< 2 Mga Cronica 10 >

1 Pumunta sa Shekem si Rehoboam, dahil darating ang lahat ng mga taga-Israel sa Shekem upang gawin siyang hari.
Miadto si Rehoboam sa Shequim, kay ang tibuok Israel miadto man sa Shequim aron himoon siya nga hari.
2 Narinig ito ni Jeroboam na anak ni Nebat (dahil nasa Egipto siya, kung saan siya tumakas mula kay haring Solomon, ngunit bumalik si Jeroboam mula sa Ehipto).
Nahitabo nga nadunggan kini ni Jeroboam ang anak nga lalaki ni Nebat (kay atua man siya sa Ehipto, diin mikalagiw siya gikan sa atubangan ni Haring Solomon, apan mibalik si Jeroboam gikan sa Ehipto).
3 Kaya ipinatawag nila siya, dumating si Jeroboam at ang lahat ng Israelita. Kinausap nila si Rehoboam at sinabi,
Busa gipadala ug gipatawag nila siya, ug miabot si Jeroboam ug ang tibuok Israel; nakigsulti sila kang Rehoboam ug miingon,
4 “Ginawang mahirap ng iyong ama ang aming mga pasanin. Kaya ngayon, gawin mong mas madali ang mahirap na gawain ng iyong ama, at pagaanin mo ang mabigat na pasanin na ibinigay niya sa amin at paglilingkuran ka namin.”
“Gipabug-at sa imong amahan ang among yugo. Busa karon, pasayona ang lisod nga gipatrabaho sa imong amahan, ug pagaana ang bug-at nga yugo nga iyang gibutang kanamo, ug moalagad kami kanimo.”
5 Sinabi ni Rehoboam sa kanila, “Bumalik kayo sa akin pagkatapos ng tatlong araw.” Kaya, umalis na ang mga tao.
Miingon si Rehoboam ngadto kanila, “Balik nganhi kanako human sa tulo ka adlaw.” Busa mibiya ang katawhan.
6 Sumangguni si Haring Rehoboam sa mga matandang kalalakihan na nagpayo kay Solomon na kaniyang ama noong nabubuhay pa siya. sinabi niya, “Paano ninyo ako papayuhan upang mabigyan ng kasagutan ang mga taong ito?”
Nagpakisayod si Haring Rehoboam sa mga katigulangang lalaki nga nagtindog atubangan sa iyang amahan nga si Solomon samtang buhi pa siya; miingon siya, “Unsa man ang inyong ikatambag kanako aron itubag niini nga katawhan?”
7 Nakipag-usap sila sa kaniya at sinabi, “Kung magiging mabuti ka sa mga taong ito at bibigyang-lugod mo sila at magsasabi ng mga mabubuting salita sa kanila, magiging alipin mo sila sa habang panahon.
Nakigsulti sila kaniya ug miingon, “Kung maayo ka niining mga tawhana ug mapahimuot sila, ug mosulti ug maayong mga pulong ngadto kanila, unya mahimo nimo kanunay silang sulugoon.”
8 Ngunit hindi pinakinggan ni Rehoboam ang payo na ibinigay ng mga matandang kalalakihan sa kaniya at sumangguni siya sa mga kabataang lalaki na kasabayan niyang lumaki at nagpapayo sa kaniya.
Apan wala gihatagan ug bili ni Rehoboam ang tambag nga gihatag sa mga katigulangang lalaki ngadto kaniya, ug nagpakisayod sa mga batan-ong lalaki nga nagdako uban kaniya, nga nagbarog sa iyang atubangan.
9 Sinabi niya sa kanila, “Ano ang maibibigay ninyong payo sa akin upang sagutin natin ang mga taong ito na nakipag-usap sa akin at sinasabi, “Pagaanin mo ang mga pasanin na ibinigay ng iyong ama sa amin'?”
Miingon siya ngadto kanila, “Unsa man nga tambag ang ihatag ninyo kanako, aron matubag nato ang mga tawo nga nakigsulti kanako ug miingon, 'Pagaana ang yugo nga gibutang sa imong amahan nganhi kanamo'?”
10 Nagsalita ang mga kabataang lalaki na kasabayang lumaki ni Rehoboam na nagsasabi, “Makipag-usap ka sa mga taong nagsabi sa iyo na ginawang mabigat ng iyong amang si Solomon ang kanilang mga pasanin, na kailangan mong gawing mas magaan. Dapat mong sabihin sa kanila, 'Mas makapal ang aking hinliliit kaysa sa baywang ng aking ama.
Nakigsulti ang mga batan-ong lalaki nga nagdako uban kang Rehoboam ngadto kaniya, nga nag-ingon, “Mao kini ang kinahanglan nimong isulti ngadto sa katawhan nga misulti nga ang imong amahan nga si Solomon nagpabug-at sa ilang yugo, apan kinahanglan pagaanon nimo kini. Mao kini ang angay nimong isulti ngadto kanila, 'Ang akong kumingking mas baga pa kaysa hawak sa akong amahan.
11 Kaya ngayon, bagaman pinapasan kayo ng aking ama ng isang mabigat na pasanin, dadagdagan ko pa ang inyong mga pasanin. Pinarusahan kayo ng aking ama ng mga latigo, ngunit parurusahan ko kayo sa pamamagitan ng mga alakdan.”'
Busa karon, bisan gipapas-an kamo sa akong amahan ug bug-at nga yugo, pagadugangan ko ang inyong yugo. Gikastigo kamo sa akong amahan pinaagi sa mga latigo, apan pagakastigohon ko kamo pinaagi sa mga tanga.”'
12 Kaya pumunta si Jeroboam at ang lahat ng tao kay Rehoboam sa ikatlong araw, kagaya ng iniutos ng hari sa kanila ng sabihin niya, “Bumalik kayo sa akin sa ikatlong araw.”
Busa miadto si Jeroboam ug ang tanang katawhan ngadto kang Rehoboam sa ikatulo ka adlaw, sumala sa gisulti sa hari, “Balik nganhi kanako sa ikatulo nga adlaw.”
13 Marahas silang sinagot ng hari. Hindi pinansin ni Haring Rehoboam ang payo ng mga matandang kalalakihan.
Misingka si Rehoboam ngadto kanila, wala hatagi ug pagtagad ang tambag sa mga katigulangang lalaki.
14 Nakipag-usap siya sa kanila na sinunod ang payo ng mga kabataang lalaki at sinabi, “Gagawin kong mas mabigat ang inyong mga pasanin at dadagdagan ko pa ito. Pinarusahan kayo ng aking ama ng mga latigo, ngunit parurusahan ko kayo sa pamamagitan ng mga alakdan.”
Nakigsulti siya ngadto kanila nga nagsunod sa tambag sa mga batan-ong lalaki, nga nag-ingon, “Gipabug-at sa akong amahan ang inyong yugo, apan pagadugangan ko kini. Gikastigo kamo sa akong amahan pinaagi sa mga latigo, apan kastigohon ko kamo pinaagi sa mga tanga.”
15 Hindi nakinig ang hari sa mga tao, sapagkat ito ang isang pangyayaring pinahintulutan ng Diyos, upang matupad ni Yahweh ang kaniyang salita na sinabi niya sa pamamagitan ni Ahias na Silonita kay Jeroboam na anak ni Nebat.
Busa wala nagpatalinghog ang hari ngadto sa katawhan, kay gituyo kini sa Dios nga mga panghitabo, aron mapatuman ni Yahweh ang iyang pulong nga gipamulong ni Ahia nga taga-Shilo ngadto kang Jeroboam nga anak nga lalaki ni Nebat.
16 Nang makita ng mga taga-Israel na hindi nakinig ang hari sa kanila, sinagot siya ng mga tao at sinabi, “Anong bahagi mayroon kami kay David? Wala kaming mana sa anak ni Jesse! Bumalik na kayong mga taga-Israel sa inyong mga tolda. Ngayon David, bahala ka ng tumingin sa iyong sariling tolda.” Kaya, bumalik na ang bawat isa sa mga Israelita sa kanilang mga tolda.
Sa dihang nakita sa tibuok Israel nga wala naminaw ang hari kanila, mitubag ang katawhan kaniya ug miingon, “Unsa may bahin namo kang David? Wala kami panulondon sa anak nga lalaki ni Jesse! Matag usa kaninyo kinahanglan mobalik sa iyang tolda, sa Israel. Karon tan-awa sa imong kaugalingong panimalay, David.” Busa namalik ang tibuok Israel sa ilang mga tolda.
17 Ngunit ang mga taga-Israel na nakatira sa mga lungsod ng Juda, pinamunuan sila ni Rehoboam.
Apan alang niadtong katawhan sa Israel nga nagpuyo sa mga siyudad sa Juda, gidumalahan sila ni Rehoboam.
18 Pagkatapos, ipinadala ni Haring Rehoboam si Adoram na namumuno sa sapilitang panggawa, ngunit binato siya ng mga Israelita hanggang sa namatay siya. Kaagad na tumakas si Haring Rehoboam sakay ng kaniyang karwahe patungo sa Jerusalem.
Unya gipadala ni Haring Rehoboam si Adoniram, nga nagdumala sa pinugos nga mga mamumuhat, apan gibato siya sa katawhan sa Israel hangtod nga namatay. Mikalagiw dayon si Haring Rehoboam sakay sa iyang karwahe paingon sa Jerusalem.
19 Kaya, nagrerebelde ang Israel laban sa sambahayan ni David hanggang sa mga panahong ito.
Mao nga ang Israel nagmasinupakon batok sa panimalay ni David hangtod karong adlawa.

< 2 Mga Cronica 10 >