2 Pedro 2
1 May mga bulaang propeta na nagpunta sa mga Israelita at may mga bulaang guro ang pupunta sa inyo. Palihim silang magdadala ng mga mapanirang maling pananampalataya at itatatwa nila ang Panginoon na bumili sa kanila. Sila ay nagdadala ng kanilang agarang pagkawasak.
Ang mini nga mga propeta miduol ngadto sa mga tawo, ug ang mini usab nga mga magtutudlo moanha kaninyo. Sa hilom modala sila sa makadaot nga mga tumotumo, ug ilang ilimod ang agalon nga nagpalit kanila. Nagdala sila ug hinanali nga pagkalaglag sa ilang mga kaugalingon.
2 Marami ang susunod sa kanilang kahalayan at sa pamamagitan nila malalapastanganan ang daan ng katotohanan.
Daghan ang mosunod sa ilang mga kalaw-ayan, ug pinaagi kanila ang dalan sa kamatuoran mahimong mapanamastamasan.
3 Sa kanilang pagkagahaman ay sasamantalahin nila kayo sa pamamagitan ng mga mapanlinlang na mga salita. Naghihintay ang kahatulan laban sa kanila; ang kanilang pagkawasak ay darating.
Uban sa kahakog sila makahimo sa pagpangginansiya kaninyo uban sa malimbungong mga pulong. Ang paghukom kanila dili magdugay; ang paglaglag kanila dili matulog.
4 Sapagkat hindi kinaawaan ng Diyos ang mga anghel na nagkasala. Sa halip ay ipinasakamay niya ang mga ito sa Tartarus upang igapos sa mga tanikala hanggang sa paghuhukom. (Tartaroō g5020)
Kay ang Dios wala mopahilikay sa mga anghel nga nakasala. Hinuon iya silang gitugyan ngadto sa ubos sa Tartarus aron taguan nga nakakadina sa ilalom nga mangitngit hangtod sa paghukom. (Tartaroō g5020)
5 At hindi rin niya kinaawaan ang sinaunang mundo. Sa halip, itinira niya si Noe, ang mensahero ng katuwiran, kasama ang pitong iba pa, nang nagdala ng baha ang Diyos sa mundo ng mga hindi maka-diyos.
Sa gihapon, wala siya mopahilikay sa karaang kalibotan. Hinuon, iyang gitipigan si Noe, nga usa ka tigpahibalo sa pagkamatarong, uban sa pito ka mga kaubanan, sa dihang siya nagpadala ug usa ka lunop sa kalibotan sa mga dili-diosnon.
6 At pinulbos ng Diyos ang mga lungsod ng Sodoma at Gomora at hinatulan sila ng pagkawasak, bilang halimbawa kung ano ang darating sa mga hindi maka-diyos.
Ang Dios usab mipakunhod sa mga siyudad sa Sodoma ug Gomora sa pagkaabo ug gisilotan sila sa pagkalaglag, ingon nga sumbanan kung unsa ang mahitabo sa mga dili-diosnon.
7 Ngunit nang kaniyang ginawa iyan ay, iniligtas niya si Lot na matuwid, na lubos na nagdalamhati dahil sa mga maruming gawain ng mga taong lumalabag sa batas.
Apan alang sa matarong nga si Lot, nga gidaogdaog pinaagi sa pamatasan sa malinapason nga mga tawo diha sa kalaw-ayan, ang Dios nagluwas kaniya.
8 Dahil ang taong matuwid na iyon na araw-araw na naninirahan kasama nila ay pinahihirapan ang kaniyang matuwid na kaluluwa dahil sa nakita niya at narinig.
Kay kadtong matarong nga tawo, nga nagpuyo uban kanila sa matag-adlaw, gipaantos sa iyang matarong nga kalag tungod sa iyang nakita ug nadungog.
9 Kung gayon, alam ng Panginoon kung paano iligtas ang mga taong maka-diyos mula sa mga pagsubok at kung paano parusahan ang mga taong hindi maka-diyos sa araw ng paghuhukom.
Nasayod ang Ginoo kung unsaon pagluwas ang mga diosnon nga katawhan gikan sa mga pagsulay, ug unsaon pagpugong ang dili matarong nga katawhan alang sa pagsilot sa adlaw sa paghukom.
10 Ito ay totoo lalo na sa mga nagpapatuloy sa masasamang nasa ng laman at humahamak sa batas. Sila ay mapangahas at sumusunod sa sariling kalooban. Hindi sila natatakot na lapastanganin ang mga maluluwalhati.
Kini pinasahi nga matuod alang niadtong nagpadayon sa dunot nga mga tinguha sa unod ug nagatamay sa katungod. Sila maisog ug mabuotbuoton sa kaugalingon. Dili sila mahadlok sa pagpanamastamas sa usa nga mahimayaon.
11 Ang mga anghel ay may taglay na higit na lakas at kakayahan kaysa sa mga tao, ngunit hindi sila nagdala ng mapang-alipustang paghuhukom laban sa kanila sa Panginoon.
Ang mga anghel adunay mas dakong kusog ug gahom, apan wala sila modala ug makainsulto nga mga paghukom batok kanila ngadto sa Ginoo.
12 Ngunit ang mga walang isip na mga hayop na ito ay likas na ginawa para hulihin at wasakin. Hindi nila alam kung ano ang kanilang inaalipusta. Sila ay mawawasak.
Apan kining walay hunahuna nga mga mananap gihimo lamang aron dakpon ug laglagon. Wala sila masayod kung unsa ang ilang gitamay. Sila mangalaglag.
13 Sila ay masasaktan sa gantimpala ng kanilang mga maling gawain. Namumuhay sila sa kasiyahan sa araw. Sila ay mga dumi at bahid. Nagsasaya sila sa kanilang mga mapanlinlang na kasiyahan habang sila ay nakikipagdiwang sa inyo.
Madawat nila ang ganti sa ilang sayop nga mga binuhatan. Naghunahuna sila nga ang bililhong mga butang niana nga adlaw usa ka makalipay. Sila mga mantsa ug mga lama. Naglipay sila sa ilang malimbongon nga mga buhat samtang sila nagkombira uban kanimo.
14 May mga mata sila na puno ng mga mapangalunyang babae; hindi sila kailanman nakuntento sa pagkakasala. Inuudyukan nila ang mga mahihinang kaluluwa sa pagkakamali at ang kanilang puso ay sinanay sa pag-iimbot, mga batang isinumpa.
Aduna silay mga mata nga puno sa mananapaw nga mga babaye; wala gayod silay katagbawan diha sa sala. Ilang gidani ang huyang nga mga kalag ngadto sa pagbuhat ug daotan, ug ang ilang mga kasing-kasing gibansay sa pagkamaibugon. Mga anak sila sa tunglo!
15 Kanilang iniwan ang tamang daan. Naligaw sila at sinunod ang daan ni Balaam na anak ni Beor na nagnais na tumanggap ng kabayaran sa kawalang-katuwiran.
Gibiyaan nila ang matarong nga dalan. Sila nahisalaag ug sila misunod sa dalan ni Balaam nga anak ni Beor, nga nahigugma sa pagdawat ug bayad sa pagka dili matarong.
16 Ngunit siya ay sinaway dahil sa kaniyang paglabag. Isang asno ang nagsalita sa tinig ng tao ang siyang tumapos sa kahibangan ng propeta.
Apan siya nakabaton ug pagbadlong alang sa iyang kaugalingong kalapasan. Ang dili makasulti nga asno nagsulti sa tingog sa tawo nga nagpahunong sa kabuang sa propeta.
17 Ang mga taong ito ay katulad ng mga bukal na walang tubig. Katulad sila ng mga ulap na tinatangay ng bagyo. May makapal na kadiliman ang sa kanila ay naghihintay.
Kini nga mga tawo sama sa mga tuboran nga walay tubig. Sama sila sa mga panganod nga gipalid sa usa ka bagyo. Ang mabaga nga kangitngit nakatagana alang kanila.
18 Nagsasalita sila ng mga bagay na pawang walang kabuluhan at kayabangan lamang. Inuudyukan nila ang mga tao sa pamamagitan ng pita ng laman. Inuudyukan nila ang mga taong sumusubok na tumakas mula sa maling pamumuhay.
Nagsulti sila ug walay pulos nga pagpanghinambog. Ilang gidani ang mga tawo pinaagi sa mga pangibog sa unod. Ilang gidani ang mga tawo nga naningkamot sa paglikay gikan sa pagkinabuhi diha sa kasaypanan.
19 Nangangako sila ng kalayaan sa kanila ngunit sila ma'y alipin ng kasamaan. Sapagkat ang isang tao ay alipin ng kahit anong dumadaig sa kaniya.
Sila nagsaad ug kagawasan ngadto kanila, apan mismo ang ilang mga kaugalingon nangaulipon sa pagkadautan. Kay ang tawo ulipon sa bisan unsa nga makabuntog kaniya.
20 Sino mang makatakas sa karumihan ng mundo sa pamamagitan ng kaalaman ng Panginoon at Tagapagligtas na si Jesu-Cristo at bumalik muli sa ganoong karumihan, sila ay naging mas malala pa kaysa noong una.
Si bisan kinsa ang molikay sa kahugaw sa kalibotan pinaagi sa kaalam sa Ginoo ug sa Manluluwas nga si Jesu-Cristo, ug unya mobalik pag-usab niadtong mga kahugaw, ang kataposang kahimtang mahimong mas daotan alang kanila kaysa sa unang kahimtang.
21 Mas mabuti pang hindi nila nalaman ang daan ng katuwiran kaysa malaman ito at pagkatapos ay tumalikod sa banal na kautusang ibinigay sa kanila.
Kini mahimong mas maayo pa alang kanila nga wala masayod sa paagi sa pagkamatarong kaysa nasayod niini ug mopalayo gikan sa balaang kasugoan nga gihatod ngadto kanila.
22 Ang kawikaang ito ay totoo para sa kanila: “Ang aso ay bumabalik sa sariling suka nito. Ang bagong paligong baboy ay bumabalik sa putik.”
Kini nga panultihon matuod ngadto kanila: “Ang iro mobalik sa iyang kaugalingong suka. Ang giligo na nga baboy mobalik paglunang sa lamakan.”
