Mga Roma 6
1 Ano nga ang ating sasabihin? Magpapatuloy baga tayo sa pagkakasala upang ang biyaya ay makapanagana?
So what shall we say? Should we remain in sin, so that grace may abound?
2 Huwag nawang mangyari. Tayong mga patay na sa pagkakasala, paano nga tayong mabubuhay pa riyan?
Let it not be so! For how can we who have died to sin still live in sin?
3 O hindi baga ninyo nalalaman na tayong lahat na mga nabautismuhan kay Cristo Jesus ay nangabautismuhan sa kaniyang kamatayan?
Do you not know that those of us who have been baptized in Christ Jesus have been baptized into his death?
4 Tayo nga'y nangalibing na kalakip niya sa pamamagitan ng bautismo sa kamatayan: na kung paanong si Cristo ay nabuhay na maguli sa mga patay sa pamamagitan ng kaluwalhatian ng Ama, ay gayon din naman tayo'y makalalakad sa panibagong buhay.
For through baptism we have been buried with him into death, so that, in the manner that Christ rose from the dead, by the glory of the Father, so may we also walk in the newness of life.
5 Sapagka't kung tayo nga ay naging kalakip niya dahil sa kawangisan ng kaniyang kamatayan, ay magkakagayon din naman tayo dahil sa kawangisan ng kaniyang pagkabuhay na maguli;
For if we have been planted together, in the likeness of his death, so shall we also be, in the likeness of his resurrection.
6 Na nalalaman natin, na ang ating datihang pagkatao ay kalakip niyang napako sa krus, upang ang katawang salarin ay magiba, at nang sa gayo'y huwag na tayong maalipin pa ng kasalanan;
For we know this: that our former selves have been crucified together with him, so that the body which is of sin may be destroyed, and moreover, so that we may no longer serve sin.
7 Sapagka't ang namatay ay ligtas na sa kasalanan.
For he who has died has been justified from sin.
8 Datapuwa't kung tayo'y nangamatay na kalakip ni Cristo, ay naniniwala tayo na mangabubuhay naman tayong kalakip niya;
Now if we have died with Christ, we believe that we shall also live together with Christ.
9 Na nalalaman nating si Cristo na nabuhay na maguli sa mga patay ay hindi na mamamatay; ang kamataya'y hindi naghahari sa kaniya.
For we know that Christ, in rising up from the dead, can no longer die: death no longer has dominion over him.
10 Sapagka't ang kamatayan na ikinamatay niya, ay kaniyang ikinamatay na minsan sa kasalanan: datapuwa't ang buhay na kaniyang ikinabubuhay, ay kaniyang ikinabubuhay sa Dios.
For in as much as he died for sin, he died once. But in as much as he lives, he lives for God.
11 Gayon din naman kayo, ibilang ninyong kayo'y tunay na mga patay na sa kasalanan, nguni't mga buhay sa Dios kay Cristo Jesus.
And so, you should consider yourselves to be certainly dead to sin, and to be living for God in Christ Jesus our Lord.
12 Huwag ngang maghari ang kasalanan sa inyong katawang may kamatayan, upang kayo'y magsisunod sa kaniyang mga pita:
Therefore, let not sin reign in your mortal body, such that you would obey its desires.
13 At huwag din naman ninyong ihandog ang inyong mga sangkap sa kasalanan na pinaka kasangkapan ng kalikuan; kundi ihandog ninyo ang inyong sarili sa Dios, na tulad sa nangabuhay sa mga patay, at ang inyong mga sangkap na pinaka kasangkapan ng katuwiran sa Dios.
Nor should you offer the parts of your body as instruments of iniquity for sin. Instead, offer yourselves to God, as if you were living after death, and offer the parts of your body as instruments of justice for God.
14 Sapagka't ang kasalanan ay hindi makapaghahari sa inyo: sapagka't wala kayo sa ilalim ng kautusan, kundi sa ilalim ng biyaya.
For sin should not have dominion over you. For you are not under the law, but under grace.
15 Ano nga? mangagkakasala baga tayo, dahil sa tayo'y wala sa ilalim ng kautusan, kundi sa ilalim ng biyaya? Huwag nawang mangyari.
What is next? Should we sin because we are not under the law, but under grace? Let it not be so!
16 Hindi baga ninyo nalalaman, na kung kanino ninyo inihahandog ang inyong mga sarili na pinaka alipin upang tumalima ay kayo'y mga alipin niyaong inyong tinatalima; maging ng kasalanan sa ikamamatay, maging ng pagtalima sa ikapagiging matuwid?
Do you not know to whom you are offering yourselves as servants under obedience? You are the servants of whomever you obey: whether of sin, unto death, or of obedience, unto justice.
17 Datapuwa't salamat sa Dios, na, bagama't kayo'y naging mga alipin ng kasalanan, kayo'y naging mga matalimahin sa puso doon sa uri ng aral na pinagbigyan sa inyo;
But thanks be to God that, though you used to be the servants of sin, now you have been obedient from the heart to the very form of the doctrine into which you have been received.
18 At yamang pinalaya kayo sa kasalanan ay naging mga alipin kayo ng katuwiran.
And having been freed from sin, we have become servants of justice.
19 Nagsasalita ako ayon sa kaugalian ng mga tao dahil sa karupukan ng inyong laman: sapagka't kung paanong inyong inihandog ang inyong mga sangkap ng katawan na pinaka alipin ng karumihan at ng lalo't lalong kasamaan, gayon din ihandog ninyo ngayon ang inyong mga sangkap na pinaka alipin ng katuwiran sa ikababanal.
I am speaking in human terms because of the infirmity of your flesh. For just as you offered the parts of your body to serve impurity and iniquity, for the sake of iniquity, so also have you now yielded the parts of your body to serve justice, for the sake of sanctification.
20 Sapagka't nang kayo ay mga alipin ng kasalanan, kayo'y laya tungkol sa katuwiran.
For though you were once the servants of sin, you have become the children of justice.
21 Ano nga ang ibinunga ninyo sa panahong yaon sa mga bagay na ngayo'y ikinahihiya ninyo? sapagka't ang wakas ng mga bagay na yaon ay kamatayan.
But what fruit did you hold at that time, in those things about which you are now ashamed? For the end of those things is death.
22 Datapuwa't ngayong mga laya na kayo sa kasalanan at naging mga alipin ng Dios, kayo ay mayroong inyong bunga sa ikababanal, at ang wakas ay ang buhay na walang hanggan. (aiōnios g166)
Yet truly, having been freed now from sin, and having been made servants of God, you hold your fruit in sanctification, and truly its end is eternal life. (aiōnios g166)
