< Awit ng mga Awit 4 >

1 Narito, ikaw ay maganda, sinta ko; narito, ikaw ay maganda; ang iyong mga mata ay gaya ng mga kalapati sa likod ng iyong lambong: ang iyong buhok ay gaya ng kawan ng mga kambing, na nagpapahinga sa gulod ng bundok ng Galaad.
Navesima negantoa mofamoka, kagi kagonamo'a arava ohe hentofazaga mani'nanke'na kema hugamizankura amuho hue. Kavufima refite'nana tavravemofo amefira, kavurgararemokea maho namagna hu'na'e. Hanki kazokamo'ma evuramiazamo'a Giliati agonafinti sipisipi afu'mo'za takaure takaure hu'za evuramizankna nehie.
2 Ang iyong mga ngipin ay gaya ng mga kawan ng mga tupa na bagong gupit, na nagsiahong mula sa pagpaligo, na bawa't isa'y may anak na kambal, at walang baog sa kanila.
Kave'mo'a sipsipi afu anenta meni azoka harenteza ti frentageno efeke nehiankna huno efeke hu'ne. Magore huno kavemo'a hagro osu'neanki fenkamine anagami kavemo'a mago tragave hu'ne.
3 Ang iyong mga labi ay gaya ng pising mapula, at ang iyong bibig ay kahalihalina: ang iyong mga pisngi ay gaya ng putol ng granada. Sa likod ng iyong lambong.
Kagi'morenamo'a korankre nofikna hu'ne. Kagimo'a vahe'mo'ma kesane hu'are knare'zantfa hune. Kavugosama refite'nana tavravefina kameragemo'a korankre huno pomigreneti zafa rgagna hu'ne.
4 Ang iyong leeg ay gaya ng moog ni David na itinayo na pinaka sakbatan, na kinabibitinan ng libong kalasag, ng lahat na kalasag ng mga makapangyarihang lalake.
Hagi knankemo'a Deviti zaza nonkna huno hentofaza nehigeno, Deviti nonte'ma hankave sondia vahe'mo'zama tauseni'a hankozmima eme hantinte'za enevazankna hu'ne.
5 Ang iyong dalawang suso ay gaya ng dalawang batang usa na mga kambal ng isang inahin, na nagsisisabsab sa gitna ng mga lila.
Tare aminka'araremokea kugaveza dia anenta afumoke lili trazampi traza neneke vano ha'ankna huna'e.
6 Hanggang sa ang araw ay lumamig at ang mga lilim ay tumakas, ako'y paroroon sa bundok ng mira, at sa burol ng kamangyan.
Nanterama zasima osuno masama osu'nesige'na, ame hu'na mnanentake'za merene frenkinsensima me'nea agonafina marerigahue.
7 Ikaw ay totoong maganda, sinta ko; at walang kapintasan sa iyo.
Navesima negantoa mofamoka kagrira kagi kagonamo arava ohe hentofa zaga mani'nankeno, maka kavufgamo'a afuhe afahera osuno hentofaza hu'ne.
8 Sumama ka sa akin mula sa Libano, kasintahan ko, na kasama ko mula sa Libano: tumanaw ka mula sa taluktok ng Amana, mula sa taluktok ng Senir at ng Hermon, mula sa mga yungib ng mga leon, mula sa mga bundok ng mga leopardo.
Lebanonitira zahufa a'nimoka, nagrane egeta va'mneno. Amanae nehaza agonafintira eramio. Laionimo'ene lepatimo'enema noma kikema nemania agona Senirine Hemoni agonararemofo morusapintira eramio.
9 Inagaw mo ang aking puso, kapatid ko, kasintahan ko, iyong inagaw ang aking puso ng isang sulyap ng iyong mga mata, ng isang kuwintas ng iyong leeg.
Zahufa a'nimoka kagra marerisa zagani'a mani'nanankinka tumonire avako nehane. Kesgama hunka kavuma nenaganke'nama knankempima pasesuma hu'nana zama negogeno'a, tumoni'amo'a fakifaki hu'ne.
10 Pagkaganda ng iyong pagsinta, kapatid ko, kasintahan ko! Pagkaigi ng iyong pagsinta kay sa alak! At ang amoy ng iyong mga langis kay sa lahat na sari-saring pabango!
Zahufa a'nimoka kavesi'nenantana zamo'a hentofaza hu'ne. Kavesima nenantana zamo'a waini timofo haga'a agatere'ne. Hagi kavufgare'ma fre'nana masavemofo mnamo'a, mika haganentake zana agatere'ne.
11 Ang iyong mga labi, Oh kasintahan ko, na nagsisitulo na gaya ng pulot-pukyutan: pulot at gatas ay nasa ilalim ng iyong dila; at ang amoy ng iyong mga suot ay gaya ng amoy ng Libano.
Zahufa a'nimoka kagiteti'ma pakepakema nehia zamo'a tume rimo'ma nehiaza huno haganentake nehigeno, kagefu'namofo henka kaziga amirine tumerine me'ne. Ana nehigeno kukena ka'afinti mnamo'a Lebanoni sida zafafintima neviankna mna nevie.
12 Halamanang nababakuran ang kapatid ko, ang kasintahan ko; bukal na nababakuran, balon na natatakpan.
Zahufa a'nimoka kagra nagrike hoza mani'nenka, mareri fenozani'a mani'nane. Refite'nea ti kampui kagra mani'nenka, oku'a ti kampui tini'a mani'nane.
13 Ang iyong mga pananim ay halamanan ng mga granada, na may mahalagang mga bunga; albena sangpu ng mga pananim na nardo,
Kagri hozafina pomigreneti zafa'moza metru hutere hune'za, knare'nare raga renentaze. Hagi mnanentake zantmima henama nadima,
14 Nardo at azafran, calamo at kanela, sangpu ng lahat na punong kahoy na kamangyan; mira at mga eloe, sangpu ng lahat na pinakamainam na especia.
zafronima, kalamusine sinamoninema, ana maka frenkinsensima, merema, aloe trazane, maka knare'ma huno mananentakema nehia zantaminena ana hozafina me'ne.
15 Ikaw ay bukal ng mga halamanan, balon ng mga buhay na tubig, at mga balong na tubig na mula sa Libano.
Hozafi me'nea ti kampui kna nehunka, knare tirukna hu'nane. Lebanoni agonafinti'ma eneramia tinkna hunka mani'nane.
16 Gumising ka, Oh hilagaang hangin; at parito ka, ikaw na timugan; humihip ka sa aking halamanan, upang ang mga bango niya'y sumalimuoy. Masok ang aking sinta sa kaniyang halamanan, at kumain siya ng kaniyang mahalagang mga bunga.
Noti kazigatira zahora erinka ne-egeno, sauti kazigati'enena zahora erino ne-ena huta, hozaniafinti mna'a erita vuta eta hi'o. Navesima negantomoka hozaka'afina enka hentofa zafa raga eme taginka nenka ko.

< Awit ng mga Awit 4 >