Awit ng mga Awit 6
1 Saan naparoon ang iyong sinisinta, Oh ikaw na pinakamaganda sa mga babae? Saan tumungo ang iyong sinisinta, upang siya'y aming mahanap na kasama mo?
Jaherani olal kune, yaye jaber mogik e dier nyiri mabeyo? Jaherani ne oluwo kanye, mondo wakonyi manye?
2 Ang sinisinta ko'y bumaba sa kaniyang halamanan, sa mga pitak ng mga especia, upang magaliw sa mga halaman, at upang mamitas ng mga lila.
Jaherana osedhi e puothe, kama gik mangʼwe ngʼar dongoe, mondo omeny ei puothe kendo ochok ondanyo.
3 Ako'y sa aking sinisinta, at ang sinisinta ko ay akin: pinapastulan niya ang kaniyang kawan sa gitna ng mga lila.
Jaherana en mara kendo an bende an mare; omiyo omenyo e dier ondanyo.
4 Ikaw ay maganda, sinta ko, na gaya ng Tirsa, kahalihalina na gaya ng Jerusalem, kakilakilabot na gaya ng hukbo na may mga watawat.
Jaherana, ijaber mana ka Tirza, ilongʼo mana ka Jerusalem, ichanori mana ka jolweny motingʼo bendeche.
5 Ihiwalay mo ang iyong mga mata sa akin, Sapagka't kanilang dinaig ako. Ang iyong buhok ay gaya ng kawan ng mga kambing, na nangahihilig sa gulod ng Galaad.
Gol wengegi kuoma; nikech giberna. Yie wiyi chalo kweth mag diek, malor koa e got Gilead.
6 Ang iyong mga ngipin ay gaya ng kawan ng mga babaing tupa, na nagsiahong mula sa pagpaligo; na bawa't isa'y may anak na kambal, at walang baog sa kanila.
Lekeni tar mana ka kweth mag rombe mowuok kar luok. Moro ka moro wuotho gi nyithinde ma rude kendo onge moro man kende.
7 Ang iyong mga pisngi ay gaya ng putol ng granada sa likod ng iyong lambong.
Lembi ma iumo gi nanga chalo gi olemo mongʼinore mochiek makwar.
8 May anim na pung reina, at walong pung babae; at mga dalaga na walang bilang.
Ruoth nigi mon piero auchiel gi mon mamoko piero aboro, kod nyiri mapok ongʼeyo chwo mokadho akwana.
9 Ang aking kalapati, ang aking sakdal ay isa lamang; siya ang bugtong ng kaniyang ina; siya ang pili ng nanganak sa kaniya. Nakita siya ng mga anak na babae, at tinawag siyang mapalad; Oo, ng mga reina at ng mga babae, at pinuri siya nila.
To an ahero mana nyako achiel kende, ma jaber ka akuru, en e nyar min kende, mohero malich. Jotich ma nyiri konene, to luonge ni nyako mogwedhi, to mond ruoth kod mon mamoko konene to pake.
10 Sino siyang tumitinging parang umaga, maganda na parang buwan, maliwanag na parang araw, kakilakilabot na parang hukbo na may mga watawat?
Ma to en ngʼa mabiro apoya ka piny madwa ru? Adier, ober ka dwe kendo ongʼangʼni ka wangʼ chiengʼ, bende ochanore ka sulwe moriedo.
11 Ako'y bumaba sa halamanan ng mga pile, upang tingnan ang mga sariwang pananim ng libis, upang tingnan kung nagbubuko ang puno ng ubas, at ang mga puno ng granada ay namumulaklak.
Ne alor mwalo nyaka e puoth mananas, mondo ane kaka gidongo e holo, kendo mondo ane ka mzabibu osechako golo maua kata ka olemo mongʼinore osechako chiek makwar.
12 Bago ko naalaman, inilagay ako ng aking kaluluwa sa gitna ng mga karo ng aking marangal na bayan.
Apoya nono, kapok angʼeyo, gombona notingʼa motera nyaka dier geche joka ruoth.
13 Bumalik ka, bumalik ka, Oh Sulamita; bumalik ka, bumalik ka, upang ikaw ay aming masdan. Bakit ninyo titingnan ang Sulamita, nang gaya sa sayaw ng Mahanaim.
Yie iduogi, yie iduogi, yaye nyar jo-Shulam; yie iduogi, yie iduogi, mondo waneni! Wuowi Ere gima omiyo ungʼiyo nyar jo-Shulam kamano, mana ka gima omielo miend Mahanaim?
