авас лэнца эхта деса. Тай акэ амэ авилям андо Римо.
15 Mula doon ang mga kapatiran pagkatapos nilang marinig ang tungkol sa amin, dumating sila para salubungin kami sa malayo sa Pamilihan ng Appio at Ang Tatlong Tuluyan. Nang nakita ni Pablo ang magkapatid, nagpasalamat siya sa Diyos at siya ay napalakas.
Пхрала андо Римо ашундэ пала кода, со амэ авиле, и выжыле, кай тэ дикхэнпэ амэнца пэ Апиёско форо, и андо форо Трин Гостиницоря. Кала Павло удикхля лэн, вов наисардя лэ Дэвлэс тай вазгляпэ духоса.
16 Nang kami ay pumasok sa Roma, pinayagan si Pablo na tumirang mag isa kasama ang sundalong nagbantay sa kaniya.
Амэ авиле андо Римо, лэ Павлости динэ тэ жувэл ежэнэсти, нэ паша лэстэ жувэлас халавдо, саво дикхэлас пала лэстэ.
17 At nangyari, pagkalipas ng tatlong araw tinawag ni Pablo ang mga lalaking pinuno mula sa mga Judio. Nang sila ay magkakasamang dumating, sinabi niya sa kanila, “Mga kapatid, ako man ay walang nagawang pagkakamali laban sa mga tao o sa kaugalian ng ating mga ninuno, dinala ako bilang isang bilanggo mula sa Jerusalem sa mga kamay ng mga Romano.
Кала прожыле трин деса, Павло акхардя майанглунэн андай иудеёря. Кала онэ стидэпэ, вов пхэндя лэнди: — Пхралалэ! Ман схутилдэ андо Иерусалимо и отдинэ лэ римлянонэнди, нэ мэ на тердэм нисо вырито англав амаро народо и отпхэндювавас колэстар, со прилито амарэ дадэнца.
18 Pagkatapos nila akong tanungin, nais nila akong palayain sapagkat walang dahilan para ako’y hatulan ng parusa ng kamatayan.
Римляноря розлинэ мэрно рындо и камле ман тэ отмукэн, колэсти со пала мандэ нинай нисаво ужылимос, пала саво ман трэбуй тэ умарэн.
19 Ngunit nang ang mga Judio ay nagsalita labag sa kanilang nais, ako ay napilitang umapila kay Cesar, gayon pa man kahit na hindi ako ang nagdadala ng anumang paratang laban sa aking bansa.
Нэ сар иудеёря на камэнас тэ прилэн када, манди трэбуй сас тэ мангав сындо кав императоро, и тердэм мэ када най кай тэ ужылисарав пэско народо.
20 Dahil sa aking kahilingan, pagkatapos nakiusap ako na makita kayo at makipag-usap sa inyo. Ito ang dahilan kung bakit napalakas ang loob ng Israel na ako ay naigapos sa kadenang ito.
Колэсти мэ акхардэм тумэн адес, соб тэ дикхавпэ и тэ подав дума тумэнца. Колэсти со кала лэпунзэ пэ мандэ палай надия лэ Израилёстири.
21 At sinabi nila sa kaniya, “Kami ay walang natanggap na mga sulat mula sa Judea patungkol sa iyo, o sinuman sa mga kapatirang dumating at nagbalita o nagsabi ng anumang masama patungkol sa iyo.
Кола, савэ ашунэнас лэ Павлос, пхэндэ: — Амэнди нико на пистросардя андай Иудея пала тутэ нисавэ лила, и нико андай пхрала на пхэндя пала тутэ нисо вэрыто.
22 Ngunit nais naming marinig mula sa iyo kung ano ang iniisip mo tungkol sa sektang ito, sapagkat ipinaalam ito sa amin na alam ng lahat at pinag-uusapan saan mang dako.
Нэ амэ камас тутар тэ ашунас, сар ту ежэно гындос, амэ жанас качи кода, со мануша пай всаворэ тхана вырито пхэнэн пала кадва сытяримос.
23 Nang sila ay nagtakda ng araw para sa kaniya, maraming tao ang lumapit sa kaniya sa lugar na kaniyang tinitirhan. Iniharap niya ang mga bagay sa kanila, at nagpatotoo tungkol sa kaharian ng Dios. Sinubukan niyang himukin sila patungkol kay Jesus, ayon sa batas ni Moises at sa mga propetanasabi, niya, mula umaga hanggang gabi.
Онэ допхэндэпэ лэ Павлоса, и андо екх вытидо дес бут мануша авиле андо чер, кай вов жувэлас. Павло пав дэнзор жыкай рят пхэнэлас лэнди пала Дэвлэстиро Тхагаримос и допхэнэлас лэнди палав Исусо лавэнца андав Законо Моисеёско и пророкоря.
24 Ang ilan ay nahikayat patungkol sa mga bagay na habang ang iba ay hindi naniwala.
Коисавэ патяйле лэстирэ лавэнди, ай коисавэ на патяйле.
25 Nang sila ay hindi sumang-ayon sa isa't isa, umalis sila pagkatapos magsabi ni Pablo ng isang salita. “Ang Banal na Espiritu ay nangusap ng maayos sa pamamagitan ni Isaias ang propeta ng ating mga ninuno.
Онэ линэ тэ ханпэ машкар пэстэ, и сар онэ ашыле тэ ужан, Павло пхэндя кацавэ лава: — Свэнто Духо чячимос пхэндя тумарэ дадэнди черэз пророко Исая:
26 Sinabi niya, 'Pumunta ka sa mga taong ito at sabihin, “Sa pamamagitan ng pakikinig kayo ay makakarinig, ngunit hindi ninyo maintindihan; At sa paningin kayo ay makakakita, ngunit hindi mamamalas.
«Жа кав кадва народо и пхэн: "Тумэ авэна тэ ашунэн, нэ на полэна, авэна тэ дикхэн, нэ на удикхэна.
27 Sapagka’t ang puso ng mga taong ito ay naging mahina ang kanilang tainga ay nahihirapang makarinig, ipinikit nila ang kanilang mga mata; ni ayaw makita ng kanilang mga mata, at marinig ng kanilang mga tainga, at maintindihan ng kanilang mga puso, At tumalikod muli at sila'y aking pagagalingin.””
Води калэ народоско ашыля, сар бар, онэ пхарэс ашунэн канэнца и якха пэстирэ затердэ, соб тэ на дикхэн якхэнца, соб тэ на ашунэн канэнца и тэ на полэн водеса кай тэ обрисавэн, соб Мэ тэ састярав лэн"».
28 Kaya, dapat ninyong malaman na ang kaligtasan ng Dios ay naihatid na sa mga Gentil, at sila ay makikinig.”
Акэ жанэнтэ, со фэрисаримос Дэвлэстиро бишалдо найиудеёнди: онэ и ашунэна кадва лав!
29 Nang nasabi na niya ang bagay na ito, ang mga Judio ay umalis nagkaroon ng matinding pagtatalo sa kanilang mga sarili.
30 Si Pablo ay nanirahan ng buong dalawang taon sa kaniyang inupahang bahay, at tinanggap niya ang lahat ng lumalapit sa kaniya.
Павло жувэлас андо Римо инке дуй бэрш андо чер, саво вов намисардя, и прилэлас всаворэн, ко авэлас лэстэ.
31 Ipinangaral niya ang kahariaan ng Dios at itinuturo ang mga bagay patungkol sa Panginoong Jesu-Cristo ng may katapangan. Walang sinuman ang pumigil sa kaniya.
Вов бидарако роспхэнэлас палав Тхагаримос Дэвлэско, сытярэлас палав Рай Исусо Христосо, и лэс нико на тэрдярэлас.
