Mga Awit 94
1 Oh Panginoon, ikaw na Dios na kinauukulan ng panghihiganti, ikaw na Dios na kinauukulan ng panghihiganti, sumilang ka.
О Боже помсти, Господи, Боже помсти, з’яви Себе!
2 Bumangon ka, ikaw na hukom ng lupa: ibigay mo sa palalo ang panghihiganti sa kanila.
Піднімися, Судде землі, віддай гордим по заслугам!
3 Panginoon, hanggang kailan ang masama, hanggang kailan magtatagumpay ang masama?
Аж доки нечестиві, Господи, доки нечестиві торжествувати будуть?
4 Sila'y dumadaldal, sila'y nagsasalita na may kapalaluan: lahat na manggagawa ng kasamaan ay nangagmamalaki.
Вивергають, промовляють вони пиху, нахваляються всі, хто чинить гріх.
5 Kanilang pinagwawaraywaray ang iyong bayan, Oh Panginoon, at dinadalamhati ang iyong mana.
Народ Твій, Господи, вони вражають ударами й пригнічують Твій спадок.
6 Kanilang pinapatay ang bao at ang taga ibang lupa, at pinapatay ang ulila.
Вдову й приходька вбивають, сироту гублять
7 At kanilang sinasabi, ang Panginoo'y hindi makakakita, ni pakukundanganan man ng Dios ni Jacob ito.
кажучи: «Не бачить Господь, і не вникає [в це] Бог Якова».
8 Gunitain ninyo, ninyong mga hangal sa gitna ng bayan: at ninyong mga mangmang, kailan tayo magiging pantas?
Схаменіться, невігласи серед народу! Коли ви станете розумнішими, безумці?
9 Siyang lumikha ng pakinig, hindi ba siya makakarinig? Siyang lumikha ng mata, hindi ba siya makakakita?
Той, Хто насадив вухо, хіба не почує? Чи Той, Хто око створив, не побачить?
10 Siyang nagpaparusa sa mga bansa, hindi ba siya sasaway, sa makatuwid baga'y siyang nagtuturo sa tao ng kaalaman?
Той, Хто народи карає, хіба не докорить? Той, Хто сам людині дає знання?
11 Nalalaman ng Panginoon ang mga pagiisip ng tao, na sila'y pawang walang kabuluhan.
Господь знає думки людини, що вони – марнота.
12 Mapalad ang tao na iyong pinarurusahan, Oh Panginoon, at tinuturuan mo sa iyong kautusan.
Блаженний муж, якого Ти наставляєш, Господи, і Законом Твоїм навчаєш його,
13 Upang iyong mabigyan ng kapahingahan sa mga kaarawan ng kasakunaan, hanggang sa mahukay ang hukay na ukol sa masama.
щоб заспокоїти його у дні лиха, поки буде викопана яма нечестивому!
14 Sapagka't hindi itatakuwil ng Panginoon ang kaniyang bayan, ni pababayaan man niya ang kaniyang mana.
Адже не покине Господь народу Свого й спадку Свого не полишить.
15 Sapagka't kahatulan ay babalik sa katuwiran: at susundan ng lahat na matuwid sa puso.
Суд знову стане справедливим, і підуть услід за ним усі, праведні серцем.
16 Sino ang babangon dahil sa akin laban sa mga manggagawa ng kasamaan? Sinong tatayo dahil sa akin laban sa mga manggagawa ng kasamaan?
Хто стане за мене проти злодіїв? Хто стоятиме за мене проти тих, що чинять гріх?
17 Kundi ang Panginoon ay naging aking katulong, ang kaluluwa ko'y tumahang madali sana sa katahimikan.
Якби Господь не був допомогою моєю, то оселилася б душа моя в [країні] мовчання.
18 Nang aking sabihin, Ang aking paa ay natitisod; inalalayan ako ng iyong kagandahang-loob, Oh Panginoon.
Коли сказав я: «Хитається нога моя», милість Твоя, Господи, підтримала мене.
19 Sa karamihan ng aking mga pagiisip sa loob ko ang iyong mga pagaliw ay nagbibigay lugod sa aking kaluluwa.
Коли тривожні думки множаться в нутрі моєму, Твоя втіха збадьорює мою душу.
20 Makikisama ba sa iyo ang luklukan ng kasamaan, na nagaanyo ng pagapi sa pamamagitan ng palatuntunan?
Хіба може мати щось спільне з Тобою престол загибелі, що діє всупереч постанові [Закону]?
21 Sila'y nagpipisan laban sa kaluluwa ng matuwid, at pinarusahan nila ang walang salang dugo.
Натовпом тиснуть вони на душу праведника, і кров невинну засуджують [на страту].
22 Nguni't ang Panginoon ay naging aking matayog na moog; at ang Dios ko'y malaking bato na aking kanlungan.
Але Господь став моєю твердинею, і Бог мій – скеля мого притулку.
23 At dinala niya sa kanila ang kanilang sariling kasamaan, at ihihiwalay niya (sila) sa kanilang sariling kasamaan; ihihiwalay (sila) ng Panginoon naming Dios.
Він поверне проти них їхні власні гріхи і їхніми ж злодійствами знищить їх; знищить їх Господь, Бог наш.
