Mga Gawa 10
1 Ngayon may isang tao sa lungsod ng Cesarea, na nagngangalang Cornelio, isang senturiong tinawag na hukbong Italyano.
kaisariyAnagara itAliyAkhyasainyAntargataH karNIliyanAmA senApatirAsIt
2 Siya ay isang maka-diyos, na sumasamba sa Diyos kasama ang lahat ng kaniyang sambahayan; siya ay nagbigay ng malaking halaga ng salapi sa mga Judio at palaging nananalangin sa Diyos.
sa saparivAro bhakta IzvaraparAyaNazcAsIt; lokebhyo bahUni dAnAdIni datvA nirantaram Izvare prArthayAJcakre|
3 Bandang alas tres ng hapon, malinaw niyang nakita sa pangitain ang isang anghel ng Diyos na papalapit sa kaniya. Ang sabi ng anghel sa kaniya, “Cornelio!”
ekadA tRtIyapraharavelAyAM sa dRSTavAn Izvarasyaiko dUtaH saprakAzaM tatsamIpam Agatya kathitavAn, he karNIliya|
4 Tumitig si Cornelio sa anghel at takot na takot na sinabi, “Ano po iyon, ginoo?” Sinabi ng anghel sa kaniya, “Ang iyong mga panalangin at mga kaloob sa mga mahihirap ay pumaitaas bilang alaala na alay sa harapan ng Diyos.
kintu sa taM dRSTvA bhIto'kathayat, he prabho kiM? tadA tamavadat tava prArthanA dAnAdi ca sAkSisvarUpaM bhUtvezvarasya gocaramabhavat|
5 Ngayon magpadala ka ng mga lalaki sa lungsod ng Joppa upang sunduin ang lalaking nagngangalang Simon, na pinangalanan ding Pedro.
idAnIM yAphonagaraM prati lokAn preSya samudratIre zimonnAmnazcarmmakArasya gRhe pravAsakArI pitaranAmnA vikhyAto yaH zimon tam AhvAyaya;
6 Siya ay naninirahan sa bahay ng mambibilad ng balat ng hayop na si Simon, na ang bahay ay nasa tabing dagat.”
tasmAt tvayA yadyat karttavyaM tattat sa vadiSyati|
7 Nang makaalis ang anghel na kumausap sa kaniya, tinawag ni Cornelio ang dalawa sa kaniyang mga tagapaglingkod sa bahay, at isang sundalo na sumasamba sa Diyos na kabilang sa mga sundalong naglilingkod rin sa kaniya.
ityupadizya dUte prasthite sati karNIliyaH svagRhasthAnAM dAsAnAM dvau janau nityaM svasaGginAM sainyAnAm ekAM bhaktasenAJcAhUya
8 Sinabi ni Cornelio sa kanila ang lahat nang nangyari at sila ay pinapunta sa Joppa.
sakalametaM vRttAntaM vijJApya yAphonagaraM tAn prAhiNot|
9 Bandang tanghali kinabukasan, sa kanilang paglalakbay papalapit sa lungsod, si Pedro ay pumunta sa bubungan upang manalangin.
parasmin dine te yAtrAM kRtvA yadA nagarasya samIpa upAtiSThan, tadA pitaro dvitIyapraharavelAyAM prArthayituM gRhapRSTham Arohat|
10 Nagutom siya at gusto niya ng kumain, ngunit habang nagluluto ang mga tao ng pagkain, nabigyan siya ng isang pangitain,
etasmin samaye kSudhArttaH san kiJcid bhoktum aicchat kintu teSAm annAsAdanasamaye sa mUrcchitaH sannapatat|
11 at nakita niyang bumukas ang langit at may isang sisidlan na bumababa mula sa langit, katulad ng isang malaking kumot na ipinababa sa lupa sa pamamagitan ng apat na mga sulok nito.
tato meghadvAraM muktaM caturbhiH koNai rlambitaM bRhadvastramiva kiJcana bhAjanam AkAzAt pRthivIm avArohatIti dRSTavAn|
12 Naroon ang lahat na uri ng hayop na may apat na paa, at mga bagay na gumagapang sa lupa, at mga ibon sa himpapawid.
tanmadhye nAnaprakArA grAmyavanyapazavaH khecarorogAmiprabhRtayo jantavazcAsan|
13 At may tinig na kumausap sa kaniya: “Bumangon ka Pedro, magkatay ka at kumain.”
anantaraM he pitara utthAya hatvA bhuMkSva tampratIyaM gagaNIyA vANI jAtA|
14 Ngunit sinabi ni Pedro, “Hindi maaari Panginoon, dahil ni minsan hindi ako kumain ng anumang marumi at hindi malinis.”
tadA pitaraH pratyavadat, he prabho IdRzaM mA bhavatu, aham etat kAlaM yAvat niSiddham azuci vA dravyaM kiJcidapi na bhuktavAn|
15 Ngunit muli niyang narinig ang tinig sa ikalawang pagkakataon: “Huwag mong ituring na marumi ano man ang nilinis na ng Diyos.”
tataH punarapi tAdRzI vihayasIyA vANI jAtA yad IzvaraH zuci kRtavAn tat tvaM niSiddhaM na jAnIhi|
16 Nangyari ito nang tatlong beses; at agad na ibinalik sa langit ang sisidlan.
itthaM triH sati tat pAtraM punarAkRSTaM AkAzam agacchat|
17 Ngayon habang naguguluhan pa si Pedro tungkol sa kahulugan ng pangitaing kaniyang nakita, narito, ang mga lalaki na ipinadala ni Cornelio na nakatayo sa harapan ng tarangkahan, pagkatapos nilang tanungin ang daan patungo sa tahanan.
tataH paraM yad darzanaM prAptavAn tasya ko bhAva ityatra pitaro manasA sandegdhi, etasmin samaye karNIliyasya te preSitA manuSyA dvArasya sannidhAvupasthAya,
18 At sila ay tumawag at nagtanong kung naninirahan doon si Simon na tinatawag ding Pedro.
zimono gRhamanvicchantaH sampRchyAhUya kathitavantaH pitaranAmnA vikhyAto yaH zimon sa kimatra pravasati?
19 Habang iniisip pa rin ni Pedro ang tungkol sa pangitain, sinabi ng Espiritu sa kaniya, “Tingnan mo, may tatlong lalaking naghahanap sa iyo.
yadA pitarastaddarzanasya bhAvaM manasAndolayati tadAtmA tamavadat, pazya trayo janAstvAM mRgayante|
20 Bumangon ka at bumaba at sumama sa kanila. Huwag kang matakot na sumama sa kanila, dahil ipinadala ko sila.”
tvam utthAyAvaruhya niHsandehaM taiH saha gaccha mayaiva te preSitAH|
21 Kaya bumaba si Pedro at sinabi sa mga lalaki, “Ako ang hinahanap ninyo. Bakit kayo naparito?”
tasmAt pitaro'varuhya karNIliyapreritalokAnAM nikaTamAgatya kathitavAn pazyata yUyaM yaM mRgayadhve sa janohaM, yUyaM kinnimittam AgatAH?
22 Sinabi nila, “Ang senturion na nagngangalang Cornelio, isang matuwid na tao at sumasamba sa Diyos, at mabuti ang sinasabi tungkol sa kaniya ng lahat ng mga Judio sa bansa, ay sinabihan ng isang banal na anghel ng Diyos na papuntahan ka para isama ka sa kaniyang bahay, upang siya ay makinig ng mensahe mula sa iyo.”
tataste pratyavadan karNIliyanAmA zuddhasattva IzvaraparAyaNo yihUdIyadezasthAnAM sarvveSAM sannidhau sukhyAtyApanna ekaH senApati rnijagRhaM tvAmAhUya netuM tvattaH kathA zrotuJca pavitradUtena samAdiSTaH|
23 Kaya inanyayahan sila ni Pedro na pumasok at manatili na kasama niya. Kinabukasan bumangon siya at sumama sa kanila, at sinamahan siya ng ilang mga kapatid na taga-Joppa.
tadA pitarastAnabhyantaraM nItvA teSAmAtithyaM kRtavAn, pare'hani taiH sArddhaM yAtrAmakarot, yAphonivAsinAM bhrAtRNAM kiyanto janAzca tena saha gatAH|
24 Noong sumunod na araw, dumating sila sa Cesarea. Hinihintay sila ni Cornelio; tinipon niya ang kaniyang mga kamag-anak at kaniyang mga malalapit na kaibigan.
parasmin divase kaisariyAnagaramadhyapravezasamaye karNIliyo jJAtibandhUn AhUyAnIya tAn apekSya sthitaH|
25 Nangyari nga na nang papasok na si Pedro, sinalubong siya ni Cornelio at lumuhod sa kaniyang paanan para parangalan siya.
pitare gRha upasthite karNIliyastaM sAkSAtkRtya caraNayoH patitvA prANamat|
26 Ngunit pinatayo siya ni Pedro at sinabi na, “Tumayo ka; ako rin ay isang tao lamang.
pitarastamutthApya kathitavAn, uttiSThAhamapi mAnuSaH|
27 Habang nakikipag-usap si Pedro sa kaniya, pumasok siya at natagpuan niya ang napakaraming tao na nagtipon-tipon doon.
tadA karNIliyena sAkam Alapan gRhaM prAvizat tanmadhye ca bahulokAnAM samAgamaM dRSTvA tAn avadat,
28 Sinabi niya sa kanila, “Batid ninyo mismo na hindi naaayon sa batas para sa isang Judio na makihalubilo o bumisita sa kaninuman galing sa ibang bansa. Ngunit ipinakita sa akin ng Diyos na hindi ko dapat tawagin ang sinuman na marumi o hindi malinis.
anyajAtIyalokaiH mahAlapanaM vA teSAM gRhamadhye pravezanaM yihUdIyAnAM niSiddham astIti yUyam avagacchatha; kintu kamapi mAnuSam avyavahAryyam azuciM vA jJAtuM mama nocitam iti paramezvaro mAM jJApitavAn|
29 Kaya pumunta ako na hindi na nakipagtalo nang ako ay papuntahin dito. Kaya tinatanong ko kayo kung bakit ninyo ako pinapunta.”
iti hetorAhvAnazravaNamAtrAt kAJcanApattim akRtvA yuSmAkaM samIpam Agatosmi; pRcchAmi yUyaM kinnimittaM mAm AhUyata?
30 Sinabi ni Cornelio, “May apat na araw na ngayon ang nakakalipas sa ganito ring oras, bandang alas-tres nananalangin ako sa aking bahay; at nakita ko ang isang lalaking nakatayo sa aking harapan na may maliwanag na kasuotan.
tadA karNIliyaH kathitavAn, adya catvAri dinAni jAtAni etAvadvelAM yAvad aham anAhAra Asan tatastRtIyaprahare sati gRhe prArthanasamaye tejomayavastrabhRd eko jano mama samakSaM tiSThan etAM kathAm akathayat,
31 At sinabi niya, “Cornelio, dininig ng Diyos ang iyong panalangin at ang ibinibigay mo sa mga mahihirap ay nagpaalala sa Diyos tungkol sa iyo.
he karNIliya tvadIyA prArthanA Izvarasya karNagocarIbhUtA tava dAnAdi ca sAkSisvarUpaM bhUtvA tasya dRSTigocaramabhavat|
32 Kaya magpadala ka ng tao sa Jopa, at ipatawag ang taong nagngangalang Simon, na tinatawag ding Pedro. Nakikitira siya sa bahay ng isang taong mambibilad ng balat ng hayop na nangngangalang Simon, sa tabing-dagat. (Pagdating niya, kakausapin ka niya.)
ato yAphonagaraM prati lokAn prahitya tatra samudratIre zimonnAmnaH kasyaciccarmmakArasya gRhe pravAsakArI pitaranAmnA vikhyAto yaH zimon tamAhUyaya; tataH sa Agatya tvAm upadekSyati|
33 kaya agad kitang ipinatawag, mabuti at dumating ka. At ngayon nandito kaming lahat sa harapan ng Diyos upang makinig sa lahat ng mga itinuro sa iyo ng Diyos na sasabihin mo.”
iti kAraNAt tatkSaNAt tava nikaTe lokAn preSitavAn, tvamAgatavAn iti bhadraM kRtavAn| Izvaro yAnyAkhyAnAni kathayitum Adizat tAni zrotuM vayaM sarvve sAmpratam Izvarasya sAkSAd upasthitAH smaH|
34 At binuksan ni Pedro ang kaniyang bibig at sinabi, “Sa katotohanan, naunawaan ko ng lubusan na walang tinatangi ang Diyos.
tadA pitara imAM kathAM kathayitum ArabdhavAn, Izvaro manuSyANAm apakSapAtI san
35 Sa halip, sa bawat bansa ang sinumang sumasamba at gumagawa ng mga matuwid na gawain ay katanggap-tanggap sa kaniya.
yasya kasyacid dezasya yo lokAstasmAdbhItvA satkarmma karoti sa tasya grAhyo bhavati, etasya nizcayam upalabdhavAnaham|
36 Alam ninyo ang mensahe na ipinadala niya sa mga taga-Israel, nang ipahayag niya ang magandang balita tungkol sa kapayapaan sa pamamagitan ni Jesu-Cristo, na Panginoon ng lahat—
sarvveSAM prabhu ryo yIzukhrISTastena Izvara isrAyelvaMzAnAM nikaTe susaMvAdaM preSya sammelanasya yaM saMvAdaM prAcArayat taM saMvAdaM yUyaM zrutavantaH|
37 Alam ninyo mismo ang mga kaganapan na nangyari, na naganap sa buong Judea, na nagsimula sa Galilea, pagkatapos nang pagbautismo na ipinahayag ni Juan;
yato yohanA majjane pracArite sati sa gAlIladezamArabhya samastayihUdIyadezaM vyApnot;
38 ang mga kaganapan na ukol kay Jesus ng Nazaret, kung paano siya pinuspus ng Diyos ng Banal na Espiritu at ng kapangyarihan. Naglibot siya na gumagawa ng kabutihan at nagpapagaling ng mga pinahihirapan ng diyablo, sapagkat kasama niya ang Diyos.
phalata IzvareNa pavitreNAtmanA zaktyA cAbhiSikto nAsaratIyayIzuH sthAne sthAne bhraman sukriyAM kurvvan zaitAnA kliSTAn sarvvalokAn svasthAn akarot, yata Izvarastasya sahAya AsIt;
39 Saksi kami sa lahat ng bagay na kaniyang ginawa sa bansa ng mga Judio at sa Jerusalem —itong si Jesus na kanilang pinatay, na binitay sa isang kahoy.
vayaJca yihUdIyadeze yirUzAlamnagare ca tena kRtAnAM sarvveSAM karmmaNAM sAkSiNo bhavAmaH| lokAstaM kruze viddhvA hatavantaH,
40 Itong taong ito ay muling binuhay ng Diyos sa ikatlong araw at ibinigay siya upang makilala,
kintu tRtIyadivase IzvarastamutthApya saprakAzam adarzayat|
41 hindi sa lahat ng mga tao, kundi sa mga saksi na noon pa man ay pinili na ng Diyos- kami mismo, na kumain at uminom kasama niya pagkatapos niyang muling mabuhay mula sa mga patay.
sarvvalokAnAM nikaTa iti na hi, kintu tasmin zmazAnAdutthite sati tena sArddhaM bhojanaM pAnaJca kRtavanta etAdRzA Izvarasya manonItAH sAkSiNo ye vayam asmAkaM nikaTe tamadarzayat|
42 Inutusan niya kami upang mangaral sa mga tao at magpatotoo na siya ang pinili ng Diyos na maging Hukom ng mga buhay at mga patay.
jIvitamRtobhayalokAnAM vicAraM karttum Izvaro yaM niyuktavAn sa eva sa janaH, imAM kathAM pracArayituM tasmin pramANaM dAtuJca so'smAn AjJApayat|
43 Ito ay para sa kaniya kaya nagpapatotoo ang mgapropeta, upang ang lahat ng sumasampalataya sa kaniya ay makatanggap ng kapatawaran ng mga kasalanan sa pamamagitan ng kaniyang pangalan.”
yastasmin vizvasiti sa tasya nAmnA pApAnmukto bhaviSyati tasmin sarvve bhaviSyadvAdinopi etAdRzaM sAkSyaM dadati|
44 Habang sinasabi pa lamang ni Pedro ang mga bagay na ito, ang Banal na Espiritu ay bumaba sa lahat ng mga nakikinig sa kaniyang mensahe.
pitarasyaitatkathAkathanakAle sarvveSAM zrotRNAmupari pavitra AtmAvArohat|
45 Ang mga taong napabilang sa mga mananampalatayang tuli—lahat ng mga sumama kay Pedro— ay namangha, dahil ang kaloob ng Banal na Espiritu ay naibuhos din sa mga Gentil.
tataH pitareNa sArddham AgatAstvakchedino vizvAsino lokA anyadezIyebhyaH pavitra Atmani datte sati
46 Dahil narinig nila ang mga Gentil na nagsasalita ng iba't-ibang wika at nagpupuri sa Diyos. Pagkatapos sinabi ni Pedro,
te nAnAjAtIyabhASAbhiH kathAM kathayanta IzvaraM prazaMsanti, iti dRSTvA zrutvA ca vismayam Apadyanta|
47 “Mayroon bang hahadlang sa mga taong ito upang hindi mabautismuhan sa tubig, ang mga taong ito na nakatanggap ng Banal na Espiritu na katulad natin?”
tadA pitaraH kathitavAn, vayamiva ye pavitram AtmAnaM prAptAsteSAM jalamajjanaM kiM kopi niSeddhuM zaknoti?
48 At sila ay inutusan niya na magpabautismo sa ngalan ni Jesu-Cristo. At hiniling nila na manatili siya sa kanila ng ilang araw.
tataH prabho rnAmnA majjitA bhavateti tAnAjJApayat| anantaraM te svaiH sArddhaM katipayadinAni sthAtuM prArthayanta|
