Mga Gawa 10
1 Ngayon may isang tao sa lungsod ng Cesarea, na nagngangalang Cornelio, isang senturiong tinawag na hukbong Italyano.
Karon adunay usa ka tawo sa siyudad sa Cesarea, nga Cornelio ang ngalan, ang senturyon sa gitawag nga Italyanhong batalyon.
2 Siya ay isang maka-diyos, na sumasamba sa Diyos kasama ang lahat ng kaniyang sambahayan; siya ay nagbigay ng malaking halaga ng salapi sa mga Judio at palaging nananalangin sa Diyos.
Siya usa ka matinud-anon nga tawo, usa nga nagsimba sa Dios uban ang tanan nga anaa sa iyang panimalay; nagahatag siya ug daghang salapi alang sa Judio nga katawhan ug kanunay nag-ampo sa Dios.
3 Bandang alas tres ng hapon, malinaw niyang nakita sa pangitain ang isang anghel ng Diyos na papalapit sa kaniya. Ang sabi ng anghel sa kaniya, “Cornelio!”
Sa ikasiyam nga takna sa adlaw, dayag nga iyang nakita sa usa ka panan-awon ang anghel sa Dios nga mipaduol kaniya. Ang anghel miingon kaniya, “Cornelio!”
4 Tumitig si Cornelio sa anghel at takot na takot na sinabi, “Ano po iyon, ginoo?” Sinabi ng anghel sa kaniya, “Ang iyong mga panalangin at mga kaloob sa mga mahihirap ay pumaitaas bilang alaala na alay sa harapan ng Diyos.
Si Cornelio mitutok sa anghel ug nalisang pag-ayo ug siya miingon, “Unsa man, sir?” Ang anghel miingon kaniya, “Ang imong mga pag-ampo ug mga gasa sa mga kabos mipataas nga halad handomanan sa presensya sa Dios.
5 Ngayon magpadala ka ng mga lalaki sa lungsod ng Joppa upang sunduin ang lalaking nagngangalang Simon, na pinangalanan ding Pedro.
Karon pagpadala ug mga lalaki sa siyudad sa Jopa aron kuhaon ang tawo nga gingalan ug Simon, nga ginganlan usab ug Pedro.
6 Siya ay naninirahan sa bahay ng mambibilad ng balat ng hayop na si Simon, na ang bahay ay nasa tabing dagat.”
Siya nagpuyo kauban ang magtatabas ug panit sa hayop nga gingalan ug Simon, kinsang balay anaa sa baybayon.”
7 Nang makaalis ang anghel na kumausap sa kaniya, tinawag ni Cornelio ang dalawa sa kaniyang mga tagapaglingkod sa bahay, at isang sundalo na sumasamba sa Diyos na kabilang sa mga sundalong naglilingkod rin sa kaniya.
Sa dihang ang anghel nga nakigsulti kaniya mibiya, gitawag ni Cornelio ang duha niya ka mga sulugoon sa balay, ug ang sundalo nga nagsimba sa Dios gikan sa maong kasundalohan nga nag-alagad usab kaniya.
8 Sinabi ni Cornelio sa kanila ang lahat nang nangyari at sila ay pinapunta sa Joppa.
Si Cornelio miingon kanila sa tanan nga nahitabo ug gipaadto sila sa Jopa.
9 Bandang tanghali kinabukasan, sa kanilang paglalakbay papalapit sa lungsod, si Pedro ay pumunta sa bubungan upang manalangin.
Karon sa sunod nga adlaw mga ikaunom nga takna, sa dihang anaa sila sa ilang panaw ug nagkaduol na sa siyudad, si Pedro miadto sa taas sa balay aron sa pag-ampo.
10 Nagutom siya at gusto niya ng kumain, ngunit habang nagluluto ang mga tao ng pagkain, nabigyan siya ng isang pangitain,
Unya siya gigutom ug buot mokaon, apan samtang ang mga tawo nagluto sa pagkaon, nakatagpilaw siya;
11 at nakita niyang bumukas ang langit at may isang sisidlan na bumababa mula sa langit, katulad ng isang malaking kumot na ipinababa sa lupa sa pamamagitan ng apat na mga sulok nito.
ug nakita niya ang langit nga naabli, ug naay sudlanan nga mipakanaog, sama sa dakong panapton nga nagpadulong sa yuta, nga gitunton sa upat niini ka mga suok.
12 Naroon ang lahat na uri ng hayop na may apat na paa, at mga bagay na gumagapang sa lupa, at mga ibon sa himpapawid.
Niini adunay tanang matang sa upat ug tiil nga mga mananap ug mga butang nga nagakamang sa yuta, ug mga langgam sa kalangitan.
13 At may tinig na kumausap sa kaniya: “Bumangon ka Pedro, magkatay ka at kumain.”
Unya usa ka tingog ang miingon kaniya: “Tindog, Pedro, patya ug kaon.”
14 Ngunit sinabi ni Pedro, “Hindi maaari Panginoon, dahil ni minsan hindi ako kumain ng anumang marumi at hindi malinis.”
Apan si Pedro miingon, “Dili Ginoo; kay ako wala makakaon ug bisan unsa nga mahugaw ug dili limpyo.”
15 Ngunit muli niyang narinig ang tinig sa ikalawang pagkakataon: “Huwag mong ituring na marumi ano man ang nilinis na ng Diyos.”
Apan ang tingog miabot kaniya pag-usab sa ikaduhang higayon: “Kung unsay gilimpyohan sa Dios, ayaw kini tawga nga mahugaw.”
16 Nangyari ito nang tatlong beses; at agad na ibinalik sa langit ang sisidlan.
Kini nahitabo sa makatulo ka higayon; unya ang sudlanan dihadiha gikuha pabalik sa langit.
17 Ngayon habang naguguluhan pa si Pedro tungkol sa kahulugan ng pangitaing kaniyang nakita, narito, ang mga lalaki na ipinadala ni Cornelio na nakatayo sa harapan ng tarangkahan, pagkatapos nilang tanungin ang daan patungo sa tahanan.
Karon samtang si Pedro nalibog pag-ayo mahitungod kung unsa ang ipasabot sa panan-awon nga iyang nakita, tan-awa, ang mga lalaki nga gipadala ni Cornelio mitindog atubangan sa ganghaan, paghuman nila ug pangutana sa dalan padulong sa balay.
18 At sila ay tumawag at nagtanong kung naninirahan doon si Simon na tinatawag ding Pedro.
Ug sila nanawag ug nangutana kung si Simon, nga ginganlan usab ug Pedro, nagpuyo didto.
19 Habang iniisip pa rin ni Pedro ang tungkol sa pangitain, sinabi ng Espiritu sa kaniya, “Tingnan mo, may tatlong lalaking naghahanap sa iyo.
Samtang naghunahuna si Pedro mahitungod sa panan-awon, ang Espiritu miingon kaniya, “Tan-awa, tulo ka mga lalaki ang nangita kanimo.
20 Bumangon ka at bumaba at sumama sa kanila. Huwag kang matakot na sumama sa kanila, dahil ipinadala ko sila.”
Tindog ug adto sa ubos ug lakaw uban kanila. Ayaw kahadlok sa pag-uban, tungod kay ako nagpadala kanila.”
21 Kaya bumaba si Pedro at sinabi sa mga lalaki, “Ako ang hinahanap ninyo. Bakit kayo naparito?”
Busa si Pedro mikanaog ug miadto sa mga lalaki ug miingon, “Siya nga inyong gipangita mao ako. Nganong mianhi kamo?”
22 Sinabi nila, “Ang senturion na nagngangalang Cornelio, isang matuwid na tao at sumasamba sa Diyos, at mabuti ang sinasabi tungkol sa kaniya ng lahat ng mga Judio sa bansa, ay sinabihan ng isang banal na anghel ng Diyos na papuntahan ka para isama ka sa kaniyang bahay, upang siya ay makinig ng mensahe mula sa iyo.”
Miingon sila, “Ang kapitan nga ginganlan ug Cornelio, matarong nga tawo ug usa nga nagsimba sa Dios, ug gitahod sa tanang nasod sa mga Judio, giingnan sa balaang anghel sa Dios sa pagkuha kanimo aron moadto sa iyang balay, aron makapaminaw siya sa mensahe gikan kanimo.”
23 Kaya inanyayahan sila ni Pedro na pumasok at manatili na kasama niya. Kinabukasan bumangon siya at sumama sa kanila, at sinamahan siya ng ilang mga kapatid na taga-Joppa.
Busa gidapit sila ni Pedro nga mosulod ug magpabilin uban kaniya ug sa mga tawo nga kauban niya. Sa pagkasunod buntag siya mibangon ug mikuyog kanila, ug ang pipila sa mga kaigsoonan nga gikan sa Jopa mikuyog kaniya.
24 Noong sumunod na araw, dumating sila sa Cesarea. Hinihintay sila ni Cornelio; tinipon niya ang kaniyang mga kamag-anak at kaniyang mga malalapit na kaibigan.
Sa pagkasunod nga adlaw sila miabot sa Cesarea. Si Cornelio naghulat kanila; gitawag niya ang iyang mga paryenti ug suod nga mga higala.
25 Nangyari nga na nang papasok na si Pedro, sinalubong siya ni Cornelio at lumuhod sa kaniyang paanan para parangalan siya.
Nahitabo kini nga sa dihang si Pedro misulod, si Cornelio mihimamat kaniya ug miluhod sa iyang tiilan aron sa pagpasidungog kaniya.
26 Ngunit pinatayo siya ni Pedro at sinabi na, “Tumayo ka; ako rin ay isang tao lamang.
Apan gipatindog siya ni Pedro ug miingon, “Tindog; ako usab usa lamang ka tawo.”
27 Habang nakikipag-usap si Pedro sa kaniya, pumasok siya at natagpuan niya ang napakaraming tao na nagtipon-tipon doon.
Samtang si Pedro nakigsulti kaniya, misulod siya ug nakita niya ang daghang tawo nga nagtigom.
28 Sinabi niya sa kanila, “Batid ninyo mismo na hindi naaayon sa batas para sa isang Judio na makihalubilo o bumisita sa kaninuman galing sa ibang bansa. Ngunit ipinakita sa akin ng Diyos na hindi ko dapat tawagin ang sinuman na marumi o hindi malinis.
Miingon siya kanila, “Kamo sa inyong kaugalingon nasayod nga dili uyon sa balaod alang sa mga Judio nga tawo ang makig-uban o mobisita sa usa nga gikan sa laing nasod. Apan gipakita sa Dios kanako nga dili nako kinahanglan tawgon ang bisan kinsa nga tawo nga mahugaw o dili limpyo.
29 Kaya pumunta ako na hindi na nakipagtalo nang ako ay papuntahin dito. Kaya tinatanong ko kayo kung bakit ninyo ako pinapunta.”
Mao nga mianhi ako sa walay pakiglalis, sa dihang ako gipaanhi. Busa mangutana ako kanimo nganong gipakuha mo man ako.”
30 Sinabi ni Cornelio, “May apat na araw na ngayon ang nakakalipas sa ganito ring oras, bandang alas-tres nananalangin ako sa aking bahay; at nakita ko ang isang lalaking nakatayo sa aking harapan na may maliwanag na kasuotan.
Miingon si Cornelio, “Upat ka adlaw ang milabay sa sama niining taknaa, ako nag-ampo dinhi sa akong balay sa ika-siyam ang takna; ug nakakita ug tawo nga mitindog sa akong atubangan sa hayag nga bisti.
31 At sinabi niya, “Cornelio, dininig ng Diyos ang iyong panalangin at ang ibinibigay mo sa mga mahihirap ay nagpaalala sa Diyos tungkol sa iyo.
Siya miingon, 'Cornelio, ang imong pag-ampo nadungog sa Dios, ug ang imong mga gasa alang sa mga kabos nagpahinumdom sa Dios mahitungod kanimo.
32 Kaya magpadala ka ng tao sa Jopa, at ipatawag ang taong nagngangalang Simon, na tinatawag ding Pedro. Nakikitira siya sa bahay ng isang taong mambibilad ng balat ng hayop na nangngangalang Simon, sa tabing-dagat. (Pagdating niya, kakausapin ka niya.)
Busa pagpadala ug tawo sa Jopa, ug pangitaa ang tawo nga ginganlan ug Simon, nga usab ginatawag ug Pedro. Nagpuyo siya sa balay sa magtatabas ug panit sa hayop nga ginganlan ug Simon, diha sa baybayon.' Pipila ka karaan nga mga sinulat midugang: Kung siya moabot, siya mosulti kanimo.
33 kaya agad kitang ipinatawag, mabuti at dumating ka. At ngayon nandito kaming lahat sa harapan ng Diyos upang makinig sa lahat ng mga itinuro sa iyo ng Diyos na sasabihin mo.”
Busa sa walay langan ako nagpakuha kanimo. Buotan ka kay ikaw mianhi. Unya karon, ania kitang tanan dinhi sa panan-aw sa Dios, aron sa pagpaminaw sa tanan nga gitudlo kanimo sa Ginoo nga isulti.” Pipila ka karaan nga mga sinulat midugang: Gitudlo sa Dios nga isulti.
34 At binuksan ni Pedro ang kaniyang bibig at sinabi, “Sa katotohanan, naunawaan ko ng lubusan na walang tinatangi ang Diyos.
Unya gibuka ni Pedro ang iyang baba ug miingon, “Sa pagkatinuod, akong naila nga ang Dios dili modapig ni bisan kinsa.
35 Sa halip, sa bawat bansa ang sinumang sumasamba at gumagawa ng mga matuwid na gawain ay katanggap-tanggap sa kaniya.
Hinuon, sa matag nasod si bisan kinsa nga mosimba ug mobuhat ug matarong nga binuhatan madawat diha kaniya.
36 Alam ninyo ang mensahe na ipinadala niya sa mga taga-Israel, nang ipahayag niya ang magandang balita tungkol sa kapayapaan sa pamamagitan ni Jesu-Cristo, na Panginoon ng lahat—
Kamo nasayod sa mensahe nga iyang gipadala ngadto sa mga tawo sa Israel, sa dihang iyang gipahibalo ang maayong balita mahitungod sa kalinaw pinaagi kang Jesu-Cristo, nga maoy Ginoo sa tanan -
37 Alam ninyo mismo ang mga kaganapan na nangyari, na naganap sa buong Judea, na nagsimula sa Galilea, pagkatapos nang pagbautismo na ipinahayag ni Juan;
kamo mismo nasayod sa mga panghitabo nga nagakahitabo, nga nahitabo sa tibuok Judea, sugod sa Galilea, pagkahuman sa bawtismo nga gipahibalo ni Juan;
38 ang mga kaganapan na ukol kay Jesus ng Nazaret, kung paano siya pinuspus ng Diyos ng Banal na Espiritu at ng kapangyarihan. Naglibot siya na gumagawa ng kabutihan at nagpapagaling ng mga pinahihirapan ng diyablo, sapagkat kasama niya ang Diyos.
ang mga panghitabo mahitungod kang Jesus nga taga-Nasaret, kung giunsa sa Dios pagdihog kaniya sa Balaang Espiritu ug sa gahom. Siya mianhi nga nagbuhat ug maayo ug nag-ayo sa tanan nga gidaogdaog sa yawa, tungod kay ang Dios uban kaniya.
39 Saksi kami sa lahat ng bagay na kaniyang ginawa sa bansa ng mga Judio at sa Jerusalem —itong si Jesus na kanilang pinatay, na binitay sa isang kahoy.
Kami ang mga saksi niining mga butang nga iyang gibuhat didto sa nasod sa mga Judio ug sa Jerusalem - kini nga Jesus kansang ilang gipatay, sa pagbitay sa kahoy.
40 Itong taong ito ay muling binuhay ng Diyos sa ikatlong araw at ibinigay siya upang makilala,
Kini nga tawo gibanhaw sa Dios sa ikatulo nga adlaw ug gihatagan siya aron mahimong mailhan,
41 hindi sa lahat ng mga tao, kundi sa mga saksi na noon pa man ay pinili na ng Diyos- kami mismo, na kumain at uminom kasama niya pagkatapos niyang muling mabuhay mula sa mga patay.
dili sa tanan nga mga tawo, apan sa mga saksi nga gipili nang daan sa Dios - kami mismo, nga mikaon ug miinom uban kaniya human siya nabanhaw gikan sa mga patay.
42 Inutusan niya kami upang mangaral sa mga tao at magpatotoo na siya ang pinili ng Diyos na maging Hukom ng mga buhay at mga patay.
Siya nagmando kanamo sa pagsangyaw sa mga tawo ug pagpamatuod nga kini mao ang usa nga gipili sa Dios nga mahimong Maghuhukom sa buhi ug sa patay.
43 Ito ay para sa kaniya kaya nagpapatotoo ang mgapropeta, upang ang lahat ng sumasampalataya sa kaniya ay makatanggap ng kapatawaran ng mga kasalanan sa pamamagitan ng kaniyang pangalan.”
Tungod kaniya ang tanan nga mga propeta nahimong saksi, aron nga ang matag-usa nga motuo kaniya mamahimong makadawat sa kapasayloan sa mga sala pinaagi sa iyang ngalan.”
44 Habang sinasabi pa lamang ni Pedro ang mga bagay na ito, ang Banal na Espiritu ay bumaba sa lahat ng mga nakikinig sa kaniyang mensahe.
Samtang si Pedro nagsulti niining mga butanga, ang Balaang Espiritu mikunsad ngadto sa tanang naminaw sa iyang mensahe.
45 Ang mga taong napabilang sa mga mananampalatayang tuli—lahat ng mga sumama kay Pedro— ay namangha, dahil ang kaloob ng Banal na Espiritu ay naibuhos din sa mga Gentil.
Ang mga tawo nga apil sa tinuli nga pundok sa mga magtutuo - tanan nga miuban kang Pedro - nahibulong, tungod kay ang gasa sa Balaang Espiritu gibubo usab sa mga Gentil.
46 Dahil narinig nila ang mga Gentil na nagsasalita ng iba't-ibang wika at nagpupuri sa Diyos. Pagkatapos sinabi ni Pedro,
Kay sila nakadungog niining mga Gentil nga nagsulti sa uban nga mga pinulongan ug nagdayeg sa Dios. Unya si Pedro mitubag,
47 “Mayroon bang hahadlang sa mga taong ito upang hindi mabautismuhan sa tubig, ang mga taong ito na nakatanggap ng Banal na Espiritu na katulad natin?”
“Aduna bay makapugong sa tubig gikan niining mga tawhana aron sila dili mabawtismohan, kining mga tawhana nga nakadawat sa Balaang Espiritu ingon nga sama kanato?”
48 At sila ay inutusan niya na magpabautismo sa ngalan ni Jesu-Cristo. At hiniling nila na manatili siya sa kanila ng ilang araw.
Unya siya nagmando kanila nga magpabawtismo pinaagi sa ngalan ni Jesu-Cristo. Unya naghangyo sila kaniya nga magpabilin uban kanila sa pipila ka mga adlaw.
